Dagblaðið Vísir - DV - 25.03.1987, Blaðsíða 15

Dagblaðið Vísir - DV - 25.03.1987, Blaðsíða 15
MIÐVIKUDAGUR 25. MARS 1987. 15 K.O.N.A.N - félag til hvers? Það hefur vart farið fram hjá þeim sem á annað borð fylgjast með frétt- um blaða, sjónvarps eða útvarps að stofnað hefur verið félag sem ber heitið K.O.N.A.N. - Sem ein þeirra er stóðu að stofnun félagsins, langar mig að leggja nokkuð af mörkum, svo öllum almenningi megi vera ljóst hvers konar félagsskapur hér er á ferðinni. Markmið félagsins er að stofna og reka heimili fyrir konur er hafa þurft á meðferð að halda vegna neyslu vímuefna. Með orðinu vímuefni á ég ekki aðeins við það sem til skamms tíma voru nefnd „eit- urlyf ‘ - heldur á ég við öll efni, sem geta skapað fíknmyndun hjá ein- staklingunum sem þeirra neyta. Áfengi, róandi lyf, hass... það skiptir ekki máli hvaða flokk þessara efna um er að ræða. Það finnst ef til vill mörgum að verið sé að bera í bakkafullan læk- inn að stofna nú nýtt félag til að vinna að velferð kvenna er hafa þurft á meðferðinni að halda. Skemmst er að minnast þess grettis- taks sem S.Á.Á. lyfti á sviði með- ferðar til handa vímuefhaneytend- um, svo og þess starfs sem fjölmargir einstaklingar, jafnt einir sem í sam- starfí við aðra, hafa lagt af mörkum á þessu sviði. Við eigum afvötnunar- og meðferðarstofnanir sem við get- um sannarlega verið stolt af. En erum við þá ekki býsna vel á vegi stödd? Jú, vissulega hvað varðar af- vötnun og meðferð eftir hana. - En eitt er það svið þessara mála, sem einhverra orsaka vegna hefur verið næsta lítill gaumur gefinn til þessa, og kem ég að þvi fljótlega. En fyrst skulum við líta, þó í litlu sé, á þau áhrif sem neysla vímugjafa og fíkn- myndun hefur í för með sér. Áhrifun- um má í stystu máli líkja við skipbrot. Tilfinningalegur og líkam- legur styrkur þverr, sjálfstraust og sjálfsvirðing lúta í lægra haldi fyrir vanmetakennd og vamarháttum hvers konar; tengsl við ástvini, ætt- ingja og starfsfélaga brenglast og oft lítur út fyrir að aldrei verði bót þar á ráðin. Enn eftir þrotlaust uppbygg- ingarstarf En það hefur sýnt sig, er að sýna sig dag hvem, að einstaklingur, sem ber gæfu til að takast á við fíknina, KjáQarLnn Helga Ágústsdóttir rithöfundur og kennari - flytur þau §öll sem enginn hélt að rótað yrði - þegar hann/hún kemur úr meðferð. Slíks þekkjum við öll dæmi. - Og ekki hefur verið numið staðar við meðferðarstofhanir einar, því hér a.m.k. á Stór-Reykjavíkur- svæðinu em til nokkur heimili sem fólk getur dvalið á að meðferð lok- inni; meðan það er að fikra sig fyrstu skrefin, vímuefnalaust, út í þjóð- félagið á nýjan leik. Fólk, sem býr á þessum heimilum, stundar þaðan nám eða vinnu-en nýtur jafiiframt þeirrar vemdunar og stuðnings sem mörgum í þessum sporum er nauð- syn. Að koma úr meðferð vegna neyslu vímuefha er ekki bara að ganga út og hefja störf að nýju; taka aftur upp þráðinn. Eins og ég gat um hér að framan hefur neyslan allajafna skaðað svo tengsl, atvinnu- möguleika, fjárhag og hjúskapar- stöðu, tilfinningalíf einstaklingsins og þeirra sem em honum nánastir, að þó meðferð sé góðra gjalda verð er enn eftir þrotlaust uppbyggingar- starf svo hinn óvirki vímuefnaneyt- andi geti nýst sér og sínum og þjóðfélaginu sem heilsteyptur, sterk- ur þjóðfélagsþegn. En var ekki hér í síðustu línum verið að fullyrða að heimili, sem sinntu þessu hlutverki, væm til? Mikið rétt - en þó pláss sé fyrir tugi, fast að hundrað manns á þessum heimilum, er einungis eitt þeirra ætlað konum. Eitt, sem er beinlínis ætlað konum, sem hafa þurft á með- ferð að halda og þar em plássin - sex. - „Er þá hið opinbera að mis- muna körlum og konum að þessu leyti?