Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.2002, Blaðsíða 18

Helqarblaö 13 "V LAUGARDAGUR 27. JÚLf 2002
Litadýrðin á Þingvöllum er ótrúleg enda sækja ferðamenn mikið í að fara þangað. Þar getur fólk kafað ofan í sprungu sem skilur að tvær meginlandsplötur, kafað í
gegnum hella í kristalstæru vatni með svo til óendanlegu skvggni.
Svo nærri,
en samt svo fjarri
Kafað allan ársins hring
Ekki eru til neinar tölur yfir það hversu margir
stunda köfun á íslandi en í Sportkafarafélagi íslands
eru félagsmenn um 90 talsins, svo eru einhverjir kaf-
arar í björgunarsveitunum auk atvinnukafara. Þetta
eru afar lágar tölur miðað við annars staðar á Norð-
urlöndum sem er í raun skrýtið þar sem aldrei er
langt að sjó hér á íslandi. Áhugi á köfunaríþróttinni
hefur þó verið á hraðri uppleið hér á landi en samt
virðist almenningur enn vera eitthvað smeykur við
þessa íþrótt, enda af mörgum talin hættuleg.
„Fólk heldur að köfun sé mjög hættulegt sport en
það er af og frá. Það er hættulegra að ganga yfir göt-
una heldur en að stunda köfun. Það eru til tölur frá
Bandaríkjunum varðandi slysatíðni í íþróttum, og
þar með talið köfun, og köfun og keila voru með sömu
slysatíðni,“ segir Héðinn en ítrekar að það sé samt
undir kafaranum sjálfum komið hversu hættuleg
þessi íþrótt sé.
Hann segir að helsta hættan i köfun sé sú að menn
fari i hella eða skipsflak og finni ekki leiðina út aft-
ur. Köfunarveiki er einnig önnur hætta en hún er
tengd því þegar fólk er fariö að kafa djúpt og vera
lengi. Vissulega hafa orðið köfunarslys hér á íslandi
í gegnum tíðina en þá hafa menn yfirleitt verið að
fara út í eitthvað sem þeir hafa ekki haft getu eða
réttindi til að sögn Héðins.
Annar misskilningur er sá að það sé allt of kalt að
kafa í íslenskum sjó og þar sé heldur ekkert að sjá.
„Það er ljóst að við sjáum ekki skrautfiska og kóral-
rif hér við íslandsstrendur en það er hellingslíf í ís-
Selir eru mjög forvitnar skepnur og verða oft á vegi ltafara. Þessi mvnd er tekin við sellátur í Hindisvík á
Vatnsnesi. „Ég veit ekki annað en þeir séu hættulausir, enda er það nú þannig með flest dýr að þau eru alveg
meinlaus nema þeim finnist að það sé ráðist á þau. Menn hræðast inest steinbítinn en ég hef aldrei heyrt um
að hann hafi bitið menn," segir Héðinn.
lenskum sjó. Hér eru krabbar, krossfiskar, ígulker og
sæsniglar, fyrir utan alla fiskana,“ segir Héðinn og
heldur áfram. „Og hvað varðar kuldann þá er búnað-
urinn orðinn svo góður í dag aö maður finnur ekki
fyrir honum. Hér er hægt aö kafa allan ársins hring
ef því er að skipta.
Héðinn dregur fram ljósmyndir teknar á hans fjöl-
mörgu köfunarferðum sem styðja það að ýmislegt er
að sjá í íslenskum sjó og vötnum. Sérstaka athygli
vekja myndir frá Þingvöllum en þar er sagt að sé ein-
stakt að kafa þar sem tærleiki vatnsins er mjög mik-
ill. „Litadýrðin á Þingvöllum er ótrúleg enda sækja
ferðamenn mikið í að fara þangað. Þar getur fólk kaf-
að ofan í sprungu sem skilur að tvær meginlandsplöt-
ur, kafað í gegnum hella i kristalstæru vatni með svo
til óendanlegu skyggni. Þetta er alveg einstakt á
heimsmælikvarða sem og hverastrýtan í Eyjafirði.
Slíkar strýtur finnast reyndar annars staðar í heim-