Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 02.02.1956, Qupperneq 54

110
Það er bannað, án samþykkis landnámsstjómar, að skipta
og afhenda hluta af eignunum. Viðhald eignanna má ekki
vanrækja. Gildir það einnig um jarðeignina, ræktun og
skóg.
Samkvæmt viðhaldsákvæðunum um skóginn gildir það,
að árleg felling rná ekki vera meiri en svo, að árlegur vöxtur
viðhaldi jafnri eftirtekju skógarins. Hins vegar mega þeir
nota skóginn til eigin þarfa, efnivið og eldsneyti til heimilis-
notkunar án sérstakra leyfa. Sölutimbur má því aðeins vinna
og framleiða, að héraðsnefnd og skógareftirlitið leyfi og
stimpli það, sem leyft er að höggva hvert ár.
Ef eigandi gerist sekur um óheimila sölu viðar eða brýtur
takmarkanafyrirmæli um notkun skógarins, falla ríkisfram-
lögin að hluta eða öll í gjalddaga og verða að greiðast, ásamt
refsiprócentu, sem getur numið 25% og í einstöku tilfelli
50% af gangverði eignarinnar.
Þessi lagaákvæði eru fyrir hverja eign gildandi í 20 ár frá
því, að kaupbréf er undirritað. Undanskildir þessum ákvæð-
um eru allir þeir, sem rétt áttu til að fá bújörð vegna flutn-
ings af heimilum sínum á hinum afhentu svæðum. Þar gilda
ákvæðin aðeins til 5 ára, og í 10 ár fyrir þá, sem aðeins hafa
byggingarlóðarréttindi.
Þó getur landnámsstjórn og landbúnaðarráðuneyti leyst
þá einstaklinga frá þessum takmörkunum, er hafa ræktað
eignina og búa þar fullu búi. Það eru nú 35 þúsund eignir,
sem háðar eru þessum tryggingarákvæðum.