“ spyr sig einhver og hniklar brúnir. Nei, þetta er ekki alveg svona einfalt, heimilin, sem ég gat um, hafa orðið til fyrir framtak ein- staklinga sem hafa haft brennandi áhuga og skilning á málinu. Þörfin er mikil En hver er þörfin? Hvað standa margar konur árlega í þessum spor- um, vilja menn vita. Eg skal ekki þreyta lesendur á tölfræði heldur einungis upplýsa, til að taka dæmi. að árið 1984 komu til S.Á.Á. á milli 350 og 360 konur í meðferð. 120 þeirra í fyrsta sinn, 100 höfðu farið áður í tvær meðferðir eftir afvötnun. - eða fleiri, og afgangurinn í eina eftirmeðferð eða eingöngu í afvötn- un. Árið 1985 komu 106 konur til slíkrar meðferðar hjá Ríkisspítulun- um. - Við gætum einfaldað málið og sagt: „Það er kona á dag.“ Raun- ar allt árið, hvert ár, árum: áratugum saman. Og annað er vitað. við það verða þeir er á meðferðarstofnunum starfa varir, daglega. Fjöldi manns, sem í meðferð kemur, veit ekkert hvert á að snúa sér, hvar á að fá húsaskjól, vinnu, hvemig viðbrögð umhverfisins verða þegar út kemur. Ekki alls fyrir löngu var almennt talið að konur, sem koma úr með- ferð, ættu í meiri erfiðleikum en karlar við að fara eftir þeim leið- beiningum sem þær fengu og not- færa sér stuðning samtaka er starfa á þessum vettvangi. En þetta virð- ist, að sögn fróðra manna, vera að breytast til batnaðar nú hin alsíð- ustu ár. En án þess að vilja á nokkum hátt gera lítið úr erfiðleik- um karla, er þurfa á meðferð að halda, vil ég benda á að yfirleitt er hlutverk kvenna fjölþættara í þjóð- félaginu og á ég þar við hin ýmsu svið er snúa að tilfinningalegum tengslum, félagslegum - svo og bamauppeldi. Það miðar vissulega í jafhréttisátt á margan hátt í íslensku þjóðfélagi. En enn sitjum við konur, samt sem áður, uppi með stærstan hluta ábyrgðarinnar þegar komið er að mannlegu hliðinni, tengslum, til- finningum, umönnun o.s.frv. Og fjölmargar konur reka sig á að þær verða sýnu harðar fyrir barðinu á þeim fordómum, er enn eimir eftir af á íslandi, gagnvart því að hafa þurft að leita sér meðferðar vegna neyslu vímugjafa. - Fjöldi kvenna. sem kemur úr meðferð, sér ekkert nema svartnættið framundan vegna margvíslegra, samverkandi félags- legra og tilfinningalegra þátta, sem þær eru, ekkert frekar en margir aðrir f stakk búnar að takast á við án stuðnings og áframhaldandi upp- byggingar. Heimili, ekki stofnun Það heimili, sem félagið K.O.N.A. N. vill hleypa af stokkunum. er hugsað sem heimili. ekki stofiiun. Heimili þar sem þær geta búið. stundað nám/vinnu. notið stuðnings og leiðsagnár fagfólks á þessu sviði og ráðgjafar - og ekki síst hins mikil- væga stuðnings. sem einstaklingar í þessum sporum geta veitt hver öðr- um sé rétt á málum haldið. Þetta verður ekki áningarstaður án mark- miðs. heldur heimili þar sem lagt verður allt kapp á að hver einstakl- ingur leggi sitt af mörkum til að koma sem heilbrigðastur út í þjóð- félagið. Hver og ein, sem óskar eftir dvöl á áningarstaðnum Dyngjimni, en það nafn hefur staðnum þegar verið valið, mun þurfa að skuldbinda sig til lágmarksdvalar og einnig til að hlíta húsreglum, greiða fæði sitt og