Frjáls verslun - 01.02.1947, Blaðsíða 3

auk hraðfrysts fiskjar, en þar er hörð samkeppni
og hvað hraðfrysta fiskinn snertir, mun hann
seldur þar við of lágu verði, miðað við fram-
leiðslukostnaðinn hér.
— Álítur ráðherrann að hœgt verði að ajla
nœgilegs fjár til þarfa sjávarútvegsins, s. s. til
skipakauþa, bygginga fiskiðjuvera o. s. frv.?
— Til fiskiskipakaupa handa utgerðinni hefur
þegar verið varið stórfé, sömuleiðis til bygginga
á fiskiðjuverum. Tel ég ekki líklegt að á þessu eða
næsta ári þurfi að bæta miklu við, til að auka
fiskiskipastólinn frá því sem nú er og þegar hafa
verið lögð drög fyrir.
Viðbótarfé til fiskiðjuvera fæst svo fremi, að
stoínlánadeildarbréfin seljist betur en raun ber
enn vitni um. Annars hafa mörg slík iðjuver
verið byggð á s.l. ári og það sem af er þessu ári,
sum eru fullgerð og mörg í smíðum.
— Hvaða upplýsingar getur ráðherrann gefið
i sambandi við vœntanlega eignakönnun?
— Eignakönnunarfrumvarpið mun bráðlega
sjást og mun þá koma í ljós, að þar er ekki um
neitt likt því að rœða, sem hagfrœðingaálitið
ráðgerði. Engin ástæða er til þess fyrir fólk að
eyða peningum sínum til kaupa á vafasömum
vörum eða eignunt, af hræðslu við að rnissa þá
vegna eignakönnunarinnar. Ríkisstjórnin mun
leitast við að haga svo öllum aðgerðum í þessu
máli, að fólk geti vel við unað.
— Á hve viötœkum grundvelli verður hin
vœntanlcga innkaupastofnun ríkisins rekin?
— Innkaupastofnunin er aðallega hugsuð
þannig, að hún afli þeirra nauðsynja, sem ríkið
sjálft þarfnast til eigin nota eða íramkvæmda.
— Er að vœnta rikisreksturs á fleiri sviðum
verzlunar eða iðnaðar en verið hefur?
— Ríkisstjórnin hefur sem stendur engar slík-
ar ráðagerðir með hÖndum.
— Verður gengi islenzku krónunnar nokkuð
haggað á nœstunni, frá þvi sem nú er?
— Um þetta atriði gildir sama svar og við
næstu spurningu á undan.
— Ilvaða leiðir telur ráðherrann vœnlegastar
til að sigrast á verðbólgunni og þar með tryggja
þjóðarrekstrinum öruggari slarfsgrundvöll?
— Samkomulag vinnuþiggjenda og framleið-
enda á landbúnaðarvörum um hægfara en á-
kveðna lækkun á vöruverði og kaupgjaldi að því
marki, er tryggi lífvænlega, þ. e. samkeppnisfæra,
framleiðslu á útflutningsvörum vorum.
Að sjálfsögðu yrði einnig að hafa raunhæft
eftirlit með því, að allar lífsnauðsynjar séu seld-
ar við hóflegu verði.
— Hvað vill ráðherrann segja, almenns eðlis,
um ástand og horfur i fjármálum íslendinga?
— Fæst orð taka minnstri ábyrgð. Ástandið
í fjármálum vorum er langt frá því gott, þrátt
fyrir góðærin og peningaveltu stríðsáranna.
Horfurnar eru ískyggilegar. Ekki af því, að
nú sé erfiðara en áður að finna markaði fyrir
framleiðsluna, heldur af því að vér neyðumst,
af innanlands ástæðum, til að halda vörum vor-
um í of háu verði á erlendum markaði, saman-
borið við það, er keppinautarnir bjóða sína
vöru á.
Afleiðingar þessa, þegar til lengdar lætur, eru
svo ljósar, að ekki þarf að skvra þær fyrir les-
endum „Frjálsrar Verzlunar".
Mikið hefur verið flutt inn af vélum til þess
að létta framleiðslustörfin og auka þau, enn-
fremur til að flýta fyrir og auka framræslu lands
og til eflingar landbúnaðinum yfirleitt. Á fleiri
sviðum hefur tæknin verið tekin í þjónustu
landsmanna í ríkara mæli en áður hefur átt sér
stað. Tæknin ein vinnur sarnt ekki bug á erfið-
leikunum, sízt þeim, er landsmenn skapa sér
sjálfir. Kröfur manna og stétta á hendur öðrum
verða að minnka, hvort heldur er um kaup eða
svokallaðar ,,kjarabætur“ að ræða.
Eyðslan, sem fer til óþarfa, verður að minnka,
og opinberum framkvæmdum verður að stilla
í hóf betur en gert er nú.
Meðan blaðið var í prentun, lagði ríkisstjórn-
in fram á Alþingi þrjú frumvörp til laga, sem
öll miða að tekjuöflun fyrir ríkissjóð, þ. e. með
hækkun tolla á flestar erlendar vörur aðrar
en brýnasta þarfavarning, auknum gjöldum af
innlendum tollvörum og auknum bifreiðaskatti
o. fl. Alþingi tók frumvörpin þegar til meðferð-
ar, afgreiddi þau í skyndi á þrern sólarhringum,
óbreytt að kalla, og gerði að liigum.
I’essa er getið hér til viðbótar svari fjármála-
ráðlterrans við fyrstu spurningu vorri.
FRJÁLS VERZLUN
3