Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1929, Qupperneq 70

70
13.
Reykjavík 7. Apríl 1870.
Háttvirti, góði vin!
Eg kann ekki við annað en að skrifa yður fáar línur eins og vant
er, þó allt sé hér fremur dauft og dýrðarlítið og óvanalega lítið efni
til að skrifa um. Um forngripasafnið er það að segja, að nú erum við
búnir að byggja herbergi fyrir það frammi á kirkjuloptinu, sem er 9 áln.
á lengd, c. 8 áln. á breidd og c. 5'h á hæð. Því er skipt í þrent; í stærsta
herberginu eru hengd upp gömul tjöld allt í kríng að ofan (reflar) og
tjald þar í niður frá; þar eru settar upp 2 gamlar stoðir, 5 álna lángar,
allar útskornar; þar er gamli stóllinn á milli; þar eru og gamlir skápar
og margt inventarium, kirkjumerkið, útskorið dyratré, og þar yfir 2 ljón,
sem halda merki milli sín, hurð 3 áln. 16” á hæð, með fornum lömum,
sem kvíslast um alla hurðina, hurðarhríngurinn silfursmeltur og plat-
an undir honum og kríngum skráargatið. Þegar maður sér þetta sett
upp í reglu, þá finst mér, að maður hafi miklu glöggvari hugmynd
um okkar gömlu húsakynni en eg hefi áður haft. — í næsta herbergi
er sett upp gamalt rúm með rekkjurefli og ábreiðu yfir; þar hjá standa
hillur, alls konar áhöld, kniplskrín, kistlar, treflastokkar, treflaöskjur,
spónastokkar etc. Þar á að koma stór skápur með búningum frá 18.
öld. — í þriðja herberginu er mest af ýmsu smávegis, vopn og þess
konar; ennþá hefi eg vegna plássleysis orðið að láta púltin standa
hér og þar, sem eg hefi bezt getað. Þetta hefi eg nú gert í vetur.
Helmíngurinn af safninu var áður pakkaður niður í kassa, svo ómögu-
legt var fyrir mig að komast að því til að skrifa um það framhald af
skýrslunni, en eptir að herbergið var búið (sem eg líka varð að hafa
umsjón með), þá hefi eg haft fullt í fángi að koma öllu fyrir, og það
er enn ekki nærri búið, því eg þarf nú að arga í smiðunum að fá
smíðaða skápa og margt fleira fyrir safnið, til þess að það verði sýnt,
því annars getur það ekki fengið álit hjá alþýðu né útlendum, sem
er það mesta lífsspursmál fyrir safnið. Byggíngin kostaði safnið 88 rd.
og við voruin komnir í 43 rd. skuld, því það varð annað hvort að
bogna eða bresta, enda hefir sú vogun okkur orðið happasæl, fyrst
stjórnin lét undan. Þessir 500 rd. er góður styrkur í bráðina til að
koma á góðum rekspöl, og vernda það sem komið er. Ekki veit eg,
nær eg get komizt að að semja skýrsluna; eg álít, þó það sé mjög
nauðsynlegt, að það sé þó enn nauðsynlegra að reyna að koma því
sem bezt fyrir, sem komið er, svo það verði sýnt. —
Það er gömul hús- eða skála-mynd í Bestiarius eða myndabók-
inni í Á. M. safninu. Mig lángar til að fá að vita, hvort það sést í