húsnæði; færa heim sanninn um að hingað sé hún komin af vilja til að takast á við lífið á ný. Við slík heimili þurfa að sjálfsögðu að starfa margvíslegir starfemenn, jafnt fag- lærðir á sviði vímuefiiameðferðar, sem og ófaglærðir; jafnt óvirkir sem ósýktir af fíknmyndun. Karlar og konur, leggið okkur lið Við sem stóðum að undirbúningi að stofnun félagsins og sitjum nú í stjóm þess hvetjum alla sem nokk- um skilning hafa á þessum brenn- andi málstað, karla og konur, til að leggja okkur lið. Það gerið þið með því að gerast félagar. árgjald hvers styrktarmeðlims er 500 krónur en frjáls framlög að sjálfsögðu i hendi hvers og eins. - Við höfum opnað gíróreikning í Verslunarbanka Is- lands, Breiðholtsútibúi, nr. 2626 og póst til félagsins skal senda í póst- hólf 791; 121 Reykjavík. - Við munum nú og á næstunni birta aug- lýsingar í blöðum og þar á eyðublað f\TÍr þá sem vilja liðsinna félaginu K.O.N.A.N. og gerast stofnfélagar. en frestur til þess er til 6. 4. ‘87. Auðvitað er flölmörgum spuming- um enn ósvarað og okkur er ljóst að marga þætti rekstrarins verður að vinna hægt og varlega: fikra sig áffarn. Hér duga engin gönuhlaup. Við förum af stað með það að frum- markmiði að finna húsnæði á leigu er gæti tekið 15-20 konur i heimili. Þá þurfum við að afla húsbúnaðar. ráða fært starfsfólk o.s.frv. o.s.frv. Verður seint séð fyTÍr endann á þeim viðfangsefnum sem fylgja rekstri slíks heimils. ef vel á að vera. En einhvers staðar þarf upphafið að vera. Það er trú okkar. sem að þessu félagi stöndum - og nú em stofhfé- lagar 200 - að stofnun og rekstur slíks áningarstaðar. sem Dvngjunni er ætlað að vera. sé veigamikið skref í rétta átt - öllum til heilla. Helga Ágústsdóttir „Fjöldi kvenna, sem kemur úr meðferð, sér ekkert nema svartnættið framundan vegna margvíslegra, samverkandi félags- legra og tilfinningalegra þátta, sem þær eru, ekkert frekar en margir aðrir í stakk búnar að takast á við án stuðnings og áframhaldandi uppbyggingar.“ Það er Irtið sem hunds- tungan finnur ekki Hvað er að ske innan Sjálfstæð- isflokksins? Þorsteinn Pálsson, formaður flokksins, boðar til blaða- mannafundar með forgangshraði um leið og Albert Guðmundsson iðnað- arráðherra er farinn til Danmerkur í embættiserindum. Ég bara spyr? Hefði ekki verið drengilegra að bíða með blaðamannafundinn og hafa hann að Albert viðstöddum, úr því að Þorsteinn hefur Albért gmnaðan um skattsvik. Eins og alþjóð veit vom stutt- buxnadrengimir í Heimdalli óánæg- ir yfir því hvað Albert vann glæsilegan kosningasigur í síðasta prófkjöri og var fyrsti maður á lista hjá Sjálfstæðisflokknum fyrir al- þingiskosningar 25. apríl nk. Þrátt fyrir það að ráðandi menn og ljót öfl í Sjálfstæðisflokknum unnu gegn Albert á ódrengilegan hátt. Ég vor- kenni aumingja Þorsteini Pálssyni formanni að láta stuttbuxnaflokks- bræður sína fara svona með sig. Ég álykta að Þorsteinn formaður þuríi á lækningu að halda og henni með hraði. Það var átakanlegt að sjá Þorstein í sjónvarpsumræðunum nú fyrir nokkrum kvöldum, að sjá þennan litla mann með kreppta hnefa fram- an í sjónvarpsáhorfendur og með sitt óviðeigandi glott bæði í tíma og ótíma. Ég vil ráðleggja Þorsteini að ef hann fær ekki bata á sínu frurn- hlaupi gagnvart Albert ráðherra að láta einnig rannsaka alla skatta sjálfstæðisalþingismannanna og halda blaðamannafund að þvi loknu og vita hvað hreint er á skattafram- tali á