Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1912, Blaðsíða 19

Eimreiðin - 01.01.1912, Blaðsíða 19
19 við sömu kjör. Áður hafði hann legið 12 manuði í sárum úti á Grænlandi og græddi þá kona hann. Og nú dó hann í hötidum kvenlæknis. Pórdís spákona á Spákonufelli var ekki læknir, svo að þess sé getið. En hún sefaði sakir og deilur. Sagan segir um hana: »Hún var forvitra ok framsýn ok var tekin til þess at gera um stór mál.« Hún var uppi á þeirri öld, sem kvenréttindi vóru ekki nefnd á nafn. En þó hafði hún svona mikil metorð meðal manna. Vatnsdælir vóru miklir menn á sinni tíð, bæði að vitsmunum og brautargengi hvers konar. Pó leituðu þeir ráða til Pórdísar í vandamáli. Nú er þar komið máli mínu, að ég vildi minnast á, hvern þátt konurnar fornu áttu í því, að sögur og kvæði geymdust í manna minnum, þangað til ritlistin náði þeim til geymslu, Pegar um þetta efni er að ræða, verður að fara eftir líkum og spá í eyðurnar að miklu leyti. Sagnaritararnir þegja um þess- háttar smámuni; þeir þegja jafnvel um það, hverjir ritað hafa sögurnar — þeir segja ekki til sjálfra sín. Og þeir segja ekki til höfunda Eddukvæðanna, né nefna hvar í löndum þau séu kveðin. Pessi þagmælska er um of, og hafa risið af henni miklar deilur milli fræðimanna, og margar vitlausar getgátur fyr og síðar. Vér verðum því að fara eftir líkindum, þegar um þetta efni er að ræða. Og líkurnar, sem vér höfum við að styðjast, eru hvorki fáar né veigalitlar. Mér sýnist óhætt að álykta frá gömlu konunum, sem enn eru á lífi og lifað hafa í manna minnum. Vér vitum það, að gömlu konurnar kunnu margt í fornum fræðum, þær sem uppi vóru þegar vér vórum börn. Pær kunnu allskonar sagnir og æfintýri, álfasögur, útilegumannasögur og draugasögur. Af þeim lindum eru Islenzkar þjóðsögur ausnar að miklu leyti. Pær kunnu og utan bókar heilar rímur og skildu flóknusta kenningar. Gömul kvæði hafa geymst í minnum gam- alla kvenna. Og víst hafa þessi þjóðfræði öll saman lifað á vör- um kvenkynsins, engu síður en í minnum karlkynsins. Enn í dag eru kerlingar til, sem kunna svo mikil ógrynni kvæða og vísna, að enginn karlmaður stendur þeim á sporði í þeirri list. Valdimar Ásmundsson sendi eitt sinn kveðju sína öllum al- 2'
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.