Morgunblaðið - 25.11.2000, Blaðsíða 86

Morgunblaðið - 25.11.2000, Blaðsíða 86
86 LAUGARDAGUR 25. NÓVEMBER 2000 MORGUNBLAÐIÐ FÓLK í FRÉTTUM Edda Heiðrún Backman fer með eitt af aðalhlutverkunum í Kirsuberjagarðinum Allireiga sinn kirsu- berjagarð „Allir eiga sinn kirsuberjagarð, ég reyni að gera mér sem besta mynd af mínum garði og í hann sæki ég náttúru þeirra tilfinninga sem ég kem með inn á sviðið,“ segir Edda Heiðrún Backman um þátttöku sína í Kirsu- berjagarðinum eftir Anton Tsjekhov. Heiða Jóhannsdóttir spjallaði við hana um sam- starfíð við leikstjórann Tuminas og áhrifa- mikla túlkun hennar á óðalsfrú Ranevskaju. EDDA Heiðrún þekldr Kirsuberja- garðinn vel, en hún lék persónuna Vörju í uppsetningu Frú Emilíu á verkinu árið 1994. „Ég varð þá strax alveg heilluð af þessu verld,“ segir Edda Heiðrún. „Ég lék þá m.a. á móti Kristbjörgu Kjeld sem var Ranevskaja, auk þess sem Ingvar Sigurðsson lék þá sama hlutverk og hann leikur nú. Við áttum öll mjög góðar stundir í þeirri uppsetningu og hún tókst mjög vel. Þegar mér bauðst að leika frú Ranevskaju í uppsetningu Rimasar gat ég ekki annað en þegið það, þótt ég sé í yngri kantinum fyrir hlutverkið. Þetta er magnað hlutverk sem krefst einlægrar túlkunar og það fannst mér ögrandi." - Hvernig persóna er frú Ran- evskaja? „Leikritið gerist fyrir tæplega hundrað árum og lýsir tímamótum í samfélagsgerð Rússlands, þegar gamli aðallinn er að víkja fyrir upp- gangi hagsýnnar millistéttar. Oð- alsfrúin er fulltrúi þessarar deyjandi hefðarstéttar, en hún kemur í leik- ritinu til ættaróðals síns, bernsku- heimilisins, og kveður það áður en það fer undir hamarinn. Þar fer fram mikið tilfinningalegt uppgjör, því þótt Ranevskaja sé góð mann- eskja á hún sínar dökku hliðar. Hún hafði flúið til Parísar eftir andlát sonar síns og ástmaður hennar elti hana þangað. Heima á óðalssetrinu mætir hún fjölskyldu og vinum sem öll vilja henni vel en hafa þó eflaust dæmt hana í hljóði. En líkt og við þekkjum í nútímafjölskyldum getur reynst erfitt að tala um vandamálin, hvað þá að taka á þeim.“ Pólitíkin í listinni - Nú leggur leikstjórinn mikla áherslu á dramatík í uppsetning- unni. „Já, mér finnst það vera hans köllun. Hann krefst endalausrar leitar á dýptina og gerir enga mála- miðlun. Hann stjórnar ferðinni. Þetta finnst mér áhugavert. Þótt verkið lýsi áveðnum samfélagsleg- um umbrotum fjallar það ekki síður um innra líf persónanna. Það gerist voðalega lítið í leikritinu en samt fjallar það um nánast allt sem við- kemur mannlegum tilfinningum. Allar leita persónurnar að því sem þær telja fela í sér hamingju og það er ekki endilega alltaf það hag- kvæmasta í stöðunni. Það er líka mikill tregi og söknuður í verkinu. Ranevskaja er þar að kveðja bemsku sína, fjölskyldu sína og allt það sem hefur gert hana að því sem hún er. Hún kveður kirsuberjagarð- inn, stolt óðalssetursins, sem táknar allt það sem hún hefur átt og misst. Hún kveður sjálfa sig. Allir eiga sinn kirsuberjagarð, hann er garðurinn í hjarta hvers manns. En það er um- hugsunarvert," bætir Edda Heiðrún við, „að þótt Rimas þvertaki fyrir að ræða um pólitík í tengslum við list- ina finnast mér sýningar hans allar mjög pólitískar. Þær örva áhorfand- ann til að velta fyrir sér sínu eigin lífi, stöðu, samskiptum og viðhorfum til þjóðfélagsins um leið og fylgst er með því sem er að gerast á sviðinu." i| M' / / v JólatiWoð Leðuríófasett - margir lítír Sófasett 3+1+1 Sófasett3+2+l kr.159.000.-stgr. kr. 179.000.-stgr. Opiðídagfrákl. 10-16 □□□□□□ HUSGAGNAVERSLUN REYKJAVÍKURVEGI 66 HAFNARFIRÐI SÍMI 565 4100 - Átt þú þér kirsuberjagarð? „Já, og ég hef kynnst honum bet; ur í gegnum vinnuna með Rimas. í garðinum mínum er allt það besta sem hefur hent mig og komið mér til manns, og í hann sæki ég þegar ég kem með sársauka minn og mína gleði inn á sviðið.