Morgunblaðið - 12.10.2000, Blaðsíða 50

Morgunblaðið - 12.10.2000, Blaðsíða 50
50 FIMMTUDAGUR 12. OKTÓBER 2000 MINNINGAR MORGUNBLAÐÍÐ MAGNUS HELGASON og uppruna og átti þar til bænda- iiöfðingja að telja. Magnús var snillingur í allri frá- sögn og tækifærisræður hans í hin- um ýmsu mannfögnuðum hreint stórskemmtilegar. Þar vai’ blandað saman, meðorðsins snilld í gamni og alvöru, gamla og nýja tímanum. Lif- andi frásögnum af mönnum og mál- efnum, ferðalögum innanlands og ut- an við nám og störf og sögum af þjóðþekktum mönnum. Stjórnmála- mönnum, íþróttamönnum og öllu því öðru sem áhugavert var og er. Og allt sett fram á svo auðskilinn, léttan, áheyrilegan og umfram allt skemmtilegan hátt. Magnús þurfti aldrei að segja hver hann var. Það duldist engum, svo sem títt er um héraðshöfðingja bæði fyrr og síðar. Hann var stór og vörpulegur, gekk um teinréttur og starfaði í Hörpu allt til loka. Ekki get ég látið hjá líða að nefna hans kæru eiginkonu, Katrínu Sigurðardóttur, og minnist ég þá margra ógleymanlegra stunda með þeim við ýmis tækifæri og á þeirra yndislega heimili, þar sem allt var með svo innilegum og hlýjum blæ í hvívetna. Eg kveð og Guði fel vel- gjörðamann minn, Magnús Helga- son, með djúpri virðingu og æva- randi þakklæti i huga fyrir allt það sem hann hefur gert fyrir mig á sinn ’hægláta og hjartahlýja hátt. Eigin- konu hans, sonum og fjölskyldum þeirra sendi ég mínar innilegustu samúðarkveðjur. Eg þakka Guði fyr- ir að kynnast slíkum mönnum. Bless- uð sé og verði minning hans um alla tíma. Vigfús Gíslason. Eftir tuttugu daga ferðalag kemur maður heim og fréttir að Magnús Helgason í Hörpu, vinur og veiðifé- lagi, sé fallinn frá eftir stutta sjúk- ^"dómslegu. Minningamar hrannast upp og hugurinn hverfur 40 ár aftur í tímann. Það var í kringum 1960 að þeir Magnús og faðir minn Jakob V. Hafstein fóru að stunda veiði saman í Laxá í Aðaldal. Tilviljun réð því að þeir félagarnir fóru að veiða saman en hún leiddi til mikillar vináttu milli þeirra og fjölskyldna þeirra. Við syn- irnir fengum að fara með í þessar ferðir þar sem ævintýrin gerðust á hverjum degi og stundum oft á dag. Þarna kynntist ég Magnúsi og son- um hans og með okkur tókst mikil og góð vinátta. Þetta var á þeim árum þegar 20 punda fiskar voru algeng sjón í Laxá og jafnvel sáust risafisk- ar í ánni þó sjaldnast kæmust þeir á land. Með í þessum ferðum voru oft- ast Indriði G. Þorsteinsson rithöfundur, sem nú er ný látinn, Al- bert Guðmundsson knattspymu- kappi og síðar ráðherra og Bragi Eiríksson í Skreiðarsamlaginu. Gamla veiðihúsið á Laxamýri var dvalarstaðurinn. Á kvöldin þegar veiðidegi var lokið og veiðisögur, gamansögur og kveðskapur fór að fljúga á milli manna, má segja að gamla húsið hafi nötrað stafna á milli af háværa spjalli og hlátursköstum veiðifélaganna. Sérstaklega átti þetta við þegar þekktii’ veiðimenn frá Húsavík settust að borðum með okkur. Þetta vora dýrðlegir dagar og naut Magnús sín vel í þessum hópi enda mikill húmoristi og félagsvera. Magnús bar mikla virðingu fyi’ir Laxá og veiðimennskunni. Hann var sjálfur mikill séntilmaður og ein- stakt snyrtimenni og var honum