Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1906, Blaðsíða 21

Eimreiðin - 01.01.1906, Blaðsíða 21
21 aðra röndina, svo að það er annálað. Það er til marks um ein- feldni hans, að hann gat ekki hleypt til ánum sínum nema með tilstyrk konu sinnar. Hún varð að skera úr, hvenær fullgilt væri. Fjórða tegund einkennilegra karla er enn þá ótalin. Pað eru þeir menn, sem bölva öllum nýjungum í sand og ösku, finst öllu fara aftur: gáfum manna, fegurð, afli og atgerfi og skapsmunum líka. — Karl er nýdáinn í Mývatnssveit, Jón Tómasson, sem skaraði fram úr öllum öðrum í þeirri grein. Jón var afbrigða mælskumaður, svo að honum varð aldrei orðfall í heimahúsum. Á mannfundum talaði hann ekki. Ótal þulur eru eftir honum hafðar, og eru þær, því miður, varla hafandi eftir í hámæli, enda njóta þær sín bezt, þegar hermt er eftir honum um leið. Lát- bragð og málrómur var svo frábrugðið, efni og orðfæri, því sem gerist hjá öðrum mönnum, Petta er til marks um afturförina í heiminum í hans tíð: Pegar ég var ungur. sagði Jón, slitu kýrnar sig upp á básunum milli kálfs og hylda og — beiddu. Nú liðu 12 vikur frá burði kúnna þangað til þær hygðu til nauta. Tík- urnar voru lóða á hvolpunum og hlupu geltandi upp á baðstofu- pall, þegar gestir komu með hund! Enginn dugur var orðinn í nokkrum manni, sem ungur var. Prestarnir voru orðnir að peðum o. s. frv. Annars þarf ekki til Jóns gamla Tómassonar að fara til þess að heyra þessar kenningar. Skamt er síðan Jón í Múla sagði, »að enginn dugur væri í nokkrum manni, sem er innan við þrí- tugt«. Honum mun hafa runnið í skap við Sigurð bróður sinn, skáld, á Arnarvatni. Sigurður vildi ekki gerast skrifstofubrúða hjá Zöllner. En þama fór Jón minn villur vegarins, þótt vel sé hann sýndur; því að miklu meiri kjark þarf til þess að gerast einyrkjabóndi í Pingeyjarsýslu, en skrifstofulalli hjá einhverjum yfirmanni. Prangarasýslur og skrifstofu-hægindi eru Gósenlönd leti og lítilmensku, eins og dæmin sýna, og þarf engum blöðum um það að fletta. Pessi þrjózka Sigurðar er annars ekki eins dæmi. Fleirum mönnum hefir staðið tii boða að fara utan og forða sér. En því hefir verið hafnað. Ræktarhugur til lands og þjóðar hefir verið sá bakhjallur, sem þar hefir stutt á móti. Sá hugur er bróðir þjóðrækninnar og íslenzku æskunnar, sem nú er einmitt að aukast og margfaldast á austurvegum íslenzkrar tungu, og ef til vill líka fyrir vestan haf. Pað er þessi hugur, sem nú er óðum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.