Dagblaðið Vísir - DV - 24.06.2000, Blaðsíða 6

6
i
Sandkorn
|E:i*nisjón:
Höröur Kristjánsson
netfang: sandkorn@ff.ls
LAUGARDAGUR 24. JÚNÍ 2000
I>V
Eréttir
Ekki lengra
í Víöidal viö
Reykjavík er mikil
hesthúsabyggö og
þar á að halda
landsmót hesta-
manna í næsta
mánuði. Á
fimmtudag var
vígður þar mikill
skeiðvöllur sem
gefið var nafnið Brekkuvöllur.
Er það mikið mannvirki með
brekkum fyrir áhorfendur til að
sitja í. Fjölmargir hafa þó haft
horn í síðu hestabúskapar í höfuð-
borginni. Hafa hestamenn því
stöðugt þurft að hörfa undan
stækkandi borg. Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir borgarstjóri reið með
hestamönnum við vígslu nýja vall-
arins. Hélt hún þar tölu í hófi þar
sem hún ku hafa sagt að nú væri
hrakningum hestamanna í borg-
inni lokið. Þykir gárungum þetta
vera vatn á myllu sjálfstæðis-
manna sem geti nú veifað yfirlýs-
ingu borgarstjóra um að takmark-
inu sé náð - borgin fái ekki að
stækka meira til austurs...
Fótboltagen
Eiður Smári
Guðjohnsen
knattspymukappi
komst í pressuna
er upplýst var um
480 milljóna
króna sölu hans
frá enska
sparkliðinu
Boston til Chel-
sea. Munu íjármálaspekingar strax
hafa farið að velta vöngum yfir
hvemig græða mætti meira á
snjöllum fótboltastrákum. Þykir
ljóst að nokkrir slíkir séu ígildi í
það minnsta eins álvers. Sagt er að
síminn hafi því ekki stoppað heima
hjá Kára Stefánssyni frá mönnum
sem hugsa til framtíðar. Allir hafi
spurt um það sama; hvort Kári
væri ekki búinn að finna fót-
boltagen sem falt væri fyrir lítið...
Kona sem hefur um árabil selt í Kolaportinu og „viðgerðarmaður" myndastytta:
Storlúða á handfæri
Stórlúöa fékkst á miöunum viö Grindavík nýlega og sagöi Kri
inn skipstjórí á Óla á Staö GK aö fyrst hefði virst sem færi,
heföi fest í botni en þegar heföi veriö tekiö i heföi þaö mjakí
upp. Settur var kaöall í lúöuna og ferlíkiö, sem vegur 140 k,
innbyrt. Fátítt er í dag aö fá svo stóra lúöa og hvaö þá á har
færi enda var skipstjórinn aö vonum ánægöur. Þessum potto
um þótti lúöan ekki árenniieg ef ráöa má af svip þeirra.
Hvað er í pípunum?
Hver kannast
ekki við orðatil-
tækið að þetta eða
hitt sé í pípunum.
Kerfiskarlar nota
þetta til dæmis
gjarnan þegar þeir
vita upp á sig
skömmina og
veröa uppvísir að
að hafa ekki unnið
vinnuna sína. Nú hefur orðatiltæk-
ið hins vegar öðlast nýja merkingu.
Það verður eftirleiðis notað um
samskipti fólks í gegnum farsíma.
Ólafur Frederiksen rafeindavirki
hefur „fattað upp á því“, eins og
krakkamir segja, að nota hlustun-
arpípu sem eins konar handfrjáls-
an búnað til að forðast geislun frá
farsímanum. Þetta þykir snildar-
uppfinning fyrir pólitíkusa og
kerfiskarla sem nú geta með góðri
samvisku sagt satt og rétt frá öllu
því sem er í pípunum...
Allir nema...
Um mánaða-
mótin munu allir
lögreglumenn
sem vettlingi geta
valdið verða á
vakt við umferð-
arstjórn vegna
Kristnihátíðar.
