Eimreiðin - 01.01.1912, Blaðsíða 68

68
ara orðinn fyrirtaks sagnaskáld, að því þarf engum orðum að eyða.
En enn meira þykir oss varið í hitt, að hann er að verða hreinn sjá-
andi fyrir oss íslendinga, og notar skáldlist sína til að kenna þjóð
sinni, benda á brestina og meinin, en jafnframt láta hilla undir fram-
tíðarlandið fyrirheitna. — Meira, meira af þessu, Jón Trausti! og þú
verður einn af þörfustu sonum þjóðarinnar. y Q_
EGILL ERLENDSSON: RASTIR. Tvær smásögur. Rvík 1911.
•Þeim fjölgar óðum skáldsagnahöfundunum íslenzku. Hér kemur
einn nýr og óþektur með tvær sögur, sem ekki eru svo slakar af byrj-
anda. Þær hafa þá kosti fyrst og fremst, að á þeim er yfirleitt gott
og lipurt mál. Smekkleysur í stílnum til, en þær undantekning. Valið
á efninu er líka gott, þar sem það er gripið beint út úr daglega líf-
inu og hefir hollar kenningar að flytja. Því er og að ýmsu leyti vel
fyrir komið, en vantar þá málandi snild, sem nauðsynleg er til að
gera frásögnina svo átakanlega, að hún hafi tilætluð áhrif á lesandann.
Á þetta einkum við fyrri söguna, sem þó er veigameiri og heitir »Kja)festa« ;
en seinni sagan »Solveig«, er aftur betur rituð, þó efnið sé þar miklu
rýrara.
En »fár er smiður í fyrsta sinn«, og má vera, að sögur þessar
séu fyrirboði annars meira, ef fremur er hlynt að frumsmíðinni en hitt,
og það ættu menn að gera með því að kaupa sögurnar og lesa. Þær
geta verið allgóð dægrastytting og vakið menn til umhugsunar um
ýmislegt, sem betur má fara. y Q_
ÞOSUND OG EIN NÓTT II. Islenzkað hefir Steingrímur
Thorsteinsson. Rvík 1911.
Um þessar skemtilegu sögur vísum vér til ummæla vorra um I.
bindið í Eimr. XVII, 69. V. G.
Í’ORV. THORODDSEN: LÝSING ÍSLANDS II, 3. Khöfn 19n.
I þessu hefti er fyrst framhald af kaflanum um árferði (sbr. Eimr.
XVII, r46) og því næst um jurtaríki íslands og gróðrarfar, og að
lokum um dýraríkið bæði á sjó og landi. Fylgja þessum lýsingum
ekki færri en 57 myndir, einkum af fuglum, fiskum og hvölum. Aft-
ast í heftinu er ýtarlegt registur yfir bæði bindin, og er í því stórmik-
ill fengur fyrir þá, er nota vilja bókina og sækja í hana fróðleik. Og
þeir verða ekki allfáir, þegar stundir líða.
Sjálfri lýsingunni á landinu er nú lokið með þessum tveimur bind-
um. En höf. mun hafa hugsað sér áframhaldslýsingu af þjóðinni, at-
vinnuvegum o. fl., og ætti Bókmentafélagið að leggja fast að honum
að láta af þvl verða. Þvl hvern þann, sem kynt hefir sér þetta rit,
mun langa í meira, og bið getur orðið á, að við fáum nokkurt fram-
hald, ef við ekki fáum það frá prófessor Þorv. Thoroddsen.
Það hefir ekki verið gerður mikill hvellur út af þessari bók í ís-
lenzkum blöðum. Þau hafa annað að gera en að taka eftir langmerk-
ustu bókinni, sem út hefir komið á íslenzka tungu um langan aldur.
Það er því við búið, að fáir aðrir en meðlimir Bókmentafélagsins hafi