Morgunblaðið - 25.11.2000, Blaðsíða 85

Morgunblaðið - 25.11.2000, Blaðsíða 85
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 2000 85- FÓLK í FRÉTTUM MYNDBÖND Borgarleikhúsið sýnir Abigail heldur partí eftir Mike Leigh Apar á mannaveiðum Frumkraftur (Primal Force) Spennumynil ★★ Leikstjóri: Nelson McCormick. Handrit: Micheael Thoma. Aðalhlutverk: Ron Pearlmal, Mark Kiely. (90 mín.) Bandaríkin 1999. Sammyndbönd. Bönnuð innan 16 ára. FRANK Brody er vakinn upp af óværum áfengisblundi af formanni björgunarleiðangurs sem ætlað er að hafa uppi á farþegum flugvélar sem talið er að hafi brotlent á lítilli hita- beltiseyju. Brody er sá eini sem þekkir til eyjunnar og ógnvekjandi leyndarmála er hún hefur að geyma sem tengj- ast erfðafræðitil- raunum með apa. Til þess að gera upp fortíðina og takast á við martraðimar í eitt sinn fyrir öll slæst hann með í för. Þegar á eyna er komið áttar hann sig hins vegar á að það hefði hann betur látið ógert. Þessi ágæti spennutryllir sækir nokkuð í smiðju Eyju dr. Moreau, sem endurgerð var ekki alls fyrir löngu með hörmulegum árangri. Þrátt fyrir marga annmarka sem flestir eiga rætur að rekja til hins þröngt skoma stakks sem sjón- varpsmyndum sem þessari er jafnan sniðinn þá virðast aðstandendur hafa haft metnað til að gera vel úr því sem úr var að moða. Ron Perlman er líka það góður leikari að hann nær sem betur fer að skyggja á slælega frammistöðu meðleikaranna sem flestir virðast hafa fengið vinnuna út á allt aðrar forsendur en hann - þ.e.a.s. útlitið. Skarphéðinn Guðmundsson Æskubærinn Uppsprettan (The Spring) II r a m a ★ Leikstjóri: David Jackson. Handrit: J.B. White. Aðalhlutverk: Kyle MacLachlan, Alison Eastwood, George Eeads, Joseph Cross. (90 mín.) Bandaríkin. Myndform, 1999. Myndin er bönnuð innan 12 ára. ÞAÐ ERU margar myndir í dag sem fjalla um óraunverulega para- dís, „Tmman Show“, „Pleasantville“ °g „Gattaca“ em fábær dæmi um þetta, en þessi mynd er langt frá því. Ú tgangspunktur- inn í söguþræðin- um er að smábær í Bandaríkjunum hefur um langt skeið falið upp- sprettu sem heldur bæjarbúunum ung- um. Gallin er að fólkið sem vill flytj- ast úr bænum fær það ekki. Þegar feðgamir Dennis og Brian Conway (Kyle MacLachlan og Joseph Cross) koma í bæinn er óhægt að segja að leyndarmálið sé í rnikilli hættu. Það er eiginlega ekk- ert gott við þessa mynd, hún er leið- inleg, illa leikin (Alison Eastwood hræðileg að venju) og það myndast aldrei nein spenna. Það er best að halda sig sem lengst frá þessari upp- sprettu. Ottó Geir Borg Besta jólagjöfin! HRAÐLiaTRARSKÓLINN P 565-9500 www.hradlestrarskolinn.is Hægi fótbolta- maðurinn Já, fólk er skrýtið. Birgir Örn Steinarsson kynntist því þegar honum var boðið í partí hjá Abigail í Borgar- leikhúsinu og rakst þar á fyrrverandi fótboltakappann Tony, sem Olafur Darri Olafsson gæðir lífi. AÐ VIRÐIST vera mikið áhersluefni leikstjórans, leikarans og leiki-ita- skáldsins Mikes Leighs að leiða áhorfendur sína í gegnum nakin leyndarmál og lygar manns- eðlisins með verkum sínum. Með því að framkalla afar gráar myndir af hefðbundnu, en óhamingjusömu, fólki í nútímasamfélagi sýnir hann á áhrifaríkan hátt fram á hversu kostnaðarsamt það getur nú verið að yfirgefa drauma sína fyrir það eitt að gleyma sér í baráttunni við að koma sér sem best fyrir í lífinu. En það er alltaf stutt í spaugið og það sem gerir leikrit Leigh svo skemmtileg er það að hann snertir þær taugar í áhorfendunum sem tengdar eru hversdagsleikanum. Þegar þú hlærð að persónum Mik- es Leighs ertu að miklu leyti að hlæja að sjálfum þér. Baráttan við einmanaleikann Borgarleikhúsið sýnir um þessar mundir leikritið .Abigail heldur partí“ eftir Leigh í leikstjórn Hilm- is Snæs Guðnasonar. Þar leikur Ólafur Darri Ólafsson karlmennið mikla Tony, fyrrverandi leikmann fótboltaliðsins Crystal Palace, mann sem virðist ekki ýkja flókinn, mann sem er ekkert að flýta sér, mann sem