Aldamót - 01.01.1895, Qupperneq 44

44
Ýmsir hinna helztu kennara á Frakklandi eiga
i sífelldri baráttu gegn hinni anti-kristilegu lífsskoð-
un. Einmitt utan um þá flokkast hinir ungu náms-
menn mest (Vogué). Eru þeir Brunetiere, sem þeg-
ar hefur verið nefndur í fyrirlestri þessum og Faguet
ef til vill þeirra frægastir. Hinir ungu námsmenn
bera hlýan hug til þeirra manna, sem opinberlega
játa trú sína. Ef hæðnisglósur Voltaires eru hafðar
um hönd, yppta þeir öxlum og brosa kuldalega-
Þegar óvirðulega er ráðizt á trúarbrögðin, er farið
að taka það óstinnt upp af hinni yngri kynslób
menntaðra manna, — slíkar árásir eru álitnar gam-
aldags, úrelt og útjaskað glamur, er sýni fákænsku
þeirra og einfeldni, er slikt gjöra. (Vogué). — Það-
er ætið eptirtektavert, hvernig ungir námsmenn koma
fram í þessu tilliti í hvaða landi sem er. Vantrúin
á Frakklandi hefur nú orðið hláturinn á móti sjer.
Hin nýa hreifing er gröm við þann naturalism-
us, sem lengi hefur ráðið lögum og lofum i bók-
menntunum. Hún krefst þess, að höfundarnir sjeu
alvörunnar menn og rit þeirra borin af siðferðisleg-
um innblæstri.
Þeir eru stundum nefndir »Symbolistar« eða
jarteiknamenn. Þeir vilja láta listina sýna virkileg-
leikann, en um leið jarteikna eitthvað æðra. Virki-
leikann nakinn og beran, eins og realistar hafa bor-
ið hann fram, vilja þeir ekki. Heldur þann virki-
leika, sem ávallt er að setja hið verulega í sam-
band við leyndarmál tilverunnar.
Þeir eru líka kallaðir dulspekismenn og stefna
þeirra dularstefnan (Mystics. M ysticism), af þvíað hug-
ur þeirra dregst svo mjög að hinu dulda og leynd-
ardómsfulla í manneðlinu og af þviað þeir flnna sig í