Eimreiðin - 01.01.1912, Blaðsíða 65

65
merkilegt er, hvað þetta kyn, sem ætlaði sér forustuna hvar sem
það kom, og alls ekki var eins langhöfðað eins og snillingurinn
Andrés Hansen heldur, var fúst á að kenna sig við örn; Ara
kölluðu þeir sig, eða Galla í Gallíu. Pessir Gallar, sem Cæsar er
að berjast við, eru alls ekki sjálf meginþjóðin í landinu, heldur út-
lent höfðingjakyn, sem raunar var orðið fornt nokkuð þar í landi
og hafði mjög spilt máli forfeðra sinna. Einn af þessum höfð-
ingjum hét Vercingetorix (Ver sun Gautreks, eða ver kyn Goð-
reks?? Eg veit ekki, hvort þetta er rétt um þetta nafn; en það
má oft sjá, að keltnesk orð og nöfn eru atbakanir úr norrænum
eða erskum, »ariskum«.)
Vercingetorix var annar sá maður, setn að vaskleik og öðru
atgjörvi lítið mun hafa staðið Cæsar að baki, og þar kemur það,
sem dregur mjög úr aðdáun minni á Cæsar, ég er hræddur um
að hann hafi níðst á þessari glæsilegu hetju, mildu framar en hann
þurfti. En raunar er hér erfitt að dæma og óljós tíðindin af þess-
um atburðum, sem til vor eru komin. En ljótt er að sjá, í hálf-
dimmu sögunnar, þessar þúsundir á þúsundir ofan, sem deyja fyr-
ir sverðseggjum í herförum Cæsars, eða öðrum verri dauða, úr
hungri og drepsóttum; og þó var þetta einn af ógrimmustu her-
foringjunum sem verið hafa, og líklega var það framför um hríð,
að Cæsar skyldi leggja Gallíu undir Rómaveldi.
9. des. 1911. HELGI PJETURSS.
Tvö smákvæði.
Eftir STEINGRÍM THORSTEINSSON.
I. Á VEÐRINU VEL LIGGUR NÚNA.
Á veðrinu vel liggur núna,
og vel liggur eins á mér;
svo hýrleit og hlæjandi er sólin,
og himininn skær eins og gler.
Á einum stað aðeins þó grilli
ég ógnlítil sumarský,
á himninum hvít eins og perlur,
alt heiðblátt að fráteknu því.
Þau bíða og bæra sig ekki
í blíðviðris kyrð um sinn;
þau hvílast, en hvarfla’ ekki víða,
— og hugurinn eins gerir minn.
5