Dagblaðið Vísir - DV - 01.10.1988, Blaðsíða 44

Dagblaðið Vísir - DV - 01.10.1988, Blaðsíða 44
60 LAUGARDAGUR I. OKTÓBER 1988. Þar sem nú er eitt mesta uppgangs- ríki Suðaustur-Asíu voru áður sjó- ræningjar, ópíumsalar og aðrar mið- ur þokkalegar persónur. Singapore, eins og ríkið er í dag, var ekki stofn- sett fyrr en 1819, en nýlegar fréttir herma að landsmenn séu orðnir svo ríkir á þessum stutta tíma að þeir hafi ekki hugmynd um í hvað þeir eigi að eyða öllum peningunum sín- um. Singapore er pínulítið lýðveldi, 617 ferkílómetrar og samanstendur af einni megineyju og 54 litlum eyjum, aðeins steinsnar fyrir sunnan Malas- íuskagann. Landið stendur á kross- götum viðskipta milli austurs og vesturs og státar af einhverri um- svifamestu höfn heimsins. Landið var eitt sinn þakið frum- skógi og mýrarfeni en mikiö af því hefur verið lagt undir útþenslu borg- arinnar. Norðurhluti landsins er þó enn þakinn hitabeltisgróðri og í mið- hlutanum er þónokkuð stórt vernd- arsvæði, með tilheyrandi kyrki- slöngum og eitumöðrum. Mannætur með haia Ekki fer mörgum sögum af byggð í Singapore á forsögulegum tíma en árið 200 skýrir kínverskur sendimað- ur frá því að landið byggi mannætur með stuttan hala. Búddistar frá Su- matra voru fyrstir til að leggja landiö undir sig á 7. öld. Þeir kölluöu það Temasek, eða Sjávarborg. Kínvetjar fóru að venja komur sínar þangað á 10. öld og myndaðist þar vel þekktur verslunarstaður. Á11. öld kom þang- að búddískur prins, Nila Utama aö nafni. Hann hafði ekki fyrr stigið fæti á land en hann taldi sig hafa séð ljón og nefndi staðinn því Singa Pura, sem er malæsk sanskrít og þýðir ^Ljónabær. Og þrátt fyrir að aldrei hafi villt Ijón verið í landinu festist nafnið við það. í dag er ljón meö sporði tákn ferðamálaráðs landsins og styttu af ljóni þessu má sjá við höfnina. Singapore níitímans ber þess órækt vitni að þrír af hveijum fjórum hinna 2,5 milljón íbúa eru afkomendur kín- verskra innflytjenda frá megin- landinu. Um 15 af hundraði eru Malæjar en 6 af hundraði eru af ind- versku bergi brotnir. Singapore er ungt samfélag og atorkusamt og ná- lægt 40 af hundraði íbúanna voru ♦pekki einu sinni fæddir þegar landið öðlaðist sjálfstæði frá Bretum 1965. Friðsamur bræðslupottur Þjóðtunga Singaporebúa er mal- æska en enskan er þó mikið notuð í stjómsýslu og viöskiptum, að minnsta kosti meðal þeirra sem eiga samskipti við erlenda ferðamenn. Önnur opinber tungumál eyríkisins eru mandarínakínverska og tam- ílska. Þjóðarbrotin tala síðan fjöl- margar aðrar mállýskur. Trúar- brögðin eru jafn fjölbreytileg, búdd- ismi, taóismi, íslam, hindúismi og kristni. Trúin er alls staðar nálæg. Kinversk hof eru meira en fimm hundruð og önnur trúarbrögð eiga sér tugi þétt setinna guðshúsa. Þrátt fyrir alla þessa margbreytni þykja samskipti kynþáttanna vera til fyrir- myndar í landinu. Singaporebúar eru gestrisnir mjög og taka vel á móti ferðamönnum. Kínverjamir eiga þaö þó til að vera heldur feimnir. Eins og annars stað- ar í Asíu hafa íbúarnir tilhneigingu til segja útlendingnum það sem þeir halda að hann vilji heyra, jafnvel þótt þaö eigi sér litla stoð í raun- veruleikanum. Slíkt er talið kurteisi. Afstaða þessi getur þó valdið nokkr- um misskilningi milli austurs og vesturs og því mun vera