Norðurljósið - 01.01.1967, Síða 133

N ORÐURLJ ÓSTÐ
133
Sórustu vonbrigðin.
Nú hverfum við frá Rockefeller um sinn, förum langa leið aft-
ur í tímann. í smáþorpi einu í Gyðingalandi sitja tvær systur
hjá sjúkum bróður. Honum elnar sóttin. Batavon er lítil. En
systurnar kvíða engu. Þau eiga öll mikinn vin, sem nefndur er
Jesús frá Nazaret. Þær senda til hans og láta segja: „Herra, sjá,
sá, sem þú elskar, er sjúkur.“
Systurnar þekktu líknarlund Jesú og mátt hans til að lækna,
þótt í fjarlægð væri. Bróður þeirra hlaut að batna senn. Samt
fór það ekki svo. Honum þyngir meir og meir, unz hann gefur
upp andann.
Margir þekkja ástvinamissi og sorgina, sem fylgir honum. En
sorg þeirra Maríu og Mörtu varð þyngri vegna þess, að henni
fylgdu sárustu vonbrigði lífsins, þau, að Jesús, vinurinn góði,
virtist (hafa brugðizt þeim. Ef þú hefir hrópað af sálarkvöl og
krömdu hjarta til Guðs eða frelsara þíns, en enga bæniheyrslu
fengið, þá vil ég segja við þig, eins og Marta sagði við systur
sína Maríu, fjórum dögum eftir, að Lazarus dó: „Meistarinn er
hér og vill finna þig.“
Við skulum gefa því gaum, að Marta og Jesús höfðu talazt
við, áður en hún fór að finna systur sína. Hann var búinn að
hugga Mörtu. En við Maríu sagði hann ekki neitt, svo ritað sé. En
er hann sá Maríu gráta, varð hann hrærður í anda, — ekki gram-
ur, eins og stendur í núverandi biblíuþýðingu okkar. — Við les-
um, að Jesús táraðist. Tárin tjáðu samúð ’hans með henni í sorg-
inni, þótt stundin væri komin, að bróðir hennar fengi aftur lífið.
Guð hafði ákveðinn tilgang með því, að Lazarus dó, þótt hann
væri hulinn sjónum manna.
Tilgongur með sorg.
Guð getur haft ein'hvern tilgang með sorginni þinni, þótt þú
sjáir hann ekki nú.
Þegar afi minn drukknaði í Breiðafirði fyrir rúmlega 106 ár-
um, stóð amma mín uppi með fimm börn, flest fremur ung.
Yngst var móðir mín, um fjögurra ára að aldri. Auðvitað þráði
fjölskyldan að mega vera saman. Það fékk hún ekki. Ollu var
splundrað sitt á 'hvað. Móðir mín fylgdi ömmu minni eftir og
þó ekki alltaf. Stundum var hún hjá vandalausum og átti mis-
jafna daga. Þá var oft hart í ári og þröngt i búi hjá fátæku
fólki víða um sveitir.
Hver voru áhrifin, sem sorgin og raunirnar ‘höfðu á þessar