Dagblaðið Vísir - DV - 10.02.1986, Blaðsíða 42

42
DV. MÁNUDAGUR10. FEBRÚAR1986
Sviðsljós
Sviðsljós
Sviðsljós
Sviðsljós
Tilvalin tækifærísgjöf
fyrii sve&purrkomar
Hondaverksmiöjurnar í Japan láta ekki deigan síga við að
aðstoða menn við að komast með hinum ýmsu farartækjum
milli staða, hvort sem menn vilja aka á eigin bíl eða þeysast
um á vélhjóli. Þeir sem eiga eitt slíkt apparat þurfa ekki að kvíða
því að komast ekki nægilega tímanlega í vinnuna.
Nema svefnpurrkurnar - þessir sem sofa sætt hvernig sem
vekjaraklukkan þenur sig og breiða sængina betur yfir höfuðið
þegar nærstaddir reyna að aðstoða klukkugreyið. Þetta vanda-
mál er hægt að leysa með ýmsum ráðum, og á meðfylgjandi
myndum sést tilvalin tækifærisgjöf handa svefnliðinu - vekjara-
klukka samtengd rúmi sem sturtar þeim svefndrukknu í einum
grænum fram á gólf. Rúmið er frá Honda í Japan og því ætti
að vera hægt að mæta á réttum stað og stundu ef sofið er í
Hondarúmi og geyst af stað í Hondabifreið að auki.Tekið skal
fram að það er bannað að storka örlögunum með því að leggj-
ast til svefns á kvöldin fyrir framan rúmið, til hliðar eða undir
því.
Fram úr rúminu skaltu hundskast því það er ekki lengur til legunnar
boðið.
í upphafi er þetta eins og hvert annaö rúm - þú leggst niður eins og
engili og setur til morguns.
En fari purrkan ekki strax é fætur er engin miskunn hjá Magnúsi.
Hattarnir þóttu merkilegasta fyrirbrigðið í hönnun hins
unga Christians Lacroix, en kannski ekki ætlaðir til
heimabrúks.
Höfuðfötin voru af stærri gerðinni en vöktu samt sem
áður mikla hrifningu viöstaddra.
Heimsfrægð á eiirni nóttu
Christian Lacroix hjá Jan Patou vinnur
gullnu fingurbjörgina
Tískuhús Jan Patou í París er
gamalgróið og nýtur mikillar
virðingar en þar hefur ekki tekist
að finna hönnuð sem endurvak-
ið gæti gamla dýrðardaga, þrátt
fyrir mikla leit. Núverandi
stjarna þeirra, Christian Lacroix,
stóð því brauðfótum innan fyrir-
tækisins eftir að mistekist hafði
hjá honum að sleppa í gegnum
nálarauga pressunnar á síðustu
sýningartímabilum. Mál manna
var að nú gæfist honum síðasta
tækifærið til að sýna getuna,
eftir þessa sýningu væri hann
atvinnulaus tískuteiknari með
fremur lítil meðmæli fyrri vinnu-
veitenda.
Hann svaraði með sókn, sýn-
ingin var haldin á Hótel Inter-
besta hönnuðinn hverju sinni.
Það var að þeirra áliti Christian
Lacroix fyrir Jan Patou sem
hnossið hreppti, hvorki meira
né minna en gullfingurbjörgin
var honum afhent í ráðhúsi
Parísarborgar, madame Chirac
þeirra Frakka sá um þá hlið
málanna með sóma. Lacroix er
fyrsti óþekkti tískuhönnuðurinn
sem slíkan heiður hlýtur, skaut
þar gömlum kóngum eins og
Pierre Cardin og Yves Saint
Laurent langt aftur fyrir sig, en
þeir hafa nokkrir skipt verðlaun-
unum með sér gegnum árin.
Hann varð frægur á einni nóttu
og líklega verða skjót umskipti
I atvinnumálunum, hver kemur
til með að reka hvern?
Hin sex mánaða Donna er
ekkert lamb að leika sér við
þótt hún fari vel í vasa.
Þar sem Sviðsljósið hefur
lagt sig í framkróka við
fræðslu almenningsá lifnað-
arháttum þeirra frægu og
ríku er ekki úr vegi að geta
varnarháttanna sérstaklega.
Fyrir utan að forðast of nána
umgengni við þá snauðu er
einnig mikilvægt að gæta
þess að fjármunir færist ekki
úr vasa auðvaldsins í hendur
öreiganna. Varðhundar eru
nauðsyn í dæminu og hér
er einn sérhannaður Yorks-
hire terrier sem bítur hressi-
lega í of langa fingur. Stétt
vasaþjófa er því í stórhættu
á heimavelli hvutta - Dudley
í Englandi - og stefnir hratt
í umræður um friðun síðasta
eintaksins.
continental þar sem Yves Saint
Laurent er vanur að sýna, sýn-
ingarstúlkurnar, sem verið hafa
aðalmerki YSL síðustu árin,
fengnar á staðinn og fatalínan
með nýju og byltingarkenndu
sniði. Hattar, sem enginn getur
borið hjálparlaust, víðir kjólar
og alls kyns sérstæðir skartgripir
vöktu strax mikla athygli, en
enginn bjóst þó við niðurstöð-
um dómnefndarinnar sem velur
Myndvor
Myndir og texti:
Borghildur Anna