Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1929, Qupperneq 62

62
inn fyrir peninga og borgað mönnum með henni ýmsan greiða, sem
þeir sýna safninu, og eins gjafir, og porrar það suma töluvert upp.
Eg var búinn að semja skýrsluna fyrir næstliðið ár eins vel og
eg hafði tök á, og sendi eg hana hér með. Mér þykir reyndar slæmt,
ef að hún verður ekki prentuð næsta ár, því það er eflaust töluverður
skaði fyrir safnið, því það er það eina, sem mest hefir haldið málinu
vakandi, en ef það verður svo að vera, þá hefi eg ekkert þar um
að tala, því féiagið hefir þegar gert vel. Eg býst við, að það séu
margir smágallar á henni því það hafa ekki mér snjallari menn neitt
fjallað um hana, og er hún skrifuð orðrétt eptir mínu handriti, nema
það sem eg hefi sjálfur bætt við á spássiurnar, sem mér seinna fanst
þurfa að bæta við, bæði úr máldögum og skiptabréfum til saman-
burðar. Eg hefi sett allar stærsu athugagreinirnar í neðanmálsgreinir
til þess að þið gætuð heldur kippt þeim burt, ef þær skyldu vera
óþarfar. Eg hefi opt verið á báðum áttum, hvað mikið eg ætti að
setja af því dóti, því mér er óljóst hvað mikinn samanburð menn
vilja hafa, og hvað menn alment eru vel að sér í sliku. Eg held að
það sé nauðsynlegt, að bera sarnan máldagana við safnið, og eins
skiptabréfin, því safnið ætti að verða eins konar lexikon yfir mál-
dagana og skiptabréfin eða safn til þess, en eg er því öllu alltof
ókunnugur til þess, að það geti orðið góður samanburður. Eg hefi
líka sett nokkrar vísur til samanburðar, og væri gott, ef þér gætuð
feðrað sumar af þeim, því eg veit ekki höfundana, nema suma hefi
eg sett eins og stóð við kvæðin, sem eg tók vísurnar úr; eg hefi
smalað því saman hingað og þángað að, eg veit ekki hvaðan. Þessar
vísur eru sumar all-vel ortar og fjörugar, og eiga víða vel við, því
þær gera skýrsluna fjörugri og upplýsa víða margt, sem annars væri
hulið. Eg hefi þá skoðun á skýrslunni, að hún eigi að verða eins
konar ruslakistill fyrir sögu íslands, sem menn seinna eiga að moða
úr; þarf því ýmislegt að koma í hana, sem við kemur fornfræðum, t.
d. lýsíngar á haugum, sem hafa verið grafnir upp og ekkert fundizt
i, eins og haugur Skallagríms, og fleira; þegar til þess kæmi að þetta
yrði prentað, þá væri gott að þér settuð nótur við eins og síðast.
Þér haldið það sé ekki að óttast, að eg verði rekinn út af bóka-
safninu með safnið; samt er það nú þegar að nokkru leyti gjört, þó
safnið hafi i raun og veru sama rétt. Eg hefi orðið að pakka því
saman og setja það hér og þar um kirkjuloptið, og eg gat með íll-
indum fengið að láta púltin standa inni í bókasafninu; svo nú er frá-
gángssök að sýna safnið, en eg vona samt að því sé óhætt. Ef allt
væri gott og eins og það ætti að vera, þá væri ekki um neitt að
tala. Stiptsyfirvöldin gátu ekkert gert, (að þau sögðu) nema ráðlögðu