Eimreiðin - 01.09.1903, Síða 1

Nokkur kvæði.
Eftir STEINGRÍM THORSTEINSSON.
I. BLÓM OG FIÐRILDI.
Blómiö:
»Var það blærinn, er blakti,
Sem blund mínum sleit?«
Fiðrildið:
»Nei, vinur þig vakti
Og vorsólin heit.
Eg kom og þig kysti,
Nú kveð ég og fer«.
Blómið:
»Pað vildi’ eg þig lysti
Að vera hjá mérU
Fiðrildið:
»Svo fögrum á degi
Til fleiri ég líð«.
Blómið:
»En eftir þér þreyi
Eg árla og síð«.
Fiðrildið:
»Ei ógleðjast áttu,
Pú augnabliks njótU
B1 ó m i ð:
»Æ, frjálst fljúga máttu,
Mig fast bindur rót«.
Fiðrildið:
»Ei fiðrildi bíður,
Pað fylgir æ því«.
Bló mið:
»Ó, hvað sem því líður,
Mig hittu á ný«.
Fiðrildið:
»Á morgun með blíðu
Fig, blóm mitt! ég finn«
Bló mið:
»Mót fiðrildi fríðu
Pá faðm breiði’ eg minn
Fiðrildið:
»Pá geislar sjást fyrstu,
Pú faðm við mér snú!«
Blómið:
»Og blóm þitt þá kystu
Eins blítt eins og núU