Það á að leggja
allt undir svo
vel takist til. Sú saga
gengur þó fjöllunum hærra að ekki
verði alveg allir lögreglumenn á
vaktinni. Þannig heyrist að Jón-
mundur Kjartansson, sem um
skeið hefur starfaö hjá embætti
ríkislögreglustjóra, verði í fríi og
fjarri góðu gamni. Þykir það at-
hyglisvert í ljósi þess að téður Jón-
mundur býr yfir mikilli reynslu og
gerði garðinn frægan við umferðar-
stjórn á margfrægri Þingvallahátíð
um árið...
Kind bankaði upp á og
bað um hjálp við burð
- algjört einsdæmi, segir eigandi skepnunnar
umXw-Mi

Lakklykt
Önnur styttan var „heit“ þegar kaupandinn fékk hana i hendur og
sterk iakkiykt afhenni.
Jóhannes Ólafsson hef-
ur unnið með skepnum í
rúm 60 ár, en aldrei hefur
hann séð kind sýna eins
mikið hugvit og Mjöll
gerði fyrir stuttu.
„Ég vaknaði að nóttu
til við að það var bankað
og mér þótti bankið eitt-
hvað svo einkennilegt. Ég
fór tO dyra og á tröppun-
um stóð kind. Ég sagði:
„Hvað ert þú að gera
hér?“ Hún styggðist og
hljóp niður í tröppuna
fyrir neðan og þá sá ég að
hún var að fæða. Höfuðið
og annar fóturinn á lamb-
inu var komið en hún gat
ekki fætt,“ sagði hinn 82
ára gamli Jóhannes, sem
var bóndi i Reykjafirði til
langs tíma með systkin-
um sinum. Hann býr
núna á Bíldudal, um 22
kílómetra frá Reykjafirði
en á enn 45 kindur í firð-
inum. Á hverju vori fer Jóhannes í eyði-
fjörðinn til þess að vera hjá skepnunum á
meðan á sauðburði stendur.
Steyptar tröppur liggja upp að íbúðarhús-
inu og klifraði Mjöll upp þær og krafsaði
með fætinum í hurðina, sem var sérkenni-
lega bankið sem Jóhannes heyrði.
„Ég hélt fyrst að hún væri að sníkja, en
svo sá ég lambið standa aftan úr henni og þá
skildi ég nú alveg hvað var. Hún var ekkert
stygg, hún lagðist bara niður á steyptan pall
sem þarna er og ég náði
lambinu fljótlega," sagði
einbúinn Jóhannes og
bætti því við að hann er
handviss um að Mjöll var
að sækja sér og lambinu
sínu hjálp þegar hún kom,
því það var farið að bólgna
um höfuðið og hún gat
ekki borið sjálf.
„Það var hæpið að hún
hefði getað átt það sjálf,
þetta var gífurlega stórt og
mikið hvítt lamb,“ sagði
Jóhannes. „Ég gæti nú trú-
að því að þetta sé eins-
dæmi að skepna biðji
svona um hjálp.“
Möll er drifhvít fimm
ára gömul kind sem hefur
dv-mynd sigurbjörn verið tvílembd hing-
Klár kind að til. Algengt er að kindur
Kindin Mjöll sýndi einkar mikiö vit þeg- sem oftast eru tvílembdar
ar hún bankaöi upp á hjá Jóhannesi eigi mjög stór lömb þegar
Ólafssyni eiganda sínum og baö um Þær eiga bara eitt. Að sögn
aöstoö viö aö bera hrútslambl sínu. Jóhannesar fara flestar
... kindur, sem eiga í erfið-
leikum með að bera, og fela sig einhvers
staðar og fmnast oft ekki fyrr en lambið er
dautt og jafvel þær sjálfar líka.
