Fjölnir - 02.01.1835, Síða 28

40
Öllu fremur má þetta seg-ja urn {>á sem verffa
eítthvað af jiessu, og eru komnir frá háskólanum
í Kaupmannahöfn, {>ví {iar fá þeír lítið við eít-
rinu, eínsog flestir vita. J)annig skortir ekki
menn, sem boða skinsemistnína og stæla bænd-
urnar, það er fólkið allt; því að fráteknum eín-
staka verzlunarmanni, og þeím sem búa í Reýkj-
avík, lifa allir á jörðum sínuin, so jafnvel prestar
og veraldlegir embættismenn verða að halda bú.
Allar stettir eru viðlíka mentaðar, og komast eíns
að orði, og hvur fer með annan eínsog jafn-
íngja sinn, so pað er eíngin nýúng, að bóndi
se við sama borð og efstu embættisinenn, eða
vinnufólk heílsi höfðíngjum í landinu, eínsog
sínum jafníngja.
Sona er mestur hluti þeírra, sem upp eru
að vaxa, hneígður til skinsemistrúar; þó eru
þeír til, sem atgjörðir seínustu aldar liafa ann-
aðhvurt ekki hitið á, eða þeír hafa dustað
það af ser *. J)essi trúarmunur hefur ekki ennþá
ollað neínni verulegri baráttu. jþó þykir (mer)
sem hinar kristilegu hugmindir geti ekki án þess
lifnað hjá þeím, sem hafa haldið þeím híngaðtil,
og hirt so ekki um þær öllu meír enn hvurn annan
fróðleík, eínsog hávaðinn gerir nú sem stendur,
* Meöal þeírra má eínkuin telja sera Jón gamla í
Möörufelli, sem stofnaö hefur íslenzka biblíufelagiö, og
jafnaldra hanns Espólín sýslumaim, sem ritaö hefur
(iIslanz árbækur”.