“ Eins og að setjast á skólabekk Litháíski leikstjórinn Rimas Tum- inas og samlandar hafa haft talsverð áhrif á íslenskt leikhús með upp- setningum sínum hér, enda miklir fagmenn. Þegar Edda Heiðrún er spurð út í samstarfið við Rimas seg- ir hún það hafa verið ákaflega lær- dómsríkt. „Vinnan með Rimas er allsendis ólík því sem maður á að venjast hér heima. Hann hefur ákveðnar hugmyndir um leikhúsið og fylgir ýmsum hefðum. Segja má að hann líti á listina og leikhúsið sem e.k. rannsóknarstofu um mannlegt eðli. Við byrjum t.d. á þvi að fara í gegnum mikinn undirbúning fyrir þau tilfinningalegu átök sem hlut- verkið felur í sér með því að kanna til hlítar bakgrunn og forsögu hverr- ar persónu. Þannig skáldar hann í eyðurnar út frá því sem kemur fram í textanum, það er meira að segja spáð í hvað verði um persónumar eftir að leikritinu lýkur. Þannig má segja að Rimas ali okkur á heilmiklu fæði áður en tekist er á við hlutverk- in,“ segir Edda Heiðrún. „Það ligg- ur nefnilega ekki alltaf ljóst fyrir hvaða ábyrgð hvílir á leikaranum þegar hann stígur inn á sviðið. Hann þarf að gera áhorfandanum kleift að skynja tilfinningalegt bakland per- sónunnar og allt það sem hún hefur gengið í gegnum. Frú Ranevskaju fylgir mikill slíkur farangur, og ég þarf að gæta þess að hann fari allur með mér inn á sviðið. Það getur því verið erfitt að bíða frammi á gangi, þar sem maður lendir í því að spjalla um gemsann sinn, reikninga eða aðra hversdaglega hluti, áður en stormað er inn á sviðið, hundrað ár aftur í tímann," bætir Edda Heiðrún við og hlær. - Hvernig leggjast þessar vinnu- aðferðir í íslensku leikarana? „Þarna eru á ferðinni ýmsar reglur og hefðir sem við höfum öll Morgunblaðið/Ásdís gott af því að komast í kynni við. Mikil virðing er t.d. borin fyrir svið- inu og því ekki boðið upp á hvað sem er. Þá kalla hefðimar á ákveðna auðmýkt og hlýðni sem er holl reynsla fyrir okkur íslendingana sem alltaf viljum vera mest og best. Ég ákvað frá fyrstu stundu að gera mitt besta til að skilja þessar vinnu- aðferðir og fara þessa leið með Rim- as. Mér fannst oft eins og ég væri sest á skólabekk á ný. Ég efast ekki um að ég hafi lært margt af þessu og eins gekk það oft nærri mér. Edda Heiðrún vísar nú aftur í þær rann- sóknir á mannlegu eðli sem Rimas leggur áherslu á. „Ef við leikarar viljum leggja okkur fram verðum við að starfa eins og vísindamenn, við verðum að kanna okkar eigin tilfinn- ingar og reyna að skilja þær til þess að geta miðlað tilfinningum ann- arra.“ Jólin með fjölskyldunni - Eru áhorfendur móttækilegir fyrir þessu dramatíska tilfmninga- fiæði? „Það er mjög ákveðin stefna tekin í þessu leikriti og ég vona að sjálf- sögðu að það skili sér til áhorfenda. Margir em mjög hrifnir af verkinu, en aðrir ekki. Mér finnst það hins vegar vera hlutverk Þjóðleikhúss og Borgarleikhúss að þjóna hinni dýru list, eins og hún er kölluð, burtséð frá vinsældum, það er garður sem þarf að rækta. Sama er að segja um leikarann, það þarf að hlúa að leik- aranum, leiðrétta launin, stækka flómna. Það þarf að vera pláss fyrir sérkennilegar jurtir í garði leiklist- arinnar. Og leikarar eiga ekki held- ur að þurfa að vera hræddir við að skipta um jarðveg." - Hvað er á döfínni hjá þér á næstunni? „Ég hef verið fastráðin hjá Þjóð- leikhúsinu síðastliðin fjögur ár. Það hefur verið mikið að gera hjá mér, þar sem ég hef verið ein af aðal- leikkonum stóra sviðsins. Nú er ég hins vegar að fara í smáæfingafrí og ætla að nota þann tíma til þess að vera með fjölskyldu minni og sinna áhugamálum mínum. Ég hlakka til jólanna því að það er langt síðan ég hef átt frí um jól.“ vísindalegt * náttúruval LGC-geriamir hafa mesta mótstöðuafl þekktra geria í heilbrigðum meltingarvegi manna. Þeir veita vöm gegn • • áhrifum álags og streitu og j§gí koma lagi á meltinguna. UStjtp fyrir Mla virkni!
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.