Gefn - 01.07.1872, Qupperneq 71

71
af ýmsum ekld skoðaður sem maður, heldur sem guð, eins
og Abram og fleiri af þessum fornöldúngum mannkynsins.
Frá Babel fór Assúr, Semsson, og stofnaði Assýríu og bygði
Niriíve. Frá Babílónarríki bygðist og Assýríuland. £>á líða
meiv enn 1200 ár, seirf'vér vitum ekkert um þessi ríki, nema
hvað Babílon komst undir vald Asssýríu, og frelsaðist þaðan
af Nabopalassar 625; bann varð einveldisherra og ríkti þar
til 604. Hann gerði samband við Medíumenn og braut
Niníve og eyðilagði Assýríuríki, og eignaðist þá Kaldeu,
Fönikíu, Sýríu og Efraimsríki eða ísrael. Eptir hann kom
Nebúkadnezar, 604; hann jók ríki sitt enn meir og dó 561.
Tuttugu árum síðar skiptu Medar og Persar Babílónarríki
á milli síu.
Persaríki hófst hérumbil 537 af Cyrusi og stóð
þángað til Alexander mikli herjaði 330. Öll þessi lönd, sem
nú hafa verið nefnd, komust undir völd Makedóna eða
Alexanders mikla, sem braut undir sig lönd allt að Indus.
pegar hann dó (323), þá skiptist ríki haus á milli bershöfð-
íngjanna.
Allt til þessa tíma, eða til dauða Alexanders, var aðal-
leikvöllur sögunnar í Asíu; binna annara landa gætti mjög
lítið, og á meðan Israelsmenn blómguðust og stóðu i fullu
fjöri undir Davíð og Salómon, tóku engir eptir Grikkjum
nema Föníkar, sem voru semítisk þjóð og bygðu við Miðjarð-
arhafsbotn; þeir voru snemma kaupmenn miklir og farmenn
og hvörfluðu víða með löndum fram; þeir fluttu vörur sínar
til Grikkja og ræntu þá stundum þaðan gripum og fólki.
Grikkland var aldrei konúngsveldi, en samsafn af mörgum
smáríkjum, þar sem þó sumir höfðíngjar böfðu konúngstitil.
Landið er að ýmsu keimlíkt íslandi, fjöllótt og vogskorið og
liggur vel fyrir verzlan og samgaungum, á álfamótunum í
Miðjarðarhafinu. Blómatíð Grikkja hefst með fimtu öld f. Kr.
og stóð ekki lengi; en hún varð því heilladrjúgari fyrir alla
Norðurálfuna þegar fram liðu stundir. En á þessum tímum
gætti griskrar menntunar hvergi nema á Grikklaudi; heim-