Bókasafnið - 01.06.1996, Síða 13

Kveðja
frá Bókavarðafélagi Islands
Anna Sigurðardóttir
f. 5. desember 1908, d. 3. janúar 1996
Anna fæddist á Hvítárbakka í Borgarfirði og ólst þar
upp í stórum systkinahópi. Foreldrar hennar voru Sigurð-
ur Þórólfsson skólastjóri og seinni kona hans Ásdís Mar-
grét Þorgrímsdóttir.
Hún útskrifaðist frá Kvennaskólanum í Reykjavík
1926 og starfaði eftir það í nokkur ár við Bæjarsímann í
Reykjavík og við verslunar- og skrifstofustörf. Á þessum
árum sótti hún ennfremur námskeið og einkatíma í ýms-
um greinum.
Anna giftist árið 1938 Skúla Þorsteinssyni, síðast
námsstjóra, og flutti árið eftir til Eskifjarðar þar sem hún
bjó í 19 ár. Þar fæddust börn þeirra hjóna, Þorsteinn, Ás-
dís og Anna. Á Eskifirði starfaði Anna auk bústarfa við
kennslu og skrifstofustörf. Árið 1947 gekk hún í Kven-
réttindafélag íslands og stofnaði Kvenréttindafélag Eski-
fjarðar 1950. Um þetta leyti fóru að birtast greinar eftir
Onnu í ýmsum blöðum og tímaritum sem höfðu áhrif á
jafnréttisbaráttuna á íslandi. Á meðan hún bjó á Eskifirði
fór hún að halda til haga „dótinu“ sínu sem hún kallaði
svo. Hún taldi að elstu úrklippurnar væru frá 1946.
Þegar Anna fluttist til Reykjavíkur 1957 fór hún m.a.
í hlutastarf hjá Kvenréttindafélagi íslands og sótti tíma í
Háskóla íslands, s.s. í uppeldisfræði, tungumálum og
erfðafræði. Anna sat í stjórn Kvenréttindafélagsins 1959-
1969 og var fulltrúi félagsins á fjölda þinga og funda,
bæði hér á landi og erlendis. Hún var heiðursfélagi í
Kvenréttindafélagi íslands frá 1977 og heiðursfélagi í
Kvenfélagasambandinu frá 1990.
Á sjöunda áratugnum hóf Anna beina fræðimennsku í
Héraðsbókasafh Rangteinga og bókasafn Hvolsskóla.
Safnið okkar er samsteypusafn og er í húnæði er sambyggt
grunnskólanum. Húsnæðið var tekið í notkun um 1981 er tæpir
300 m3., bjart og rúmgott.
Á safninu vinna tveir bókaverðir þær Steinunn Ósk Kolbeins-
dóttir sem er kennari að mennt og Brynja Dadda Sverrisdóttir en
hún vinnur aðallega hjá skólasafninu, samanlagt starfshlutfall er
130 %
Skólasafnið er opið alla daga fyrir hádegi og eftir hádegi á
mánu- og þriðjudaga. Héraðsbókasafnið er opið sem hér segir:
Mánudaga: 15-20, þriðju-, miðviku- og fimmtudaga 15-18 og á
föstudögum frá 10-13. Þessir opnunar tímar hafa reynst vel en við
höfum oft þurft að rokka til með þetta út af samvinnunni við
Hvolsskóla. Það er mjög slæmt og nú höfum við þvertekið fyrir
að gera slíkt afrur.
Mikil útlána aukning hefur verið undanfarin ar og virðist árið
1995 slá öll met í því sambandi. Ónákvæm tala um aukningu er
u.þ.b. 30% á síðasta ári. Hvað þessu veldur geta verið ýmsir þætt-
ir en við höfum reynt að kappkosta að bjóða uppá góða þjónustu
og leggjum mikla áherslu á að safnið bjóði til útláns glænýjar bæk-
ur og af öllunr gerðum (engir fordómar í bókakaupum). Þá höf-
um við eins og fleiri söfn lánað út myndbönd og geisladiska og
kvennasögu, en henni lét vel að skoða stöðu kvenna í
sögulegu ljósi, skrifaði margar greinar, flutti erindi, auk
bókanna sem eftir hana liggja um þetta efni. Meðal rit-
verka Önnu eru: Vinna kvenna á íslandi í 1100 ár (1985)
og Allt hajði annan róm áður í páfadóm : nunnuklaustriti
tvö á íslandi á miðöldum og brot úr kristnisögti (1988).
Kvennasögusafnið stofnaði Anna svo árið 1975 ásamt
þeim Elsu Miu Einarsdóttur og Svanlaugu Baldursdóttur.
Þetta einstaka safn hýsti Anna heima hjá sér á 4. hæð á
Hjarðarhaga 26. Þarna vann hún brautryðjendastarf sem
mun halda minningu hennar lengi á lofti. Anna Sigurðar-
dóttir var sæmd riddarakrossi fálkaorðunnar 1978, var
heiðursfélagi í Bókavarðafélagi íslands frá 1985 og heið-
ursfélagi í Sagnfræðingafélaginu frá 1991. Hún var kjörin
heiðursdoktor við heimspekideild Háskóla íslands 1986
og heiðruð af Konunglega norska vísindafélaginu ári síð-
ar.
Draumur Önnu var að Kvennasögusafnið fengi inni í
Þjóðarbókhlöðunni. Hefur verið unnið að því í hartnær
10 ár og verður safnið vonandi flutt þangað á þessu ári.
Erfitt er að minnast þessarar merku konu í fáum orð-
um. Þessi brautryðjandi á sviði íslenskra kvennafræða var
sístarfandi, fylgdist vel með og miðlaði mörgum af visku
sinni og þekkingu. Hún ávann sér virðingu og aðdáun
fyrir störf sín og leiftrandi persónuleika. Þar var okkur
heiður að kynnast dr. Önnu og fá að vinna með henni.
Kristín Björgvinsdóttir
Marta Hildur Richter
hefúr orðið uppsveifla í því. En það sem hefiir einnig slegið í gegn
eru útlán á tímaritum, hafa þau gengið vel og er fólk hrifið af því
að mega kippa þeim með heim þó í stuttan tíma sé. Lánþegar frá
Hellu og úr öðrum hreppum láta æ oftar sjá sig og er það vel.
Markmið okkar hefúr verið að þjóna almenningi sem best en
við höfum einnig lagt mikla áherslu á að framhaldsskólanemar
noti safnið og höfum við undanfarin ár þegið sérstakan styrk frá
Héraðsnefndinni til að kaupa fræðirit. Framundan er að kaupa
fleiri tölvur og tenging við “Alheiminn” og að almenningur geti
haft aðgang að geisladrifi. Þá verðum við komnar með 3 tölvur á
safninu og líklegt er að skólinn útvegi fleiri tölvur þannig að þá
ættum við einnig að geta boðið nemendum uppá að vinna hér
heimildavinnu beint á tölvu.
Safnið er tölvuskráð og notum við Metrabók, kerfi Ásmundar
Eiríkssonar sem hefur reynst vel en vantar reyndar ansi marga
þætti í það hvað varðar bókhald og allt það sem þarf að koma
fram í ársskýrslum. Utlánaþáttinn höfum við notað í tæp tvö ár
og hefur það gengið alveg snuðrulaust.
Sem sagt hér var lokið við að tölvuskrá fyrir tæpum 3 árum og
allt gott að frétta. Við erum ánægðar með lífið og tilveruna.
Bestu kveðjur
Steinunn Ósk og Brynja Dadda.
Bókasafhið 20. árg. 1996 13