Fylkir - 01.01.1919, Síða 62

62
FYLKIR.
Og er ekki einnig þörf á að takmarka yfirráð gullkónganna og æs-
ingar og útbreiðslu falskra kénninga? Eða ættu hinir hámentuðu
Bandamenn ekki að blygðast sín fyrir að níðast á hinni hugrökk-
ustu, duglegustu og ráðvöndustu þjóð Evrópu, vegna þess að
hún hélt trygð við liðsbræður sína, og stríddi einarðlega fyrir
jöfnum rétti við grannþjóðir sínar, og fyrir trúarfrelsi og réttvísi?
Dómar manna um Þjóðverja og keisara þeirra, eru ekki og verða
líklega ekki fyrst um sinn öllu réttari en dómar manna hér á
landi hafa lengi verið um Frakka og foringja þeirra, Napóleon I-
Pað má um marga þá dóma segja, að sá segir mest af Ólafi
konungi, sem aldrei hefur heyrt hann né séð; og þeir sem hall-
mæla Vilhjálmi II., vegna ráðríkis, óforsjálni og ofsa, eða harð-
stjórnar, gerðu bezt í að láta úrskurð sinn bíða, þar til kringum
stæður allar og atvik eru betur kunn.
Eins væri þeim, sem bregða Þjóðverjum um grimd eða flátt-
skap í þessu stríði, og hirðuleysi um líf og eignir hlutlausra
þjóða, nær, að kynna sér atvikin og kringumstæðurnar ögn bet-
ur, svo þeir gætu séð, að Bretar og Frakkar og þeirra banda-
menn, höfðu flota hinna hlutlausu þjóða svo gott sem á sínii
valdi og í sinni þjónustu, neyddu skip þeirra til að koma við á
sínum höfnurh, og að flytja varning sér til gagns og góða, 1
stríðinu við Pjóðverja, sem Bandamenn reyndu að einangra og
svelta í hel. Pað var þannig, sem Bandamenn héldu Iífinu í smá-
þjóðunum og vernduðu réttindi þeirra! Þeir, sem bregða Þjóð-
verjum um, að hafa siglt undir fölsku flaggi, og hafa brotið all-
ar mannúðar reglur, gerðu bezt í, að hreinsa fyrst heimagarðinn,
svo að ekki megi um þá segja, að sinn brest-lái hver mest.
Friðarskilmálarnir, sem birzt hafa, í hérlendum blöðum, eru neyð-
ar kostir, og ósæmilegir frjálsum og heiðvirðum þjóðum, eink-
um kostirnir, sem settir hafa verið F’jóðverjum, sem verða að
láta af hendi allar nýlendur sínar, hertogadæmið Elsass-Lothringen,
mikinn hluta kafbáta sinna, loftbáta og herflota, og öll hertekin
lönd, greiða Belgíu miklar skaðabættir (6 millíarda fr.), og lá*a