Eimreiðin - 01.01.1912, Blaðsíða 42

42
leggja hver annan. Glímdu þeir vel og lengi saman, hverjir fyrir
sig, svo að varla mátti á tnilli sjá, hver ofan á yrði. Peir féllu
líka hver fyrir öðrum: Hallgrímur fyrir Sigurjóni, Guðmundur fyr-
ir Hallgrími og Sigurjón fyrir Guðmundi. Gekk þessi leikur á
sömu lund tvívegis, og varð glaumur mikill og gleði meðal á-
horfendanna
eftirhverleiks-
lok; þeir kom-
ust á loft í sæt-
unumafáhuga.
En á meðan
glíman stóð
yhr á leiksvið-
inu, heyrðist
hvorki stynur
né hósti; allir
fylgdust með
leiknum til
leiksloka. I
þriðju umferð
vann Hallgrím-
ur báða sína
skæðustu
keppinauta, og
var honum þá
fagnað með
dynjandi
lófaklappi —
og hinum
6. mestu GLÍMUKAPPAR í »ármanni« 1909. reyndar öllutn
(1. Guðm. A. Stefánsson 2. Hallgr. Benediktsson (með Ármanns- líka, sem þökk
skjöldinn). 3. Sigurjón Pétursson. fyrir Vasklega
framgöngu. Er
einmælt að þetta hafi verið einhver sú skemtiiegasta glíma, sem
háð hefir verið í Reykjavík, enda er hún mönnum svo minnisstæð,
að um hana er altaf talað, þegar kept er um Ármannsskjöldinn.
Priðja skjaldarglíman fór enn fram í »Iðnó«, 1, febr. 1910,
fyrir fullu húsi. I það sinn keptu ekki nema 5 glímumenn, en það
voru auðvitað hinir færustu úr bænum. Sögðu menn að ekki þýddi