Dagblaðið Vísir - DV - 23.07.1988, Page 31

43
WSfií nfjT. P.S. HTTOAÍTHAOIJA.I
LAUGARDAGUR 23. JÚLÍ 1988.
Markús örn Antonsson útvarpsstjóri rýnir í gegnum frumskóg fjölmiðlunarinnar eins og Ijósmyndarinn kaus að kalla myndina. Hann er bjartsýnn á að
ákveðið jafnvægi sé að komast á eftir að einokun Ríkisútvarpsins var aflétt fyrir tveimur árum. DV-mynd GVA
Mér er fullkunnugt um að Ómar
Ragnarsson fékk mjög girnilegt
kauptilboð sem verður að segjast
eins og er að hefði verið hreint
ábyrgðarleysi fyrir hann gagnvart
sjálfum sér og fjölskyldunni að
hafna.“
- Áttir þú von á að Ómar færi?
„Nei, satt að segja hafði ég ekki
búist við því á þessum tíma. Ég haföi
hins vegar haft spurnir af því að stöð-
ugt væri verið að bjóða í hann. Eftir
því sem okkur var kleift haföi veriö
unnið að því í Sjónvarpinu að bæta
hag hans. Eins og ég segi eru okkur
sett takmörk í þeim efnum og það
hefur því ekki dugað til. Það er veru-
leg eftirsjá í honum og hefur einmitt
komið í ljós að Ómar er einhvers
konar sameign þjóöarinnar. Ýmsir
telja að hann eigi.aðeins sinn sess
hjá ríkissjónvarpinu og það segir
mikið um almannahug til Sjónvarp
sins. Þó menn séu ekki alitaf að hæla
Sjónvarpinu kemur það upp á ýms-
um stundum hversu sterkar taugar
hggja til þess.“
- Gæti komið til greina að Ríkisút-
varp og Sjónvarp gerðu sína eigin
launasamninga og skæru sig frá öðr-
um rikisstofnunum vegna sérstöðu
sinnar?
„Því ekki það. Þetta var gert í Nor-
egi fyrir stuttu síðan. Norska sjón-
varpið var gert að sjálfseignarstofn-
un og þar með var innifalið að stofn-
unin semji sjálf við sitt starfsfólk.
Ég tel að það geti alveg gerst hér hka.
Það hefur einmitt vr :r. "ætt hvort
við gætum farið svipa^a æið og Norð-
menn í þessum efnum. Þá yröi losað
um tengsl við ríkiskerfið. Það er und-
ir vilja Alþingis komið. Ég veit ekki
hvað endurskoðunamefnd útvarps-
laga leggur til en hygg að hjá henni
sé þessi möguleiki til umræðu. Ef
stofnunin yrði gerð að sjálfseignar-
stofnun gætum við brugðist við
dæmum eins og Ómars á sama hátt
og Stöð 2 gerir og aðrir fjölmiðlar í
einkaeign."
- Við sjáum að Ólína Þorvarðardótt-
ir er komin aftur. Er fréttastofan far-
in að leita til gamla starfsfólksins að
koma aftur?
„Mér er ekki kunnugt um þaö.
Ólína var í orlofi og hafði aldrei sagt
upp. Edda Andrésdóttir er einnig í
orlofi og kemur aftur og þá væntan-
lega meira í dagskrárgerð en fréttir.
Við hlaupum ekki út í bæ og veifum
seðlabúntum. Það hafa ýmsir verið
að spyrjast fyrir um störf hér og eins
og dæmin sanna þá koma menn aft-
ur.“
- Hafa komið upp hugmyndir um að
sameina fréttastofur útvarps og sjón-
varps?
„Þaö hafa fæðst hugmyndir og
menn hafa verið að velta fyrir sér
skipulagsbreytingum. Aftur á móti
tel ég að það eigi langt í land og mik-
ið vafaatriöi aö sameina fréttastof-
urnar. Það eru sínir starfshættir hjá
hvorum miðli og ég tel að þetta eigi
að vera aðskihð að vissu marki. Þetta
breytist að einhveiju leyti þegar báö-
ar fréttastofumar eru kpmnar undir
sama þak. Þær gætu t.d. haft stuön-
ing hvor af annarri. Það eru einstak-
ir þættir í starfinu sem gjaman
mætti sameina eins og tengsl við
fréttaritarakerfið og grundvahar-
fréttaöflun."
- Innlenda dagskrárdeildin hefur
verið talsvert gagnrýnd og þeir ög-
mundur Jónasson og Baldur Her-
mannsson hafa skrifast á á siðum
blaða. Er það rétt að skrifstofuhald
dagskrárdeildarinnar stækki á
kostnað annarra deilda á meðan for-
stöðumaður deildarinnar framleiðir
kvikmyndir í Svíþjóð?
