Óðinn - 01.01.1928, Qupperneq 61

Ó Ð I N N
61
einna mest í bænum og hafði skrifast á við, meðan
jeg var í Kh., Böðvar Kristjánsson, yfirdómara ]óns-
sonar. Með honum voru bræður hans Jón og Þórar-
inn og tóku þeir mjer allir með blíðu og vinsemd.
Svo hjelt jeg áfram upp á Skólavörðustíg, því jeg
vissi að mamma mín hafði herbergi á »Geysi«. Þegar
jeg kom þangað, var hún ekki heima. Hún var úti í
Viðey um sumarið hjá Teiti og Guðrúnu, sem bjuggu
þar á hluta af jörðinni. Mjer var vísað upp á her-
bergi hennar í vesturenda loftsins og þar settist jeg
svo að. ]eg fór og keypti eitthvað í kvöldmat handa
okkur Hans, og svo, er hann var sofnaður, sat jeg
lengi við gluggann og horfði niður yfir bæinn, sem
bar í skauti sjer framtíðarsögu mína, hvort sem hún
yrði stutt eða löng. Hugurinn hvarflaði til Kaup-
mannahafnar og vina minna þar; mjer vöknaði um
augu, en jeg fann með gleði að jeg var kominn heim.
Læt jeg hjer því staðar numið og bið þá, er lesa, um
vorkunnsemi, og geti þeir eitthvað af sögu minni lært,
þá er það gott.
SL
Jón Þorleifsson Johnsen
á Suðureyri.
Á uppvaxtarárum niínum vestur í Arnarfirði
voru fjórir bændur uppi í nágrannasveitinni,
Tálknafirði, er mikið kvað að og allir voru
rnerkir menn og mikilhæfir. Pað voru þeir Árni
Bjarnason á Kvígindisfellli, Guðmundur Jónsson
í Stóra-Laugardal, Jóhannes Þorgrímsson á Sveins-
eyri og Jón Þorleifsson Johnsen á Suðureyri.
IJessir menn eru nú allir komnir undir græna
torfu. Jón á Suðureyri, eða Johnsen á Suðureyri
eins og hann oftast var nefndur, lifði lengst
þeirra, og andaðist háaldraður 10. janúar 1923.
Alla sá jeg þá í æsku og hafa þeir orðið mjer
minnisstæðir og Johnsen þó ekki síst. Það var
einhver óvenjulegur fyrirmannsbragur yfir hon-
um. Það leyndi sjer ekki að þar var sveitar-
höfðingi. Hann var ekki nema meðalmaður á
vöxt, en þó sópaði að honum hvar sem hann
kom. Svipurinn var mikilúðlegur og bar vott
um skörungsskap og skapfestu. En fyrirmenska
hans var ekki fólgin í ytra útlitinu einu. Aldrei
hevrðist minst á Johnsen á Suðureyri öðruvísi
en með stakri virðingu. Hann naut trausts og
vinsælda þeirra er þektu hann í óvenjulega rík-
um mæli, og það mun hafa verið almannaróm-
ur, að með honum hafi fallið í valinn einn
ágætasti maður á Yestfjörðum.
Jón á Suðureyri var af góðu bergi brotinn.
Hann var fæddur á Bíldudal 24. júní 1839. Voru
foreldrar hans þau Þorleifur kaupmaður John-
sen og seinni kona hans Helga Sigmundsdóttir.
Þorleifur kaupmaður rak lengi verslun á Bíldu-
dal og var merkismaður. Hann var sonur Jóns
Jón Þorleifsson Johnsen.
bónda á Suðureyri Jónssonar samastaðar Jóns-
sonar skipasmiðs samastaðar Guðmundssonar
Jónssonar Jónssonar á Suðureyri Sveinssonar.
Hefur dr. Hannes Þorsteinsson, þjóðskjalavörð-
ur, gefið mjer þessar upplýsingar um karllegg
Þorleifs. Sjest af þessu, að þeir frændur hafa
nú setið á Suðureyri mann fram af manni i
nokkrar aldir. Framælt Jóns Sveinssonar, fyrsta
ættföðurins, verður ekki rakin með vissu, en
efalaust hefur hann ált til göfugra manna að
telja, því kona hans var Guðrún Jónsdóttir frá
Kirkjubóli á Bæjarnesi Þorleifssonar i Skálmar-
nesmúla Jónssonar prófasts í Gufudal Þorleifs-
sonar í Þykkvaskógi Guðmundssonar sýslumanns
á Felli í Kollafirði Andrjessonar sýslumanns
samastaðar Guðmundssonar hins rika á Reyk-
hólum Arasonar. Þætti mjer ekki ólíklegt, að