Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1908, Síða 57

Athugasemdir.
í Árbók Fornleifafjelagsins 1906, 39.—40. bls., er prentað graf-
letur eftir Þorstein prest Björnsson á Útskálum, er flnst á legsteini
í Garða kirkjugarði á Álftanesi, með fróðlegum athugasemdum eftir
Matthías Þórðarson.
Niðurlag grafletursins er skammstafað, þannig:
P. C. M. 0. D.
G. B. F.
Matthías Þórðarson getur til, að úr þessu eigi að lesa svo:
»Ponendum (eða poni) curavit maximo optimo domino G . . . .
B . . . . filius (þ. e. G . . . . B .... son lét setja [legsteininn
sinum] mesta og bezta herra)«,
og telur óvíst, hver þessi G .... B ... . son sé.
Hér er það við að athuga, að Þorsteinn prestur átti Guðrúnu,
dóttur Björns Tumasonar í Skildinganesi, fyrir konu (sjá Árb. 1906,
41. bls.). Fangamark hennar kemur heim við letrið á steininum,
og mun því eiga að lesa niðurlag grafletursins þannig:
Poni curavit marito optimo domina Guðrun Björnonis filia.
Þ. e. Guðrún Björnsdóttir húsfreyja (hans) lét setja (legsteininn) sín-
um ágæta eiginmanni.
Björn M. Ólsen.
Á Garðasteini nr. 7 er síðasta orðið í 6. 1. í áletraninni skert
og vantar svo sem einn staf aftan af því. Eg gizkaði helzt á að
hér hefði staðið QVOD; sbr. Árb. 1906, bls. 45. í frumritgjörð
minni um þessa steina, sem glataðist við prentun fyrri hluta henn-
ar, hafði eg skýrt þetta á annan veg, sem mér þykir nú réttari, og
það ekki síst vegna þess, að próf. B. M. Olsen einmitt telur þá
skýringu eðlilegasta, nefnilega að hér hafi staðið QVOR með ein-
8*