Eimreiðin - 01.01.1906, Side 72

72
aldrei hefir í skóla gengið, en aflað sér allrar mentunar sjálfur í hjá-
verkuni. Ber slíkt vott um einlæga viðleitni og einbeittan vilja, sem
skylt er að viðurkenna og virða. Og nokkuð svipað má segja um
ljóðagerð þessa höfundar. Hún var í fyrstu fremur lítilfjörleg (sjálf-
sagt meðfram fyrir mentunarskortinn), en því lengra sem líður, þvi'
meiri eru framfarimar hjá honum. Sú framsóknarþrá og viðleitni til
að fullkomna sig, sem kemur fram í þessu, á sannarlega annað skilið,
en að reynt sé með óbilgjörnum dagdómum að gera gys að henni og
draga kjarkinn úr þeim, sem hana sýnir. Auðvitað er sjálfsagt að
benda á gallana- og ófullkomleikana, en þá verður líka að líta á allar
ástæður með sanngimi og viðurkenna það, sem vert er viðurkenningar.
Fyrir þeim manni, sem ekki einungis hefir fyrir orðtak: áfram, áfram,
heldur einnig fylgir því í verkinu, fyrir honum tökum vér ofan með
virðingu, eins fyrir það, þó honum hafi ekki enn tekist að klífa hæsta
tindinn á Pamassus og þó hann kunni stundum að hafa misstigið sig,
er hann var að feta sig upp brekkumar.
Annars höfum vér ekki frekara um »Ferðaminningarnar« að segja
annað en það, að í þeim eru 28 snotrar myndir og að prófarkalestr-
inum er víða talsvert ábótavant. Og þar sem orðið »Derselbe;< er þar
í einum stað í ógáti látið vera nafn á málara, þá hefir höf. sjálfur
leiðrétt það í ísl. blöðum. V G.
BÚNAÐARSKÓLINN Á HÓLUM. Akureyri 1905.
f>að er stór ánægja öllum þeim, sem búnaði vorum unna, að lesa
þessa skýrslu um Hólaskólann. f’ví hún andar svo heilbrigðu lofti að
lesandanum og sýnir, að sá, sem hér stýrir, lætur sér ekki nægja að
troða einhveijum ákveðnum þekkingarforða í lærisveinana eftir útlend-
um bókum og útlendri reynslu, heldur líka að vekja og glæða áhug-
ann, athyglina og rannsóknarþrána, og kenna að athuga með eigin
augum og vinna með eigin höndum — í einu orði sagt gera læri-
sveinana að áhugasömum og praktiskum mönnum. Vér viljum í
því efni benda á kensluferðir kennara og nemenda og skýrsluna
um athuganir þær, sem gerðar voru 1 þeim. Ef slíkar sjálfunnar at-
huganir undir forustu og leiðsögn góðra kennara hafa ekki meiri þýð-
ingu fyrir lífið, til að vekja og þroska, en hálfu meiri þululestur í
bókum, þá erum vér illa sviknir. En annars virðist alt fyrirkomulag
á kenslunni í þessum skóla og í sambandi við hann vera einkar hag-
felt, þótt hér verði ekki sökum rúmleysis fleira tekið fram sérstaklega.
Aðsóknin að skólanum sýnir líka, að menn hafa traust á honum, og
hann á það fyllilega skilið. V G.
ÁRSSKÝRSLA RÆKTUNARFÉLAGS NORÐURLANDS 1904.
Akureyri 1905.
Næsta gleðilegt er að sjá, hve vel þessu merkilega og þarfa félagi
miðar áfram. Félögum í því fjölgar óðum, tilraunastöðvum fjölgar og
að alls konar tilraunum er unnið með kappi og lifandi áhuga. Stofn-
anda félagsins hefir ekki aðeins tekist að blása lífsanda í moldina
norðlenzku, heldur líka í mennina að því er trú og áhuga á ræktun
snertir, og er það jafnvel meira þrekvirki.