er með eina skemmti- legustu líkamsburði sem blaðamað- ur hefur séð lengi í leikhúsi og mann sem er, eins og svo margar persónur Leighs, í óhamingjusömu hjónabandi. „Við gefum okkur það reyndar að hann sé svolítið undirförull," bætir Ólafur Dai-ri við. „Hann er kannski að halda framhjá konunni sinni, hefur a.m.k. áhuga á því. Þegar maður hittir konuna hans sér maður ástæðuna fyrir því. Hann er einföld sál, og er eitthvað svo varnalaus. Eins og þau eru reyndar öll að miklu leyti. Þau eru öll svo einmana." Ólafur Darri og blaðamaður gátu komið sér saman um það að ein- manaleikinn væri einmitt tilfinning sem margar persónur Leighs neyðast til þess að glíma við. Hann tekur í rauninni fólk og hendir því út í djúpu laugina. Þetta er bara eins og við öll erum. Þegar við erum ung þráum við flest að verða kvikmyndastjörnur eða poppstjörnur en svo gerist eitthvað á leiðinni sem verður til þess að við verðum aldrei það sem okkur lang- aði og það blundar alltaf í manni. Við lendum kannski í vinnu sem við erum ofboðslega óánægð í en við vinnum út af því að samfélagið segir við okkur að við eigum að vinna. Við erum kannski í þessari vinnu í 50 ár og erum þá kannski búin að lifa lífi sem okkur langaði Morgunblaðið/Ásdís Ólafur Darri og brosið aldrei fjarri. aldrei að lifa. Mér finnst Mike Leigh fjalla mikið um þetta. Þetta er eins og fótboltinn hans Tonys, af hverju hætti hann í honum? Við fáum aldrei að vita það.“ Leyndarmál Ólafs Darra Tony er ekki maður margra orða. Hann spyr fárra spurninga og í hans eigin svörum er yfirleitt ekki að finna fleiri en þrjú orð. Hann hreyfir sig eins og hann sé fastur í endursýningum marka í enska boltanum sem veldur því að áhorfandinn fer að velta fyrir sér hvernig þessi maður getur hugsan- lega hafa verið atvinnumaður á sín- um tíma. Að öllum líkindum lék þá hann í vörninni, er það ekki? Ólaf- ur Darri veit hið sanna en vill með engu móti deila því með okkur. „Það sem gerist þegar þú færð svona leikrit þar sem eru bara eyð- ur er að maður verður bara að búa til. Maður verður bara að vita for- söguna, ákveða hana sjálfur og... ég vil ekki segja neinum hana! Sama og með partíið sem hann heimsækir, það gerist eitthvað þar. Ég hef ekki sagt neinum af hinum leikurunum hvað kom fyrir Tony þar, þó svo að ég viti það. Af því að ef ég geri það þá vita þau meira en persónur þeirra eiga í rauninni að vita.“ Þá er komið að hinu sérstæða göngulagi Tonys. Það er nánast þess virði að fara á þessa sýningu fyrir það eitt að sjá manninn hreyfa sig. „Ég og Hilmir Snær leikstjóri glímdum rosalega lengi við þennan mann. Ég held að þetta göngulag hafi komið á lokaæfingunni. Við vorum búnir að prófa allt, að vera hraður, ofsalega góður, erfiður, >- vondur og bara allan skalann. Svo bara small þetta. Ég fór að velta því fyrir mér að ég sem leikari og manneskja er alltaf á iði. Þess vegna fannst mér gaman að búa til manneskju sem er eins og skjald- baka, ofsalega hæg. Sérstaklega í ljósi þess að hann var áður fót- boltamaður. Hið hæga vakti áhuga minn sem leikara. Að leika í mikilli ró, segja allt hægt, taka langan tíma til að setjast niður. Persóna hans býður svo upp á það, hún seg- ir svo fátt. Mér fannst þessi leið '*•* vera sú réttasta af þeim sem við prófuðum, af því að ég er svo stór maður. Það er svo skemmtilegt að vera í öfgunum. Ég geri það af mikilli nautn að vera þessi maður, sem er svona sérstakur," segir Ól- afur Darri afslappaður að lokum. Meðleikarar Ólafs Darra í Abigail heldur partí eru þau Harpa Arnardóttir, Hjalti Rögnvaldsson, Margrét Helga Jóhannsdóttir og Sóley Elíasdóttir. JÓLAM ARKAÐUR ;abúð Böðvarsehf Reykjavíkurvegi 66 Hafnarfirðir"\ fóímkratft, jóiadót, dót í skólno fyrír jólasveina, spil, lelkföng, töskur í leikskóíanri og skólann, leðurtöskur og pennaveski. Opnunartími til Jóla: Virka daga 13-18 Laugardaga 10-16 Sunnudaga 13-17
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.