Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.2002, Blaðsíða 26

26
/ / I c) ct rb lct c) H>"Vr LAUGARDACUR 27. JÚLÍ 2002
Stórveldið
í kjötbransanum
Kristinn Gylfi Jónsson stýrir sínum fyrirtækjum
með bræðrum sínum og föður af miklum eldmóði.
Það er sama hvar borið er niður og varpað fram
spurningum um þetta svið, maður kemur aldrei að
tómum kofunum hjá Kristni. Hann hefur gagnrýnt
samkeppnisyfirvöld fyrir að vilja ekki heimila hag-
ræðingu sem felist í samruna fyrirtækja i þessum
framleiðslugreinum á sama tíma og samruni hefur
verið heimilaður i smásölunni í stórum stíl. Þá
hefur hann einnig verið ófeiminn við að gagnrýna
Búnaðarbankann sem þó er jafnframt helsti við-
skiptabanki þeirra feðga. Bankinn er hins vegar
eigandi kjúklingabúsins Reykjagarðs og hefur
Kristinn gagnrýnt bankann fyrir að vinna gegn
hagræðingu með því að endurbyggja kjúklingaslát-
urhús Reykjagarðs á Hellu fyrir hundruð milljóna
króna. Þessu til viðbótar hefur Kristinn nýverið
gagnrýnt Hagkaup fyrir tvískinnung þegar menn
þar segist einungis selja kjúklinga sem lausir eru
við camphylobacter, en flytji á sama tíma inn
camphylobacter-mengaða kjúklinga frá Danmörku.
Þar telja margir að Kristinn dansi djarft á bjarg-
brún og hafi um leið stungið höfðinu í gin Baugs-
ljónsins. Kristinn segist þó hvergi banginn. Þó að
Baugur og Hagkaup séu öflug verslunarveldi sem
hann virði mjög mikils verði þau að þola umræðu
og sanngjarna gagnrýni eins og hverjir aðrir.
Á góða að
DV tók Kristin tali sl. þriðjudag og spurði um
það risaveldi í svína- og kjúklingarækt sem hann
hefur byggt upp ásamt bræðrum sinum og föður.
Kristinn er viðskiptafræðingur að mennt og er gift-
ur Helgu Guðrún Johnson, blaðamanni og þekktri
sjónvarpskonu. Þau búa á Seilugranda í Reykjavík
og eiga fjögur börn. Pjárfest hefur verið fyrir millj-
arða við uppbyggingu fyrirtækja fjölskyldunnar.
Ekki hefur það allt verið dans á rósum og þrátt fyr-
ir erfiðan rekstur Móa á síðasta ári segist Kristinn
nú bjartsýnn á framtíðina. - En hefur maðurinn
Með litla sæta grísi úr Brautarholtsbúinu
Kristinn Gylfi Jónsson ásamt eiginkonunni, Helgu
Guðrúnu Jolinson. dótturinni Auði, tæplega 11 ára,
Jóni Bjarna sem er átta ára - og tvíburununi Helgu
Þóru og Ólafi Hauki sem eru þriggja og hálfs árs. Þó
að tilvera fjölskvldunnar snúist að verulegu levti um
svína- og alifuglarækt þá reyna þau að nýta þær ör-
fáu frístundir sem gefast í sameiningu.
einhvem tima fyrir sina ijölskyldu?
„Ég á afskaplega góða konu og við höfum verið
svo heppin að eignast fjögur yndisleg börn. Þar er
elst Auður sem er tæplega 11 ára, þá Jón Bjarni
sem er átta ára. Síðan fengum við tvíbura fyrir
þrem og hálfu ári síðan, eða í desember 1998. Það
eru þau Helga Þóra og Ólafur Haukur. Eftir að þau
fæddust hef ég reynt að minnka við mig vinnuna
um helgar.
Ég hef alltaf fengið mikinn stuðning frá minni
fjölskyldu og samheldni okkar Brautarholtsfeðga
hefur verið mjög mikil. Einnig frá systur minni
Emilíu Björgu sem er yngst okkar systkina. Það
hefur ríkt mikil eindrægni í okkar hópi en öðru-
vísi gæti þetta aldrei gengið. Það er þó auðvitað
tekist á, en málin alltaf leyst. Svo hef ég átt að
ákaflega gott starfsfólk og samstarfsmenn sem er
mjög mikilvægt."
- En hvað skyldi fjölskyldan setja á grillið þegar
tækifæri gefst?