síst í huga að böðlast yfir veiðistaðina. Hann tók sér tíma og nálgaðist lón- búann með einstakri natni, yfirveg- un og í rólegheitum jafnvel þannig að sumum félögunum fannst nóg um. En Magnús hafði sínar aðferðir, hélt fast við þær og uppskar ekki minna en aðrir. Magnús Helgason lauk prófi frá Verslunarskóla íslands vorið 1936. Að því loknu stundaði hann nám við þekkta verslunarháskóla í Englandi, Þýskalandi og Danmörku. Hann var þvi vel undir verslunar- og viðskipta- störf búinn þegar hann kom heim í stríðsbyrjun. I rúm 20 ár var Magn- ús framkvæmdastjóri hjá Helga Magnússyni og Co. þar til að hann tekur við árið 1961, sem stjórnafor- maður og framkvæmdastjóri Máln- ingarverksmiðjunar Hörpu h.f. Árið 1992 lét hann af störfum sem fram- kvæmdastjóri og Helgi sonur hans tók við en hélt áfram sem starfandi stjórnarformaður fram á síðasta dag. Á þessum áram óx og dafnaði fyrirtækið í höndum Magnúsar og enn áfram eftir að Helgi kemur til starfa með honum þannig að í dag er Harpa eitt glæsilegasta iðnfyrir- tæki sinnar tegundar á landinu og vöramerkið það langþekktasta. I mínum huga verður Magnús jafnan tengdur Hörpu h.f. Hann gaf fyrir- tækinu það líf sem til þurfti eins og „Harpa gefur lífinu lit“ þegar það á við. Magnús naut mikils trúnaðar og trausts. Hann sat í stjórnum ým- issa fyrirtækja og atvinnurekenda- samtaka, m.a. Verslunarráði Is- lands. Hann átti jafnframt sæti í bankaráði Iðnaðarbankans og síðar í stjórn Eignarhaldsfélags Iðnar- bankans. Ekki verða störf hans á þessum vettvangi rakin hér, til þess eru aðrir hæfari en sá sem þetta ritar. I félags- og stjórnmálum var tvennt Magnúsi meira virði en ann- að, Knattspyrnufélagið Valur og Sjálfstæðisflokkurinn. Magnús var mikill Valsmaður og sat um tíma í stjórn félagsins. Velgengni félagsins og íþróttamannanna sem kepptu fyr- ir félagið skiptu hann miklu máli. Hann fylgdist gi'annt með framvindu mála hjá félaginu og ekki aðeins starfaði hann fyrir það heldur studdi það með ýmsu móti. Hann sat í full- trúaráði félagsins í áratugi og var án nokkurs vafa einn virtasti félags- maður Vals. Ungur gekk Magnús til liðs við Sjálfstæðisflokkinn. Hann sat bæði í stjórn Heimdallar og SUS um árabil á fjórða og fimmta áratugnum. Magnús kynntist flestum forustu- mönnum Sjálfstæðisflokksins síð- ustu 60 árin og naut trúnaðar þeirra. Blái liturinn er litur Sjálf- stæðisflokksins. I störfum mínum fyrir Sjálfstæðisflokkinn hef ég sjaldan kynnst jafn „heiðbláum“ sjálfstæðismanni sem Magnús var. Lífsskoðun og hugsjónir fóra hér saman. Magnús sat landsfundi Sjálf- stæðisflokksins í ein 60 ár sem segir meir en annað um tryggð hans við störf og stefnu flokksins. Hér á ár- um áður þegar harkan var meiri í pólitíkinni og línur skýrari en nú er var það þannig að jafnvel bensínteg- undirnar fóru eftir flokkslínum. Shell var bensín sjálfstæðismanna. Einhverju sinni voru þeir Magnús og Jakob faðir minn á leið norður í Laxá í bíl Magnúsar og voru félag- arnir orðnir eitthvað bensínlitlir. Komið var undir kvöld og þeir nokk- uð fjarri næsta þéttbýliskjarna. Hafði faðir minn þá orð á því að hann þekkti bónda ekki langt frá sem