Gefn - 01.07.1872, Blaðsíða 29

29
(það er að segja, ef Hómers kvæði eru ort af fleirum mönnum
en einum, sem er alveg ósannað enn, þó menn sé að tæta
Hómer í sundur, öldúngis eins og gert er við Eddukvæðin.
Ef aunar eins tætíngur væri framinn við allt annað, þá
væri ómögulegt að neitt verk gæti orðið eignað einum og
sama höfundi).
Enar ytri ástæður eru staðir fyrir utan sjálft Eddu-
safnið, sem sýna áþekka samhljóðan bæði að heilum versum
og einstökum einkennilegum orðum. Hér standa nokkrir af
þessum stöðum; tölurnar framanvið suma þeirra merkja sam-
hljóðan við þá staði hér á undan, sem eins eru merktir.
2. Arnór (Fornm. S. VI 196): meiri verði þinn enn
þeirra þrifnuðr allr- uns himinn rifnar. Hallfreðr (Fornm.
S. III 10): Fyrr man heimr ok himnar . . . í tvö bresta.
14. Hornklofi (Heimskr. I 95): guðr var þeim á
sinnum.
15. Hervararsaga 15: dögg fellr í djúpa dali.
22. Hervararsaga 16; mikill er sá maðr á mars baki.
Hákonarmál: mærar (valkyrjur) af mars baki.
29. Hákonarmál: grænir heimar goða. Eilífr Guðrún-
arson: geðreynir kvað grænar Gauts herþrumu brautir vilgi
tryggr til veggjar viggs Geirööar liggja.
35. 68. Hervararsaga 17: dæma ok drekka dýrar
veigar. Örvar-Odds saga 14: drukkum vér ok dæmdum dægr
margt saman.
40. 71. Friðþjófssaga 14: æðstr buðlúnga undir heims
skauti. Hjálmtérs og Ölvers s. 14: hef ek engan þér æðra
hitt undir heims skauti. Gunnlaugr múnkr (í Merlínusspá);
ey man uppi öðlíngs frami ok hans hróðr fara með
himinskautum. Hervararsaga 7: sjá man ríkstr alinn undir
röðuls tjaldi. þorst. Víkíngss. 20: ek veit enga frægri en
þá undir sólunni. (Fleiridæmi mætti telja hér; þessi heims-
hugmynd er raunar dreifð út um allt, en hlýtur þó ein-
hversstaðar að vera upp runnin fyrst, þó það sé varla í
Eddukviðunum).