heppilegast að taka með nokkrum fyrirvara það sem manni er sagt. { Singapore er heilmargt að skoða þótt landið sé lítið. Vissara er að flýta sér hægt því hitar geta verið miklir, enda landiö aðeins 136 kílómetra norðan miöbaugs. Hitastig er að meðaltali 30 gráður á daginn allan ársins hring og 23 gráður á kvöldin. Þægilegasti ferðamátinn er því með loftkældum rútum og leiguböum. En til að njóta borgarinnar til fullnustu verður ferðamaðurinn líklega að leggja á sig göngur og ferðalög með strætisvögnum. Lyfjagrös við öllum kvillum Kínverska hverfið, sem heima- menn kalla Stóra bæinn, er hjarta Singapore. Stór verður þessi borgar- hluti þó ekki miklu lengur þar sem stál og steinsteypa sækja stöðugt á. Tveir jafnfljótir eru eini samgöngu- mátinn sem hér kemur að verulegum notum. Skemmtilegast er að heim- sækja hverfið bæði á morgnana og undir kvöld þegar hvað líflegast er höndlaö á markaðstorgunum. Þar selja menn lifandi ál, engiferrót, bat- ik, skreytta lampa og nýslátraðar kyrkislöngur, svo eitthvað sé nefnt. Og ef eitthvað amar að heilsunni er alltaf hægt að heimsækja grasasölu- manninn eða aðra lækningameist- ara. Hætt er þó við að varningur hefðbundinna kínverskra lyfjabúða komi Vesturlandamanninum spánskt fyrir sjónir. Blöndurnar eru úr þurrkuöum skriðkvikindum, blómum, rótum og berki. Margar þeirra hafa skjóta verkan, eins og grængresisolían, sem getur linaö þrautir í snúnum ökkla. Singaporeáin er fjölfarin og stund- um er þar svo mikið af sampönum, fljótabátum heimamanna, að erfitt er að grilla í vatnið. Áin er tignuð sem sál Singapore, enda á borgin, og landið allt, tilveru sína henni að þakka. Ekki alls fyrir löngu gerðu yfirvöld átak í hreinsun árinnar sem var orðin ansi menguð. Gamlar byggingar voru einnig rifnar niður. Meðfram árbakkanum eru nú gisti- hús og útikaffihús. Eilíf útsala Ferðamenn í verslunarhugleiðing- um komast heldur betur í feitt í Sin- gapore. Fjöldi verslana og vöruúrval er með ólíkindum. Ekki spillir heldur fyrir að verðlag er lágt, nánast alls staðar fríhafnarverðlag. Það er held- ur ekki skrítið. Borgin var upphaf- lega stofnuð sem fríhöfn af Englend- ingi nokkrum, Raffies að nafni. Aður en menn festa sér einhvem hlut skyldu þeir ganga á milli versl- ana og bera saman verð. í stóru verslunarhúsunum er verðlag fast en í litlu búllunum fjarri þeim er beinlínis ætlast til að viðskiptavinur- inn prútti. Fjölbreytni þjóðanna, sem byggja Singapore, endurspeglast í matar- gerðinni. Þar geta menn borðað úti tvisvar á dag svo mánuðum skiptir án þess að þurfa að snæða hvern rétt oftar en einu sinni, Þaö getur því reynst erfitt að ákveöa sig hvar og hvaö eigi að borða. -gb Alls kyns furðuskepnur setja svip sinn á hátíðahald Singaporebúa, eins og þessi sem hlykkjast um í hinum hefðbundna barong dansi. Matargerð í Singapore er óvenju fjölbreytt, eins og þjóðirnar sem búa i landinu. Þessar girnilegu pylsur eru kínverskar. Sri Mariamman er elsta hindúamusteri borgarinnar og er í Kínahverfinu. Höggmyndirnar utan á turni musterisins sýna svo ekki verður um villst að það er byggt af Indverjum. Tákn Singapore er Ijón, enda þýðir nafn landsins Ljónabær. Slíkar skepnur hafa þó aldrel fyrlrfundlst vllltar úti í náttúru landsins.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.