„Við erum mikið með svínakjöt og kjúkling, en
okkur finnst mjög gott að grilla lambakjöt. Nú í
kvöld er ég t.d. að fá grillaðan lax sem ég veiddi
um helgina. Laxveiði er eitt áhugamálið og við
hjónin förum þá gjarnan saman en við höfum mjög
gaman af veiðimennsku. Síðan erum við líka dug-
leg að ferðast um landið með krakkana og eigum
aðstöðu í sumarbústað tengdafjölskyldunnar við
Þingvallavatn. Ég hef búið í Reykjavík sl. fimmtán
ár, þótt pabbi hafi stundum bent mér á að það sé
miklu fallegra að horfa á þennan stóra markað
ofan af Kjalarnesi.“
Upphafið í Brautarholti
- Hvar byrjaði þetta ævintýri?
„Minn uppruni er sá að Ólafur Bjarnason, afi
minn, flyst ásamt konu sinni, Ástu Ólafsdóttur og
fjölskyldu að Brautarholti á Kjalamesi 1923. Þá
kaupir hann Brautarholtið og hefur þar fljótlega
stórbúskap með kýr. Hann keypti einnig jörðina
Arnarholt á Kjalarnesi og átti þá land upp í Blik-
dal og upp í Esju. Ólafur selur Thor Jensen síðan
jörðina Arnarholt þar sem Thor byggði mikið sum-
arfjós fyrir kýrnar sínar, frá Korpúlfsstöðum. Eft-
ir þessa sölu byggir afi ný fjós og hlöðu í Brautar-
holti og var þar með umfangsmikinn kúabúskap.
Faðir minn Jón Ólafsson og bróðir hans Páll
komu inn í búskapinn 1953. Þeir ráku um tíma
mjög stórt kúabú með í kringum 50 mjólkandi kýr.
Ég held að fyrstu svínin í Brautarholti hafi komið
á stríðsárunum. Þá var þar mikið setulið, bæði
Bretar og Ameríkanar sem vildu fá svínakjöt.
Margir bændur fóru þá út í svínabúskap til selja
hermönnunum svínakjöt. Ég held að afi hafi þá
verið með tvær gyltur til að sinna þessu.
Tóku svínin fram yfir kýmar
í framhaldinu fara þeir bræður Páll og Jón út í
töluverðan svínabúskap og hætta kúabúskap 1967
og þá voru sett svín í gömlu fjósin í Brautarholti.
Voru þeir með um 20 gyltur. Upp úr 1970 fara þeir
svo einnig út í graskögglaframleiðslu. Upp úr 1980
sá pabbi aö mikil tækifæri væru í svínaræktinni.
Fór hann út til Danmerkur og komst í samband við
danska aðila sem voru að framleiða og þróa búnað
og innréttingar fyrir nýtísku svínabúskap. Pabbi
byrjar svo að byggja fyrsta nýtískulega sérhæfða
svínahúsið í Brautarholti 1982.
Ég varð stúdent úr Verslunarskólanum 1983 og
þá fór ég í þennan svínabúskap með pabba. Við
fluttum fyrstu gylturnar í þetta hús fyrri part árs
1984. Síðan komu bræður mínir inn í þennan
svínabúskap hver á fætur öðrum. Ólafur eldri
bróðir minn og síðan Björn og Jón Bjarni. Við höf-
um allir fjórir veriö i þessu ásamt föður mínum
síðan.
Verkaskiptingin hjá okkur feðgunum hefur ver-
ið sú að ég hef séð um sölu-, markaðs- og fjármál í
gegnum árin. Mitt aðalstarf er að vera fram-
kvæmdastjóri fyrir Sild og fisk og Svínabúið í
Brautarholti. Ég er jafnframt stjórnarformaður
kjúklingabúsins Móa og stjórnarformaður Mjólk-
urfélags Reykjavíkur. Ólafur er yfir gyltu- og smá-
grísaframleiðslunni, Jón Bjarni er yfir grísaeldinu
og fóðurframleiðslunni og Björn er framkvæmda-
stjóri fyrir Nesbúið. Síðan hefur pabbi verið í því
að byggja.“
Eins og ein Smáralind
Sem dæmi um umfangið í fyrirtækjum þeirra
feðga eru þau í húsnæði upp á samtals tæplega 45
þúsund fermetra að gólffleti og starfa á svæði frá
Borgarfirði og austur fyrir fjall. Til samanburðar
má nefna að verslunarmiðstöö Smáralindar er með
40 þúsund fermetra í verslunarrými, en heildar-
gólfflötur í Smáralind er 63 þúsund fermetrar.