Skírnir - 01.01.1903, Side 70

72
TJpprcisnin i Maltncdóníu.
Sagt er að Rússland og Austurriki sjeu þó innbyrðis ésátt um skiftin,
cf þau tvö ríki mættu skifta landinu milli sin án tilhlutunar úr öðrum
áttum. og eiga þau að hafa gert samninga um þetta sin á milli. Efiir
þeim kvað Serbía og Makedónía eiga að sameinast Austurríki, en Búlg-
aría og Þrakia, ásamt Eonstantínópel, að sameinast Rússlandi. Bæði
rikin fá þá ágætar hafnir við Miðjarðarhafið, Austurriki Saloníki og
Rússland Konstantínopel. Þýskalandsstjórn kvað vera samþykk þess-
um skiftum vegna tollsambands, sem þá eigi að komast á milli Þýska-
lands og Austurríkis. En Bretar eru á móti.
Afskifti stórveldanna af uppreisninni urðu að lokum þau, að Rúss-
ar og Au8turríkismenu sendu soldáni uppástungur um endurbætur i
Makedóníu; var þar áskilið, að endurreisa skyldi þorp og bæi, sem
eyðst hefðu í uppreisninni, og að stórveldin skyldu úr þessu hafa eftir-
lit með landsstjórninni. Soldán gekk að þessu með því skilyrði, að eftir-
litinu yrði þannig hagað, að stjórn sín hefði engan vansa af. Endur-
bæturnar þykja litlar orðnar enn og er þó allt kyrt í Makedóníu
siðan.
Ofsóknir gegn Gyðingum.
Það er ekki nýtt að heyra, að Gyðingar sjeu hraktir og hrjáðir.
Víða i kristnum löndum eru þeir enn ofsóttir af óskiljanlegu hatri og
mannvonsku, og það jafnvel i skjóli yfirvalda og lögregluliðs. Þetta á
sjer enn stað í mentuðum löndum, svo sem Frakklandi og Þýskalandi.
En hvergi kveður þó jafnmikið að því eins og i Rússlandi. Þar bloss-
ar Gyðingahatrið alltaf upp öðru hvoru, svo að þeim er naumast vært
í landinu. Eru þeir þar þó fjölmennir sumstaðar. Gyðingaofsóknirnar
í Rúmeníu fyrir fáum árum eru enn i fersku minni. Kosti Gyðinga er
þraungvað á allan hátt. Þeir hafa ekki rjettindi innfæddra manna. þótt
iæddir sjeu í landinu og forfeður þeirra hafi unnið þar öldum saman.
Og svo er við og við ráðist á þá, þcir drepnir hópum saman, en eign-
um þeirra rænt.
Vorið 1903 varð eitt slíkt uppþót í borginni Kitcheneff á Rúss-
landi. Það var um páskaleytið. Skríllinn gerði þar aðsúg að Gyðíng-
um og drap um 200 manns, en rændi hús þeirra og annara Gyðinga.
Eignatjóuið var metið svo milljónum skifti. Embættismenn og lögreglu-
menn í borginni Ijetu þetta afskiftalaust með öllu. Voru þó opinber-
lega haldin uppboð á ránfongnum. Seint og um síðir fóru þó málg-