áreiðanlega mundi selja þeim lítilsháttar bensínlögg en líklega væri það Esso bensín. Magnús var fljótur til svars og sagði við Jakob að frekar keyrði hann bensínlaus held- ur en að nota framsóknarbensín. Og við það sat. Þannig var Magnús, hann var með sitt á hreinu. Magnús er sá síðasti af veiðifélög- um og vinum föður míns sem heldur yfir móðuna miklu. Ekki er vafi á því að vel er tekið á móti honum af for- eldram, vinum og vandamönnum og ekki síst gömlum veiðifélögum sem nú geta á ný kannað ókunn veiðilönd í ríki almættisins. Magnús var mikill gæfumaður í einkalífi sínu. Katrín Sigurðardóttir eiginkona Magnúsar og hann eign- uðust tvo syni, þá Helga viðskipta- fræðing og framkvæmdastjóra og Sigurð Gylfa sagnfræðing og há- skólakennara. Ekkert var Magnúsi meira virði en velferð og hamingja fjölskyldunar. Við Einimelinn bjuggu þau Katrín sér glæsilegt heimili. Mikið jafnræði var með þeim hjónum og mikil samstaða inn- an fjölskyldunnar. Þau sjá nú á bak miklum drengskapar- og mann- kostamanni sem Magnús var. Eigin- konu hans, sonum og fjölskyldum þeirra sendi ég mínar dýpstu sam- úðarkveðjur. Guð blessi minningu Magnúsar Helgasonar. Júlíus Hafstein. Kveðja frá Lionsklúbbnum Þór Á skömmum tíma hafa stór skörð verið höggvin í hóp eldri félaga í Lionsklúbbnum Þór. Og nú er einn styrkasti stofninn fallinn. Magnús Helgason var svo nátengdur ímynd klúbbsins að erfitt er að hugsa sér fundi án hans. Hann var ókrýndur konungur okkar, öldungurinn sem við hinir sóttum til visku og ráðgjöf. Hann var nýjum meðlimum fyrir- mynd og hvatning. Magnús hafði þægilega nærveru. Hann var rólegur og yfirvegaður en léttur í skapi og glettinn á sinn hóg- væra hátt. Hann fylgdist vel með þjóðmálunum og var víðlesinn. Lengi hafði hann þann sið á fyrsta fundi á nýju ári að segja okkur frá bók sem hann hafði lesið um jólin. Þá endursagði hann á 15-20 mínút- um efni bókarinnar eftir minni með því einu að hafa bókina fyrir framan sig. Eg minnist sérstaklega frásagn- ar hans af ævisögu Iacocca for- stjóra, sem bjargaði Chrysler frá gjaldþroti. Seinna las ég sjálfur þessa bók og sá þá hversu frábær- lega Magnúsi hafði tekist að endur- segja allt það mikilvægasta og skemmtilegsta úr bókinni á aðeins 20 mínútum. Við fráfall Magnúsar Helgasonar lýkur ákveðnu tímabili í sögu klúbbsins. Magnús gekk í Lions- klúbbinn Þór fljótlega eftir stofnun hans árið 1956 og var alla sína tíð í klúbbnum, rúm 40 ár, virkur félagi. Hann var tengiliður á milli nútím- ans og upphafs klúbbsins. Magnús var mjög ósérhlífinn við störf í þágu klúbbsins. Eitt sinn þegar vand- ræði voru að finna formann tók hann það að sér umyrðalaust og varð þar með einasti félagi klúbbs- ins sem gengt hefur þar formanns- embætti tvisvar. Magnús tók að sér að skrifa sögu Þórs, sem er ómetan- leg heimild fyrir klúbbfélaga. í fjöl- mörg ár sá hann um að útvega ræðumenn á fundi, átti sæti í ótal nefndum og annaðist margt sem hér verður ekki upp talið. En tryggð hans við klúbbinn og tengsl- in við upphaf hans er samt það sem var okkur dýrmætast. Þau hjón Magnús og Katrín létu sig yfirleitt ekki vanta á jólafundi, lokafundi og í haustferðir