Óðinn - 01.01.1922, Blaðsíða 6

6
ÓÐ INN
Drotningin og krónprinsinn á barmi Almannagjár.
mikinn hluta leiðarinnar, í stað hestvagna þá. Þetta
gerði landferðina miklu ljettari og fljótari nú, enda
ljetu konungshjónin og alt fylgdarlið þeirra mjög vel
yfir henni, og veður var hið ákjósanlegasta þá dagana,
sem á henni stóð. Fer hjer á eftir stuttur útdráttur
úr frásögn um konungsmóttökuna, tekinn eftir Mrg.bl.
Laust fyrir kl. 10 sást konungsfáninn á Valkyrien
síga frá hún, og í sama bili lagði konungsbáturinn
frá skipinu með fálka-fánann í stafni, en danska fán-
ann aftan á. Stundvíslega kl. 10 lagði báturinn að
steinbryggjunni, og gekk forsætisráðherra þá fram á
bryggjuna og heilsaði konungi, drotningu og sonum
þeirra og fylgdarliðinu. Karlaflokkur söng kvæði eftir
Þorstein Gíslason undir laginu »Þú álfu vorrar
yngsta land« meðan fylkingin stje á land, en
samtímis kváðu við fallbyssuskot frá öllum
herskipunum, en skipin á höfninni, sem öll
voru fánum skreytt, heilsuðu með flagginu. Á
bryggjunni stóðu þrjátíu ljósklæddar meyjar, er
stráðu sóleyjum á götu konungshjónanna, er
þau gengu fram hjá. — Heilsaði nú konungs-
fjölskyldan forsetum þingsins, sendiherrum, ráð-
herrunum, móttökunefndinni og öðrum, og síðan
var haldið inn fyrir heiðursbogann, þar sem
borgarstjóri bauð konungsfjölskylduna velkomna
til Reykjavíkur. Konungur talaði því næst
nokkur ávarpsorð til fólksins og mælti á ís-
lensku. Voru orð hans stutt ávarpskveðja til
hinnar íslensku þjóðar.
Konungur hafði látið það berast
hingað, að hann vildi hlýða messu í
dómkirkjunni. Hófst guðsþjónustan á
hádegi og stje biskup í stólinn.
Klukkan tvö fór hin opinbera mót-
tökuathöfn fram í Alþingishúsinu. Hafði
verið boðið þangað á þriðja hundrað
manns, og mættu þeir í hátíðabúningi
rjett fyrir klukkan tvö. í neðrideildar-
salnum höfðu verið settir fjórir stólar
handa konungsfjölskyldunni á þeim
stað, sem forsetastóllinn er vanur að
standa, en síðan var stólum skipað til
beggja handa fyrir gestina, og enn
fremur í efrideildar-salnum og í lestr-
arstofunni. Athöfnin hófst með því, að
fjörutíu manna blandað kór undir
stjórn Páls ísólfssonar söng fyrsta
flokk hinnar nýju kantötu Þorsteins
Gíslasonar. Að því loknu flutti for-
sætisráðherra ræðu. Sagði hann m. a.: »Sannarlega
er það gleðiefni, að konungshjónin og konungssynir
heimsækja nú þjóð vora til þess að kynnast henni,
og þjóðinni gefst nú færi á að kynnast þeim. En
sjerstaklega er þessi heimsókn hátíðleg fyrir þá sök,
að nú heimsækir oss konungur sá, er fyrir skömmu
veitti oss viðurkenning hins margþráða fullrjettis lands-
ins. Vjer vitum, að vjer eigum konungi vorum mikla
þakklætisskuld að gjalda, og vjer höfum þótt, eins og
eitt skáld vort kemst að orði, ágætir konungamenn.
En það er trúa mín, og það veit jeg, að þau kynni,
sem hjer hefjast í dag, verða til þess að gera sam-
bandið milli konungs og þjóðar enn nánara, enn inni-
legra og hjartanlegra*.
Konungur svaraði samstundis og mælti fyrir íslandi.
Konungur og drotning á Þingvöllum.