Dagblaðið Vísir - DV - 14.07.1987, Page 32

32
ÞRIÐJUDAGUR 14. JÚLÍ 1987.
Dægradvöl
:: :

< \í'

<
40*
. v v
: .
'

'Ti « ?
Þessir krakkar voru á hverfishátíð t Breiðhoiti og höfðu nýlega tapað i knattspyrnuleik. „Við erum úti á golfvelli og iíkar það best,“ sögðu þær Hildur, Astbjörg, Sigríður, Lóa og Elfur. Hilmar
leiðbeinandi sagði það vera eins og að komast út í sveit fyrir krakkana þegar þeir ynnu á golfvellinum.
Vinnan er uppeldi
Vinnuskóli Reykjavíkur heimsóttur
Kunnugir segja að Vinnuskólinn
í Reykjavík og aðrir sambærilegir
skólar úti á landi sóu einstæðir í
heiminum, að minnsta kosti í þeim
heimshluta sem við heyrum til.
Vinnuskólar fyrir unglinga þekkjast
að vísu í Sovétríkjunum en þar ku
vera skylda að sækja þá, líklega í
nafni flokks og sósíalískrar fóstur-
jarðar.
Tíðarandinn slóst í för með yfir-
kennara Vinnuskólans, Sigurði
Lyngdal, einn ágætan sumardag í
síðustu viku til að fá smjörþefinn af
lífi og starfi unglinganna í Vinnu-
skólanum. Sigurður þeytist daglega
þvers og kruss um borgina til að
fylgjast með krökkunum sínum og
það má strax heyra að hann er þeirra
maður og tekur ákveðinn málstað
unglinganna þegar á þá er hallað. Á
meðan við keyrðum í rauðum Fiat
Ritmo Sigurðar á milli vinnustaða
fengum við að heyra undan og ofan
Vinnuhópur við barnaheimilið Steinahlíð ásamt Baldri Steinssyni leiðbeinanda. Krakkarnir
sögðust yfirleitt ná góðum bónus en bónusinn er greiddur hópnum eftir umgengni, iðjusemi
og stundvísi. „Mjög ánægður með hópinn," sagði Baldur.
Sigurður Lyngdal yfirkennari leggur að baki um 100 kílómetra á dag i rauða Ritmóinum á
yfirreið sinni yfir starfssvæði Vinnuskólans. „Hef komist upp i 170 kílómetra á einum degi.“