Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.07.1992, Qupperneq 100

100
LANDSBÓKASAFNIÐ 1991
Einarsson prentari, Reykjavík. - Hulda Þórðardóttir, Kópavogi. -
Magnea og Svava Sigurðardætur, Reykjavík. - Menntamálaráðu-
neytið, Reykjavík. - Olöf P. Hraunfjörð, Reykjavík. - Óskar
Sigvaldason, Reykjavík. - Sr. Pétur Ingjaldsson, Reykjavík. -
Stofnun Arna Magnússonar, Reykjavík. - Vilhjálmur Einarsson,
Selfossi. - Þór Magnússon þjóðminjavörður, Reykjavík.
Vér þökkum öllum, er færðu Landsbókasafni handrit að gjöf
eða beindu þeim til þess með öðrum hætti.
ÞJÓÐDEILD Starfsemi deildarinnar mótaðist mjög
af þeirri tölvuvæðingu, sem nánara er
lýst í kaflanum um tölvukerfí Þjóðarbókhlöðusafnanna. Það tak-
mark að koma út skrá um íslenzk rit fyrirfarandi árs árið eftir
hverju sinni, tókst ekki til fulls, en þess er að vænta, að það náist á
árinu 1992.
Þrengsli í aðalsafninu gera okkur erfitt fyrir, þótt nokkur
úrlausn fengist 1990 með húsnæði á 5. hæð Alþýðuhússins, eins og
greint var frá í síðustu Árbók.
Regína Eiríksdóttir umsjónarmaður alþjóðlega bóknúmera-
kerfisins á íslandi hefur samið skýrslu um það, sem birt er á öðrum
stað í þessari Árbók.
DEILD ERLENDRA Vinnu við Saztekverkefnið svonefnda
RITA lauk að mestu um áramótin 1990/1991,
og var það mikill léttir. I staðinn kom að
setja sig inn í hið nýja tölvukerfi Gegni og hefja skráningu erlendra
rita í það.
Umsjón með aðallestrarsal og margvísleg upplýsingaþjónusta
bæði á sal og í síma eru í verkahring starfsliðs deildarinnar,
ennfremur útlán erlendra rita, er greinilega aukast til muna við
tilkomu hins nýja tölvukerfís. Þá fer afgreiðsla ljósrita og ljós-
mynda fram í lestrarsal. Takmarka þarf meira en gert hefur verið
ljósritun efnis úr blöðum í stóru broti, svo að þeim verði hlíft við
hnjaski.