Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1912, Blaðsíða 6

Eimreiðin - 01.01.1912, Blaðsíða 6
6 Konur i fornöld. Alþýðuerindi1 Eftir GUÐMUND FRIÐJÓNSSON. Mannkynssagan er nokkurskonar skuggsjá, sem mannlífið sézt í, það sem verið hefir á liðnum öldum. Reyndar sýnir hún þó ekki nema yfirborðið. Sagnaritararnir hafa sjaldan verið sjónarvottar eða heyrnarvottar atburðanna, sem þeir hafa fært í letur, heldur hafa þeir farið oftast nær eftir sögusögnum.—-Sagnaritararnir hafa og seilst mest eftir styrjaldar-atburðum og vígaferla, þessvegna hefir mannkynssagan orðið styrjaldarsaga konunga og ribbalda, fremur en saga mannlífsins út í yztu æsar. — Eg á hér einkum við sögu löngu liðinna alda. Meginþorri manna, sem lifði í fornöld, er nálega ókunnur okk- ur, sem nú lifum. Vér sjáum hann eins og vér sjáum menn í draumi. Einhver hula er yfir honum, og vér verðum að sjá í í eyðurnar, til þess vér getum gert okkur grein fyrir þjóðinni, sem vinnur, utan við kóngsgarðinn og víkingabælin. Ró er sú bót í þessu máli, að sagan er rituð þannig á sumum stöðum, að hægt er að lesa milli línanna á spjöldum hennar ýmis- legt, sem verpur ljósi yfir þjóðlífið í löndunum og hversdagshætti almennings. Sumir menn eiga í vitum sínum nokkurskonar sjón- auka, eða langsjá, sem þeir rýna í og sjá með atburði og hætti manna, sem lifðu endur fyrir löngu. Pessir menn eru nefndir sagn- fræðingar, og eru þeir sporrækir menn, og kunna þó að villast stundum. Vér Islendingar eru sagnaþjóð frá fornu fari. En sagnfræðinga höfum vér þó fáa átt, sem heitið geta því nafni. Nú er þó kom- inn sá maður fram á sjónarsviðið, sem heitið getur því nafni, þar 1 Þó að margt sé að athuga við fyrirlestra þessa (hinn siðari kemur í næsta hefti) frá vísindalegu sjónarmiði, þá áhtum vér réttast að prenta þá athugasemda- laust, — til þess að spilla ekki nautninni af lestrinum. Þeir eru alþýðuerindi, sem margir munu hafa gaman af að sjá. Reir sýna, hvernig íslenzkm- bóndi, skáld og gáfumaður, á vorum dögum skilur þessi atriði i fornritum vorum. En þó að margt sé þar skarplega og rétt athugað, þá mundu þó lærðir menn í norrænum fræðum ekki vilja samsinna öllu, sem þar er sagt. Eigi að síður munu jafnvel þeir geta haft gaman af lestrinum. RITSTJ.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.