Dagblaðið Vísir - DV - 23.07.1988, Side 16

16
LAUGARDAGUR 23. JÚLÍ 1988.
Viltu passa hundana fyrir mig?
- greiðviknin landanum í blóð borin
„Geriði það, ég verð að stökkva inn í bankann í hálfa mínútu, veskið mitt hlýtur að liggja enn á borðinu."
- Æi.jæja. önnur konan vorkenndi sveitakonunni svo mikið að hún lét sig hafa það.
Það vekur feiknaathygli þegar
tveir stórir og stæðilegir hundar
eru á röltinu í miðborginni. Hund-
um er nú ekki leyfilegt bæjarrölt.
en alltaf geta orðiö slys. Eins og
sveitamaðurinn geti ekki gleymt
sér þegar hann kemur í útréttingar
í höfuðborgina. Þessi sveitamaður
er einn af þeim sem ruglaðist alveg
í ríminu en þó ekki svo mikið að
honum hafi dottiö í hug að fara
með snata inn í bankann.
En stúlkan haíði gleymt seðla-
veskinu inni í bankanum og því
varð að redda málunum á skjótan
hátt. Vegfarendur voru allir boðnir
og búnir að aöstoða þessa óheppnu
konu - svona þegar hún var búin
að barma sér og suða í dáhtla
stund. -RóG.
... og þarna stóð hún ákveðin í fasi og righélt í snata sem greyin vissu
ekkert hvaðan stóð á þá veðrið. Og konan passaði litlu bræðurna með
þolinmæði þótt eigandinn léti ekki sjá sig i nokkrar mínútur. Svo fór
hún og keypti sér epli á útimarkaðnum.
Þessi ungi maður var strax til í aö lita eftir voffunum en eitthvað virðist
litli maðurinn hafa orðið svekktur. Annað hvort aðeins smeykur við ítur-
vaxna ferfætlingana eða bara ekki viljað missa athygli pabba svo skyndi-
lega. En pabbi er ungur maður og glöggur...
... auðvitað grunaði hann að þetta væri eitthvert grín. Örlög þeirra sem minna mega sín voru ráðin og
kannski dálítið kaldhæðnisleg, enda var þeim brugðið.
Umhyggjan og vorkunnsemin helt-
ók þessa frú og þótt hún sé í raun
alveg dauðhrædd við hunda af
þessari stærðargráðu þá var hún
alveg til I að gera þennan góða
grelða.
Hann þessi virðist bara njóta þess
að gera örstutt stans á leið sinni.
Líklega er hann gamall hundaeig-
andi.
„Ætli hún sé ekki að koma, eða
kannski finnur hún ekki veskið,“
gæti hann verið að hugsa um leið
og hann lítur inn i bankann.
■ ;■ " -■' ■ ■;■;

Sama má segja um þessa ágætu konu. Henni var nú ekki alveg sama í fyrstu en auðvitað lét hún til leiðast.
Þótt hún hafl fyrst verið heldur stff gagnvart hundunum þá mýktlst hún öll og fór að gæla við þá eftlr kúnstar-
innar reglum. Enda kunnu þeir að meta það.
Unga konan ætlaði að fara aö skorast undan ábyrgðinni og var búin
að gefa krökkunum beislln eftlr aö hún hafði gætt hundanna í smá-
stund. En ábyrgðartilflnningin hefur roklð upp þvf hún hætti vlö að fara
frá hundunum - hún var nú Ifka búin aö taka þetta að sér. Kannski
dæmlgert borgarbarn af yngri kynslóðinnl - alltaf að flýta sér en þegar
til kemur þá er ekkert svo erfitt að hægja á. DV-myndir JAK