klúbbsins. Þau vora fallegt par og ekki fór á milli mála hve samrýnd þau vora og samhent. Við vitum að hennar missir er mikill. Við sendum frú Katrínu, sonum þeirra hjóna og öðrum aðstandend- um okkar innilegustu samúðarkveðj- ur. Fyrir hönd Lionsklúbbsins Þórs, Gunnar Már Hauksson. Mig langar til þess að minnast Magnúsar Helgasonar, fram- kvæmdastjóra, með nokkrum orð- um. Fundum okkar bar saman á haustmánuðum 1981 þá er ég naut þess láns að hefja störf hjá málning- arverksmiðjunni Hörpu hf. Eg segi láns, vegna þess að það var vissulega lán að fá að kynnast og vinna með manni eins og Magnús var. Öll störf hans einkenndust af metnaði, áreið- anleika, heiðarleika og eljusemi og má með sanni segja að þessi orð hafi verið einkennisorð Magnúsar í hverju því sem hann tók sér fyrir hendur. Var það enda svo að hann var maður afburða farsæll í störfum sínum. Hann var víða kjörinn til trúnaðarstarfa og sinnti þeim af þeim heiðarleika og hreinskilni sem einkenndu hann. Auk þessara kosta, sem einkum sneru að störfum Magnúsar, var hann gæddur mikilli frásagnargleði. Og til að gera gott betra; hann var hafsjór af fróðleik og kunni skil á nánast öllu sem varð- aði sögu lands og þjóðar og þótt víð- ar væri leitað. Þessir eiginleikar Magnúsar ásamt skýi-ri hugsun gerðu það að verkum að eftir félags- skap og starfskröftum var víða leit- að. Án efa verður framhald á því á æðri stigum. Efth’lifandi eiginkonu Magnúsar, Katrínu, sonum þeirra, þeim Helga og Sigurði og fjölskyldum þeirra, og aðstandendum votta ég samúð mína. Sverrir Arngrímsson. Kveðja frá Knattspyrnufélaginu Val Með þessum orðum viljum við minnast góðs Valsmanns, Magnúsar Helgasonar, stjórnarformanns Hörpu hf., sem lést hinn 5. október sl. Magnús hefur alla tíð verið dygg- ur stuðningsmaður félagsins og sat í stjórn þess á tímabili og átti enn- fremur sæti í fulltrúaráði félagsins. Magnús fylgdist vel með gengi fé- lagsins og sótti leiki þegar hann hafði tækifæri til. Vert er að minnast þess að á áranum í kringum 1970 var gengi félagsins á knattspyrnusviðinu frekar dapurt. Magnús, sem átti í viðskiptum við Rússland og sat í viðskiptanefnd Is- lands, hafði þá forgöngu um að rætt var við íþróttaráðherra Sovétríkj- anna, sem var þá staddur hér vegna heimsmeistaraeinvígis Fischers og Spasskys, um það hvort Rússar gætu ekki útvegað Val góðan þjálf- ara. I kjölfar þess var Youri Illitchev ráðinn þjálfari, sem segja má að hafi lagt grunninn að velgengni félagsins á knattspyi'numótum næstu ára. Af þessu má sjá hver hugur Magnúsar var til Vals, að ekki þótti tiltökumál að færa í tal við íþróttaráðherra stór- þjóðarinnar hvort hann gæti ekki liðsinnt knattspyrnufélaginu Val á Islandi. Það er því með virðingu, sem við kveðjum þennan aldna félaga okkar um leið og við sendum fjöl- skyldu hans samúðarkveðjur. Fulltrúaráð Vals. „Markmið lífsins er ekki að vera hamingjusamur. Það er að gera gagn, að vera heiðarlegur, að vera samúðarfullur, og ganga þannig í gegnum lífið að þú skiljir eftir þig spor sem sýna að þú hafir lifað lífinu af heilindum." (Ralph Waldo Emer- son.) Hvernig er hægt að minnast manns eins og Magnúsar