Gefn - 01.07.1872, Blaðsíða 70

70
hann aptur inn í sitt fyrra veldi, og skattskyldi hann; og
af því Hezekía Júðakonúngur ekki vildi hlýða boðum mínum,
þá tók eg og ræuti 46 víggirtar borgir og ótal minni staði.
En eg lét honum eptir Jerúsalem, höfuðborg hans, og nokkra
minni staði þar í nánd« (— hér er ritið skaddað og verður
ekki lesið —) »Borgir þær, sem eg hafði tekið og rænt,
nam eg undan ríki Hezekías og skipti þeim á milli konúng-
anna af Asdod og Askalon og Ekron og Gaza, og eptir að
eg var kominn inn í land þessara konúnga, þá skattskyldi
eg þá á hæfilegan hátt og meir en þeir voru áður skyldir
til. Og af því að Hezekías alltaf færðist undan og vildi
ekki viðurkenna tign mína, þá herleiddi eg alla þá menn
sem bygðu í og kríngum Jerúsalem, og tók 30 talent gulls
og 800 talent silfurs, auðæfi enna tignu manna við hirð
Hezekías og dætra þeirra, og eg tók embættismenn hallar
hans, konur og menn, sem voru þrælar. Eg snéri aptur til
Niníve og áleit þetta herfáng sem skatt er hann hafði neitað
að gjalda mér.«
Biblían er hin elsta verulega mannkynssaga; og sagan
er í stuttu máli þessi, að Abram telst að hafa lifað 2000
árum fyrir Krist; hann var fæddur í Úr í Kaldeu, og var
75 ára gamall þegar honum var boðið að fara til Kanaan.
Isak fæddist 1896, Jakob 1836 fyrir Krist; Jakob fór með
allt hyski sitt til Egiptalands 1706. þar voru ísraelsmenn
annaðhvort í 400 eða 215 ár; 40 ár voru þeir á eyðimörkinni
og námu síðan Kanaansland og skiptu því í tólf ættlönd.
Davíð ríkti frá 1055 til 1015, og Salómon frá 1015 til 975.
Efraímsríki (eða Ísraelsríki, sem Jeroboam stofnaði) stóð til
722; Júðaríki stóð til 606 eða 588. Árið 536 leystust
gyðíngar úr herleiðíngunni til Babílonar, komust skömmu
fyrir Krist undir vald Rómverja, mistu Jerúsalem ár 70
eptir Krist og dreifðust út um heirn allan. þetta er
Gyðíngasaga.
Hérumbil 2000 árum f. Kr., um sama leyti og Abram
var uppi, var Babílónarríki stofnsett af Nimroð, sem þó er