Fylkir - 01.01.1919, Qupperneq 24

24
. FYLKIR.
vil ekki minnast á hinar lægri listir, sem að vísu eru ekki kend-
ar á skólum landsins, en sem margir læra samt, og sem eyða
bæði fé og tíma.
Ætti ísland verulega gott og fullkomið steina-safn og jarðteg-
unda-safn, svo vissi alþýða, að minsta kosti lærðu mennirnir og
embættisménn hennar yfir leitt, ögn betur en nú, hvílíkur gim'
steinn ísland (steinlandið) er, og hvílíka fjársjóði það hefir að
geyma. Pá mundu bændur þess, sjómenn og verkamenn síður
öfunda aðrar þjóðir af löndum sínum vegna veðursældar og
frjósemdar og flýa til útlanda eða leita þangað eins og þar vær'
fremur lán og lukku að finna, heldur neita vits og orku til að
gera þetta undur-fagra land eins farsælt, frjósamt og heillaríkf
eins og það er fagurt; t. d. nota þess feikna orku og ásmegi11
ögn betur en nú, breyta hömrum þess í .hallir, hraunum þess 1
engi og grösug tún, eins og sumstaðar má sjá nú, t. d. í Bárð-
ardal, Reykjadal og við Mývatn og jafnvel hér í vesturdölunutfl-
Rað er verk, sem íslendingum sæmir betur og gerir ólíkt meira
gagn en útlent skart og fínindi, sem tekið hafa augu almennings
alt af mikið, einkum á seinni tíð. Með því móti, að yrkja upP
landið og vinna betur úr steintegundum þess, getur Islands upP'
vaxandi kynslóð fundið nýtt starf að vinna og nýa hamingj11'
vegi; og þá mundu listfengnir menn fremur snúa sér að þessari
hlið gagnvísindanna, en að eyða beztu árum æfi sinnar til svo-
kallaðra »bókmenta« og lista; því að það er oft miklu meiri fegurð
og vísdóm að finna í þögulum steinum og straumhörðum ám,
heldur en í glymjandi skáldskap og gliti. Pess vegna er þess ósk-
andi að góð steinasöfn komizt upp sem allra fyrst, jafnvel 1
hverjum landsfjórðungi, en eitt öllum betra við háskólann, ög að
það dragist ekki lengur að steina- og efnarannsóknar-stofur koni'
ist upp hér uorðanlunds og sunnanlands með fullkomnum áhöld-
um og útlærðum mönnum til að rannsaka þau efni, sem landið
geymir.
Af því, sein eg hefi séð hér á landi, bæði fyr og nú, styrkist