Norðurljósið - 01.01.1967, Qupperneq 126

126
NORÐURLJÓSIÐ
hefir þessu nýlega verið breytt, svo að tekið er á móti öllum
trúuðum að borði Drottins. sem kunnir eru að því: að vera heil-
brigðir í trúnni og guðræknir í líferni sínu.
Eftir það áfall, sem starfið varð fyrir haustið og veturinn
1917—1918, rétti söfnuðurinn smám saman við. En veturna
1924—1925 og 1925—1926 fjölgaði mikið í honum. Samkomu-
sókn var með slíkum ágætum, að oftast var fullur salurinn, og
voru þá meir en hundrað manns á samkomunum. Ýmsir frels-
uðust þá O'g gengu sumir í söfnuðinn, en aðrir virtust stranda á
trúaðra skírninni, sem nú var orðin nauðsynleg til inngöngu í
hann.
Það hafði lengi verið áhugamál mr. Gooks og fleira fólks í
söfnuðinum, að Sjónarihæðarsöfnuður öðlaðist réttindi utan-
þjóðkirkjusafnaða. Þetta takmark náðist síðla vetrar 1926, er
mr. Gook fékk viðurkenningu ríkisvaldsins sem löggiltur for-
stöðumaður Sjónarhæðarsafnaðar. Mátti hann þá gefa saman
hjón og greftra safnaðarfólk, seru dó. Mun þá starfið hafa stað-
ið með hvað mestum blóma. (
í janúarblaði Norðurljóssins 1925 gat að líta á forsíðu þessa
fyrirsögn: „íslendingum boðin stórgjöf.“ Grein þessi skýrði frá
því, að áhugafólk á Bretlandi vildi styrkja mr. Gook til þess, að
koma upp útvarpsstöð hér á landi. Þá var ekkert ríkisútvarp
komið til sögunnar, og engar raddir voru uppi í þá átt.
Greinin í Nlj. vakti víða mikla athygli og vonir um, að bráð-
lega gæti fólk hér á landi notið þessarar skemmtilegu nýjungar.
En stöðin kostaði meira fé en upphaflega var gert ráð fyrir. Um
það leyti, sem allt nauðsynlegt fé var kornið og keypt hafði verið
allt, sem þurfti, var ríkið að fara af stað með undirbúning að
útvarpsstöð. Stjórnarskipti höfðu orðið, og sú stjórn, er þá fór
með völd, tók aftur útvarpsleyfi það, sem veitt hafði verið. Fékkst
það aldrei aftur, og varð útvarpsstöðin, sem gefin var íslend-
ingum, ónýt með öllu.
Um það leyti, sem útvarpsleyfið var tekið af mr. Gook, stór-
minnkaði aðsókn fólks að samkomunum opinheru, sem verið
höfðu svo fjölsóttar tveimur, þremur árum áður. Hefir hún
aldrei náð sér á strik aftur. Rétt um sama leyti kom upp nýtt
ágreiningsmál innan safnaðarins, og yfirgaf eitthvað af fólki
hann vegna þess. Síðan hefir dauðinn og brottflutningur safn-
aðarfólks höggvið stór skörð, sem ekki hafa verið fyllt enn.