Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1929, Qupperneq 41

41
um við borgað hverjum fyrir sitt verk, og haft þó mart í veltunni,
ef ekki vantaði forsjá þeirra sem fyrir félaginu standa, og fyrir mitt
leyti treysti eg mér til að láta hana ekki vanta meðan eg er fyrir
framan hér hjá okkur.
Um aðra þíngstaði væri mjög fróðlegt að fá skýrslur, eða þess-
konar ritgjörðir, og einkum eru þíngstaða-pláz merkileg á sumum
stöðum sem menn vita varla af. Þau eru merkileg meðfram vegna
þess, að væri allt vel rannsakað þá má sjá hversu gömul þau eru,
hversu stór, hvort þau hafi vaxið eða minkað og enda hvenær.
í Þorskafirði eru miklar sagnir um búðaskipan, og svo er kannske
víðar. En látum okkur nú taka Alþíng fyrst.
Eg fékk núna fornmenja-uppdrætti frá Jóni á Gautlöndum, en ekki
er það neitt sérlegt, samt er það betra að hafa en án að vera.
Forlátið mér línur þessar og skrifið sem mest og bezt.
Yðar einlægur vin
Jón Sigurðsson.
3.
Reykjavík 21. Maí 1863.
Háttvirti vin!
Eg þakka yður innilega fyrir yðar seinasta góða brjef. Eins og eg
áður skrifaði yður, þá er það minn einlægur ásetningur, að safna öllum
sögnum um Þingvöll og öllu því sem eg hefi vit á að geti upplýst
það mál, bæði í munnlegu og skriflegu, og eins mgndum því viðkom-
andi, sem til allrar ógæfu eru nú flestar glataðar; eg hefi komizt á
snoðir um, að 2 eða 3 þess háttar gamlar myndir eða kort hafa verið
til af Þingvelli, og eins hefi eg orðið var við ýmsar útgáfur af kata-
stasis Alþingis, talsvert frábrugðnar hverja annari. Haldið þér ekki, að
það væri nauðsynlegt, að prenta þetta stafrétt og í heilu lagi aptan
við ritgjörðina, og eins ef maður næði i eitthvert gamalt kort af staðn-
um, því þá gæti hver sjeð sjálfur það, sem maður byggir á, og máske
bygt á því meira enn eg get. Um þetta vildi eg fá álit yðar til að
fara eptir; gott væri og að fá að vita, hvort þið hafið þarna ytra mörg
handrit af katastasis, mismunandi hvert frá öðru, eða nokkurt kort
eða nokkrar ritgjörðir gamlar, eða frá því um eða fyrir aldamótin, um
Þíngvöll; því ef það ekki er, þá er meiri nauðsyn að safna öllu því
sem hér kynni að vera af þess konar og að prenta það eins og það er.
Það er það fyrsta, að vita hvað til er, og síðan að safna því
saman, og þar næst að sjá, hvað menn geta fengið út úr því,