þeim bæjum. Það er leitt til þess að vita hvað Sjálfstæðisflokkurinn er alltaf að sökkva dýpra og dýpra í einræðinu, áhorfendur sjónvarps og útvarps gætu ályktað að súkkulaðidrengjun- um, sem hafa eingöngu lært sinn stjómmálaferil í Heimdalli, sé kennt bara einræði og þeir megi buslast um og traðka á heiðarlegu og fram- sýnu fólki sem vill og hugsar um að við getum verið sem lengst sjálfstæð lýðræðisþjóð. Það er oft átakanlegt að sjá Þor- steinn Pálsson í sjóvarpinu segja: Ef ég mynda ríkisstjóm næst þá ræð ég og er búinn að ákveða hverjir verða ráðherrar í minni ríkisstjóm. Ég spyr? Hver er kominn til að segja að Þorsteinn myndi næstu ríkis- stjóm, það er annað gæfa eða gjörvileiki. Mikilmennskubrjálæðið er að yfirbuga þig, Þorsteinn, þú ætlar að koma Albert Guðmunds- syni iðnaðarráðherra frá á þeim forsendum að hann sé skattsvikari. Já, Þorsteinn Pálsson, það er lítið sem hundstungan finnur ekki. Mér finnst þú vera skyldugur að láta rík- isskattstjóra afhenda allar skatta- skýrslur alþingsmanna með alla þá bitlinga sem þeir hafa frá árinu 1984 og til þessa dags og gleymdu ekki að láta fara yfir skattaskýrslu ykkar hjónanna. Ég álykta að Albert hefði átt að setja heildverslun sína á nafn Inga Bjöms sonar síns um leið og hann var kosinn á alþingi og ekki síst eft- ir að hann var orðinn ráðherra og falin mörg önnur trúnaðarstörf. Allir treysta Albert í allt en þetta sýnir hvað Albert er hrekklaus og bama- legur í sér að afeala sér ekki heild- verslun og nafhnúmeri sínu um leið og hann tók við þessum stóm og ábyrgðarmiklu embættum í þjóð- félaginu. Enginn hefur heyrt það um hinn trausta og hrekklausa mann. Albert Guðmundsson, að hann hafi aflað sér peninga á óheiðarlegan hátt en mannleg mistök geta alltaf átt sér stað og ekki sist hjá mönnum sem eru yfirhlaðnir störfum. Ég tel að Sjálfetæðisflokkurinn sé margsplundraður og verður ennþá meira splundraður eftir þetta brjál- æðiskast sem greip formanninn í kosningaslagnum. Sjálfetæðisflokk- urinn ræðst hvað eftir annað á sína elstu og framsýnustu og bestu flokksmenn, hvemig var með Gunn- ar heitinn Thoroddsen, þann mikil- hæfa og prúða stjómmálamann sem var ábyrgur og hugsaði um heill og hag íslensku þjóðarinnar. Það er ekki gleymt hvemig flokkssystkini hans komu fram við hann þegar hann stjómaði landinu og nú er ráð- ist á Albert Guðmundsson af því að hann hefur sínar skoðanir og réttir KjaUariim Regína Thorarensen fréttaritari á Selfossi ekki upp höndina þegar formaður flokksins óskar þess. Einnig Sigur- laug Bjamadóttir og Jón Sólnes vom flæmd frá þingsetu á átakan- legan hátt, þegar verkin tala segja þau alltaf sannleikann. Með hverj- um landsfundi eykst það að kjósa sportfólk sem hefur enga eða litla skoðun á heill og hag þjóðarinnar enda tala verkin best og lýsa því hve mikið tangarhald formaður Sjálf- stæðisflokksins hefur á fólkinu á landsfundunum sem kýs formanninn með 97% atkvæða. Að lokum þetta, Þorsteinn Pálsson, hafðu eftirtalinn málshátt að leiðarljósi þínu ef þú þarft að losna við framsýna menn úr flokknum þínum: „Sér grefur gröf þótt grafi.“ Þorsteinn, lifðu heill og komdu fram við aðra eins og þú vilt að komið sé fram við þig. Skrifað laugardaginn 22. mars 1987. Regína Thorarensen „Sjálfstæðisflokkurinn ræðst hvað eftir annað á sína elstu og framsýnustu og bestu flokksmenn,...“

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.