Kindumar hans Jóhannesar eru ákaflega
mannelskar, vita af honum í húsinu um
sauðburöinn og hlýða flestar þegar hann
kallar í þær. Mjöll er sérlega gæf og átti það
til þegar hún var yngri að koma til hans og
láta klappa sér. Lambið er hraust núna og
dafnar vel í haganum hjá hinni hugvitsömu
móður þess. -SMK
DV-MYNDIR GVA
Falsanlr
Stytturnar voru áberandi klaufalega falsaðar.
hún hefði staðið í hita og raka um
langan tíma en „ekkert mál væri að
gera við hana“.
Eftir þetta voru tvær kærur lagðar
fram hjá lögreglu vegna tveggja mis-
munandi falsaðra verka eftir Guð-
mund frá Miödal. Sá sem falsaði
styttumar játaði allt sem á hann var
borið. Konan úr Kolaportinu neitaði
því hins vegar að hafa haft vitneskju
um að styttumar væru falsaðar.
Maðurinn sagði hins vegar að hún
hefði vitað fullvel hvemig í pottinn
væri búið og þau hefðu ákveðið að
skipta söluverði til helminga. Sá
framburður og ýmis önnur atriði
þóttu nægilegar sannanir fyrir því
að konan hefði visvitandi blekkt
kauþendur sína til að kaupa falsaðar
styttur af verkum Guðmundar frá
Miðdal.
Auk fangelsisrefsingar er konunni
gert að greiða 170 þúsund krónur 1
málsvamarlaun.
Karl og kona dæmd fyrir
að falsa og selja styttur
- í eitt skipti átti að
Kona sem sannarlega hafði í
a.m.k. 7 ár selt styttur eftir Guð-
mund frá Miðdal í Kolaportinu hefur
verið dæmd til tveggja mánaða skil-
orðsbundinnar fangelsisrefsingar
fyrir að hafa vísvitandi selt falsaðar
styttur eftir listamanninn. Þannig
hefur konan, ásamt manni sem fals-
aði styttumar, veriö dæmd fyrir fjár-
svik með því að hafa samráð um að
hagnýta sér á ólögmætan hátt óljós-
ar hugmyndir viðskiptavina kon-
unnar í Kolaportinu. Maðurinn fékk
4 mánaöa skilorðsbundið fangelsi.
í málinu var um að ræða tvær
styttur, báðar reyndar áberandi
klaufalega falsaðar miðað við upp-
runaleg verk. Önnur þeirra seldist á
30 þúsund krónur, hin á 40 þúsund.
Konan endurgreiddi kaupendunum
stytturnar eftir að málið komst upp.
I öðru tilvikinu taldi dómurinn
sannað að seljandanum í Kolaport-
inu hefði legið svo á að selja aðra
styttuna að hún hefði „verið heit“
selja lyktandi styttu af nýju laklci sem enn var heit úr falssmiðju
enn þá þegar kaupandinn fékk hana
í hendur á heimili seljandans í
Garðabæ. Kaupandinn hélt þá að
húsráðandinn þar, konan úr Kola-
portinu, hefði verið að lakka parket-
ið á stofunni heima hjá henni, svo
sterk var lakklyktin af nýgerðri
styttunni. Síðan kom í ljós að enginn
glerungur var á styttunni, aðeins
lakk. Þegar kaupandinn fór heim til
sín og skoðaði undir styttuna sá
hann hvemig nýleg málningin var
farin að flagna og gifs kom í ljós.
Kaupandinn hringdi eftir þetta í
konuna úr Kolaportinu og sagði
henni að málningin væri farin að
flagna - án þess að greina henni frá
því að honum væri ljóst að um föls-
un væri að ræða. Viðbrögð seljand-
ans urðu þá þannig að „maðurinn
sem hún var að selja styttuna fyrir
væri staddur hjá henni til að sækja
greiðsluna". Maðurinn sem gerði
styttuna lét þá þau orð falla að stytt-
an hefði verið í eigu gamallar konu,