Helgason- ar? Hvaða orð, á íslensku eða ensku, er hægt að velja sem lofsyngja mann sem var stærri en lífið sjálft? I okkar huga vai- Magnús einfaldlega í sér- stökum flokki með tilliti til þess sem hann kom í verk um ævina, vegna þekkingar sinnar, kímnigáfu, höfð- ingsskapar og tryggðar við fjöl- skyldu sína. Þó var fyrir mestu að með daglegri framgöngu sinni og hugsun kom hann til skila þeirri væntumþykju og ást sem hann bar svo augljóslega til samferðamanna sinna. Á síðasta áratug ævi Magnús- ar fengum við bræður að njóta þess- ara gæða sem hann bjó yfir í svo rík- um mæli og fáum það seint fullþakkað. Við kynntumst Magnúsi fyrst í gegnum yngri son hans, Sigurð Gylfa Magnússon, á meðan „Siggi“ var í doktorsnámi í Pittsburgh, Pennsylvaníu í Bandaríkjunum á níunda og tíunda áratugnum. Frá þeim tíma höfum við notið margra góðra stupda saman. í heimsóknum okkar til íslands nutum við vinskap- ar og gestrisni á heimili Magnúsar og Katrínar. Hann vai' hinn eini sanni leiðsögumaður um lendur ís- lenskrar menningar og ást hans á landi sinu hafði djúpstæð áhrif á okkur, svo mikil að við erum nú for- fallnir íslandsvinir. Þegar þau hjón komu í heimsóknir til Ameríku feng- um við að leiðsinna Magnúsi og Katrínu um heimahaga okkar og leitast þannig við að endurgreiða þeirra miklu gestrisni. Við gengum jafnvel svo langt að gera tilraun til að kynna Magnúsi hornabolta, íþrótt sem margir landar okkar fylgjast með af miklum áhuga (það verður þó að játast að hin hefðbundna horna- boltahúfa fór ekki sérstaklega vel með vesti, gullúri og bindi sem Magnús bar jafnan!). Hér er ekkert rám til að endur- segja allar þær sögur sem við þekkj- um af Magnúsi, stuttar kímnisögur um lífið sjálft. Við viljum aðeins ljúka með þeim orðum að hann hefur auð- gað líf okkar á ólýsanlegan hátt og við munum alltaf minnast hans glað- ir í bragði og að eilífu. Við sendum Katrínu og allri fjöl- skyldunni okkar innilegustu samúð- arkveðjur. John og Jeffrey Thomas, Pittsburgh, Pennsylvania, Bandarfkin. Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda- faðir og afi, BJARNI GUÐBJÖRNSSON fyrrv. yfirvélstjóri á rannsóknarskipinu „Bjarna Sæmundssyni", Byggðarholti 31, Mosfellsbæ, verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu föstu- daginn 13. október kl. 13.30. Kristín Hulda Óskarsdóttir, Guðrún Bjarnadóttir, Loftur Loftsson, Rakel Bjarnadóttir, Jóhann Karl Þórisson og barnabörn. + Þökkum auðsýnda samúð við andlát og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og systur, HELGU BJÖRGVINSDÓTTUR, Brekastíg 7b, Vestmannaeyjum. Oddur Júlíusson, Stefán P. Bjarnason, Áslaug St. Kjartansdóttir, Guðjón Gunnsteinsson, Ágústa Kjartansdóttir, Svanur Gunnsteinsson, Ingunn Arnórsdóttir, barnabörn, systkiní og aðrir aðstandendur. Lokað í dag frá kl. 12.00 vegna útfarar MAGNÚSAR HELGASONAR, stjórnarformanns Hörpu hf. Harpa - Verksmiðja og málningarverslun, Stórhöfða 44. Harpa - Málningarverslun, Bæjariind 6, Kópavogi. Harpa - Málningarverslun, Skeifunni 4. Verslunin Dropinn, Hafnargötu 90, Keflavík. Gólflagnir, Smiðjuvegi 72, Kópavogi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.