Norðurljósið - 01.01.1965, Side 93

N ORÐURLJ ÓSIÐ
93
TIL LESENDA
Innilegar þakkir færir ritstjórinn öllum þeim, sem með
hlýhug í orði eða verki og skilvísi hafa styrkt útkomu blaðs-
ins þetta ár. An þess mundi hafa orðið halli fjárhagslega
hjá blaðinu. Ef ALLIR kaupendur blaðsins hefðu greitt
árgjöld sín, mundi afkoma blaðsins hafa orðið góð þrátt
fyrir afarlágt verð.
Nú, þegar þetta er ritað, hafa verið boðaðar nýjar kaup-
kröfur launþega almennt, meðal þeirra prentara, sem vafa-
laust munu fá þann framgang, að VERB Norðurljóssins
hlýtur að hækka, því að raunverulega hefði átt að hækka
það fyrr. Er verðið næsta ár því ákveðið 40 kr. til fastra
kaupenda, sem greiða fyrirfram eða til útsölu- og inn-
heimtumanna. I lausasölu verður það 50 kr. — Raunveru-
lega er þetta ekkert verð, sé miðað við, hversu mikið lesefni
Nlj. flytur og verð bóka almennt. Hækkun þessi gengur í
gildi nœsta ár.
Reynt verður að fá framhaldssögu fyrir næsta ár. „Eg
trúi á kraftaverk“ er í stað framhaldssögu í þessum ár-
gangi. Þær sögur halda áfram næsta ár.
Keppt verður að því marki, að blaðið komi út um svipað
leyti næsta ár þrátt fyrir væntanlegt mikið annríki í sam-
bandi við fyrirhugaða húsbyggingu ritstjórans. Biðjið með
honum, að Guð leggi sérstaka blessun yfir það fyrirtæki
og húsið, sem að einhverju leyti á að nota sérstaklega í
þjónustu hans. Biðjið einníg um áframhaldandi blessun
Guðs yfir Norðurljósið og boðskap þann, sem það flytur.
-------x-------
Skynsamur maður
„Þegar ég var í leyfi,“ ritaði Jónatan Goforth, „árið
1917, tók ég eftir því, að húseigandinn, sem var maður
yfir áttrætt, var stöðugt að lesa í nýja testamentinu með
stóru letri. Einu sinni spurði ég hann, hve oft hann læsi
það frá upphafi til enda. Hann svaraði: „Tvisvar á mán-
uði. Það er stríð núna, svo að ég verð að lesa blöðin til
að fá fréttir, en ég eyði ekki miklum tíma yfir þeim. Ég
verð bráðum að takast langa ferð á hendur, og ég er að
reyna að læra allt, sem ég get, af leiðsögubók minni, áður
en ég byrja ferðina“.“
Vonandi skilja margir lesendur Norðurljóssins, hve
skynsamlega maður þessi breytti og fari að dæmi hans,
ef þeir hafa ekki áður lagt stund á lestur nýja testamentis-
ins eða biblíunnar í heild. Þegar fólk er að búa sig af
stað til annars lands, þar sem það ætlar að dvelja, mun
það oftast reyna að búa sig undir það með því að læra
eitthvað í mál.i landsmanna. Hví ekki að búa sig undir
ferðina miklu, sem óhjákvæmilega tekur við fyrr eða
síðar? Hún byrjar ærið óvænt hjá mörgum nú á dögum
og eins hjá þeim aldursflokki, er sízt gerir ráð fyrir henni.
Farartæki nútímans eru örskreið og handhæg, en þau
skila mörgum snögglega inn í eilífðina. Vertu viðbúinn.
Þessi orð, einkunnarorð skátanna, eiga hér vel við.
S. G. J.
FÁ RAFREIKNAR FRJÁLSAN
VILJA?
í aprílhefti blaðsins „Harvester,“ Exeter, Englandi, var
stutt grein, „Computer Free Will.“ (Frívilji rafreikna.)
Ritstj. Nlj. datt í hug, að fleirum en honum kynni að þykja
hún merkileg. Hún kemur þá hér:
Maðurinn getur hafa orðið sjálfum sér ofsnjall, þegar
hann fann upp rafreikninn. John Wilkinson, sérfræðingur
í heimspeki vísinda, hefir nýlega birt ritsmíð, sem sýnir,
að rafreiknar eru að þróa með sér sjálfstæðan huga. „Hinn
fyrrverandi þjónn (rafreiknirinn) er orðinn eða er hrað-
fara að verða herrann, og sýnir af sér það, sem líkist mjög
mikið fjálsum vilja,“ segir hr. Wilkinson. Hann skýrir
þetta á þá leið, að „þegar rafreiknar eru tengdir þannig
saman, að úrskurður eða niðurstaða eins er „lagður inn í“
annan, þá er ógerningur að segja fyrir aukalegar afleið-
ingar. Samtíðarmaður segir, að séu þær ekki réttilega
metnar, þá gætu þær leitt oss afvega til að taka ákvarðanir,
sem gætu leitt af sér styrjaldir eða alvarlegar stjórnmála-
legar eða fjármálalegar byltingar. Maðurinn er þannig á
annan hátt að missa frelsi athafna og ákvarðana sinna.
Það er verið að þoka honum niður í afstöðu barnagæzlu-
manns fyrir rafreikni, sem hugsar fyrir hann. Þetta getur
að lokum haft alvarlegar afleiðingar. Hvað gerum við,
þegar rafreiknar úrskurða, að sækjast skuli eftir því, sem
ekki er eingöngu hættulegt fyrir velferð þjóðfélagsins,
heldur brýtur í bág v,ið siðferðiskröfur Guðs til þeirra,
sem hann hefir skapað?“
Við þetta vill ritstj. bæta því, að hann hefir áður sagt
frá því í Nlj., að rafreiknir var látinn skera úr því, sem er
deiluefni guðfræðinga, hvort öll bréf Páls postula séu eftir
hann eða ekki. Vélheilinn komst að þeirri niðurstöðu, að
þau væru ekki öll eftir hann. Mun þetta hafa verið sú
niðurstaða, sem óskað var eftir.
Utreikningurinn byggðist á því, hve oft sum smáorð
koma fyrir í ritum Páls. En það gleymdist að taka það með
í reikninginn, að rithöfundar á borð við Pál postula ein-
skorða ekki orðaval sitt við sömu orðin, þegar þeir r.ita um
ólík efni.
Ekki væri ólíklegt, ef reikningsaðferð þessari væri beitt
við kvæði Davíðs frá Fagraskógi. „Ég kveiki á kertum
mínum,“ að sanna mætti einhvern tíma, að það kvæði væri
alls ekki eftir sama mann og þann, sem orti „Gamankvæði
um Grýlu,“ þótt við nútímamenn vitum, að það er stað-
reynd, að höfundur var hinn sami.
--------x--------
Frú Kristín Gook, ekkja Arthurs heitins, dvelur alltaf í
Englandi. Hún varð fyrir þeirri reynslu að veikjast mjög
mikið af r.istli sl. haust, sem batnað hefir mjög seint. Ofan
á það bættist, að hún mun hafa fengið slag seint í vetur,
eða svo segir læknir þar, en lamaðist ekki, svo er Guði
að þakka. Hún var ekki lengi í sjúkrahúsi, en mun vera
nokkuð mikið slöpp enn eftir allt þetta. Hún er í þörf fyrir
bænir vina sinna og Arthurs heitins.