Gefn - 01.07.1872, Blaðsíða 13

Gefn - 01.07.1872, Blaðsíða 13
13 segja að herra ens skapaða (prajapati) hafi hafið upp jörðina í galtarlíki, en gölturinn (Gullinbursti) var eign Frevs og Freyju; ör heitir »freys-gögn«, sem líka sýnir að hann er sólarguð, eins og Edda annars segir með berum orðum. I Eddu er J>órr kallaður Eindriði, Einriði (sama nafnið og mannsnafnið Indriði hjá oss), og að þetta sé sama nafnið og Indra, æðsti himnaguð Inda, hefir Finnur þegar fundið (í eddufræðinni I, 365); en bæði er það, að þetta fórsnafn kemur sjaldan fyrir hjá oss, enda hefir enginn eddufróður maður tekið eptir því nema Finnur (eg gat um það í Gefn II. 2, 60 ath. 1; eg fann það þá af sjálfum mér, en vissi þá ekki af því hjá Finui); »Einherjar« verður heldur ekki leitt af »norrænni« rót, af hverju svo sem það er; það gæti verit skylt anarata hvíldarlaus, af rit að berjast, eða rótinni jan að fæða. Æsir kallast ballriðar, og Högni »ballriði«; það er á sanskr. balarati, sem er Indra, óvinur óvættar þeirrar er Bala heitir; Beli heitir sá sem Freyr berst víd (Belja-dólgr). Heiðrún er á sanskr. annaðhvort arjuna sól, eða harina, sem merkir bæði sól og geit (vagn sólarinnar heitir annars á sanskr. aruna); Heiðrún er sólin, og mjólkin úr henni er sólarinnar lífgandi og nærandi geisla-flóð sem drykkjar og seður Einherjana, sem merkja líf jarðarinnar, sem deyr og lifnar aptur án afláts: það fellur til þess að hefja ávallt aptur hið eilífa Hjaðn- íngavíg sem því var skapað í öndverðu. Valhöll merkir himinbogann, á sanskr. annaðhvoi’t vahala sterkur, sá sem getur borið (því himininn ber sólina [Heiðrúnu, sem stendur á Yalhöll] og öll himintúnglin og allt sem er), eða þá af rót. vri að hylja, kríngja (því himininn lykur og umkríngir allt); sóliu (Heiðrún) stendur á himninum (Valhöll) ognærist af tré því er Leraðr heitir, á sanskr. lehya, goðafæða, því sólin, sem guðdómleg vera, hugsast lifandi á ódáinsfæðu úr »himinblámans fagurtæru lind«, og í Indatrú heitir hún »sá himneski drvkkjumaður«, »divyapayu«, divinus potor). Rígr merkir gáuganda, vegfaranda; á sanskr. er ri að gánga (ire)
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94

x

Gefn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.