„Þetta er angi af geysivíðtækri
umræðu sem fer fram hjá sjónvarps-
stöðvum mjög víða. Það er vegna
þeirrar nýju einkafyrirtækja sem eru
að hasla sér vöh í þessum geira. Nú
er kominn fram samanburður á þess-
um rekstri sem áður var eingöngu á
færi stóru sjónvarpsstöðvanna að
framkvæma. Spumingin er því orðin
sú hvað stofnunin eigi að fjárfesta
mikið í mannskap, tæKjum, hús-
búnaði og upptökusölum fyrir dýra
dagskrárgerð og hvaö sé eðlhegt aö
leita mikið fanga hjá sjálfstæðum
fyrirtækjum sem hafa sérhæft sig í
þessari grein. í nágrannalöndum
okkar hefur umræöan verið mun
meiri en hjá okkur. Þar hafa menn
veriö meö hugmyndir um kvóta, t.d.
hjá BBC þar sem ákveöinn hluti dag-
skrár er unnin af öörum en stofnun-
inni sjálfri. Áhorfendur spyrja hvort
efnið sé áhugavert, ekki hveijir hafi
unniö það. Mín skoðun er sú að Sjón-
varp ið þurfi að vera vel búiö tækjum
til að sinna starfi og skyldum sem á
það eru lagöar. Mér finnst óeðlilegt
að það yrði svo vanbúið að fyrirtæki
úti í bæ næðu kverkataki á því. Mjög
eðlilegt er að toppar í dagskrárgerð-
inni, sem verða t.d. í kringum stór-
hátíðir, séu teknir af með þvi að leita
samstarfs við utanaðkomandi aðha.
Þá yrði það ákveðna verk sett í útboö
eða keypt samkvæmt verksamning-
um.
Fólk verður hissa þegar það er rifj-
að upp hvernig stjórnunarþátturinn
hefur verið frá byrjun Sjónvarpsins.
í þeirri deild, sem annaðist innlenda
dagskrárgerð og innkaup á erlendu
efni og hét áður Lista- og skemmti-
deild fram til skipulagsbreytinga
1985, var aðeins einn yfirmaður sem
ekki haföi einu sinni ritara. Aðstoö-
armenn dagskrárgerðarmanna, sem
unnu viö stúdíóvinnu, höfðu það sem
íhlaupaverk að vélrita bréf fyrir
deildarstjórann. Sjálfur þurfti hann
að eyða drjúgum tíma í að fara yfir
stimpilkort og þvíumlíkt. Vera síðan
á ferðalögum erlendis til aö kaupa
inn efni til sýninga og vinna jöfnum
höndum að innlendri dagskrárgerð-
aráætlun. Þaö var löngu kominn tími
til aö breyta skipulagi hjá deildinni.
Breytingar hafa orðið þær að dehd-
arstjórinn hefur ritara, staögengh og
fjármálaeftirlitsaðila sem hefur yfir-
sýn yfir hvernig ýmsum fjárhagsá-
ætlunum reiðir af. Það er þýðingar-
mikið þar sem kostnaðurinn hleypur
á mihjónum í stærstu leiknu verk-
efnunum. Hrafn Gunnlaugsson er
mikill atorkumaður og hamhleypa.
Það er ekki víst að hans vinnuálag
henti th frambúðar. Hann veröur
sjálfur að gera þaö upp viö sig hvort
hann ætlar að vinna að kvikmynda-
gerð, jafnvel erlendis, eða hvort hann
ætlar að vera áframhaldandi starfs-
maöur Sjónvarpsins. Hrafn hefur að
mörgu leyti staðið sig vel og er mað-
ur sem vinnur í törnum. Hann hefur
unnið að sínum kvikmyndum hvort
sem þaö er hér eða í Svíþjóð og þá
hefur hann fengiö leyfi th þess. Hing-
að var ráðinn í fyrra Eghl Eðvarðs-
son á meðan Hrafn var í fríi þannig
að deildin var ekki stjórnlaus. Hrafn
hefur verið að vinna að lokagerð
nýrrar kvikmyndar og það hefur
ekki bitnað neitt á starfi hans hér.
Honum verður bara mikið úr sólar-
hringnum. Hrafn Gunnlaugsson hef-
ur bæöi með verkum sínum og skrif-
um í blöð storkað ýmsum i þjóðfélag-
inu. Hann er ekki vinur allra og eng-
inn almannarómur lofsyngur hann.
Það var hins vegar kostur að fá hann
til starfa hjá Sjónvarpinu. Ég geri þo
ekki ráð fyrir að hann verði einhver
augnakarl hér. Hann hefur sjálfur
sagt að hann muni vera hér einhvern
thtekinn árafjölda, fimm til sex ár.
Mér finnst að sú stefna eigi að gilda
almennt. Mannaráðningar eiga að
vera tímabundnar.“
- Hvað um þig sjálfan?
„Það sama gildir um útvarpsstjór-
ann. Ég þekki það frá starfsbræðrum
mínum í nágrannalöndunum að þar
er gert ráð fyrir aö þetta séu ráðning-
ar til ákveðins áraflölda. Ég gef þessu
starfi sjö th tíu ár, tólf eru algjört
hámark."
- Þú ert þá ekkert orðinn þreyttur á
starfi útvarpsstjóra?
„Alls ekki og síður en svo. Þetta
er erfitt starf að mörgu leyti en
vandamáhn eru th að sigrast á þeirn.
Það eru líka svo margir skemmtheg-
ir hlutir sem gerast hér að það er
ánægjulegt að fást við verkefnin í
hehd. Það sem er kannski sárast í
þessu er hversu stjómvöld láta sig
htlu skipta hvemig þessari stofnun
vegnar. Þar er talað út í bláinn og
ekkert mark á neinu takandi."
ELA