Frjáls verslun - 01.07.1974, Síða 98

Hanzkanum kastað
Ekki hafði ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og
Framsóknarflokks sctið við völd í meira
cn l'jóra sólarhringa, þcgar forystumcnn
vcrkalýðshrcyfingarinnar sendu frá sér ótví-
ræða stríðsyfirlýsingu mcð áeggjan til hinna
ýmsu verkalýðssambanda og félaga um að
scgja upp samningunum frá í vetur. Er þctta
grcinilega forlcikur að næstu úlfakrcppu i
íslcnzku efnahagslífi, mcð verkföllum og
hinni venjubundnu verðbólguþróun, scm
þcim fylgir. Ekki vcrður með ncinu móti
hægt að álíta annað cn að verkalýðsforystan
sé komin í sinn gamla ham, og er hann
óvcnju ógeðfelldur í Ijósi þcirra staðrcynda,
að ríkisstjórnin hafði þegar í npphafi starl's-
l'crils síns hcitið j)ví að liafa náin samráð við
samtök launþega um lciðir til lausnar efna-
hagsvandanum.
Vcrkfallsskjálftinn, sem nú hefur gripið
um sig hjá mcirihluta stjórnar A.S.I., cr af
annarlcgum pólitískum hvötum sprottinn og
sannar l)czt ábyrgðarleysi þessara sjálfum-
glöðu stórbokka, scm virðast fyrst njóta sín
til fulls, þegar þcir hafa benzínskömmtun
fyrir neyðarþjónustu og mjólkurskömmtim
lianda barnafjölskyldum í hcndi sér.
Enn er klifað ó j)ví, að tryggja þurfi lág-
marksafkomu láglaunafólksins. Þctla er orð-
in gömul tugga, scm ckkert mark cr takandi
á. Vart minnast mcnn orðið kjarasamninga
og vcrkfalla, þar sem ekki var barizt fyrir
bagsmunum láglaunafólksins. Hinir áttu að
mæta afgangi, cn þegar upp var staðið, kom
í ljós að j)cssir hinir höfðu sannarlega fcngið
sinn skerl' af kökunni og hann miklum mun
stærri í mörgum tilfellum en þeir lægst laun-
uðu
Það var almannarómur eftir sanmingana á
sl. vetri, að ýmsar hálaunastéttir iðnaðar-
manna hefðu þá horið mest úr býtum. Mcira
að segja ráðhcrrar vinstri stjórnar kenndu
j)cssari samningagerð um allar ófarir sínar
í efnahagsmálum.
Óábyrg vcrkalýðsforysta hlaut verðskuld-
aða áminningu og harðan dóm almennings
og ráðamanna. Mönnum skildist j)á betur en
nokkurn tíma áður í hvcrja hættu hún hafði
stefnt j)ví, cr eftir stóð af máttarviði í at-
vinnulífi landsmanna. Vitandi vits um Jætta
gckk j)jóðin til kosninga skömmu síðar. Ekki
verður af úrslitum J)cirra ráðið, að kjósend-
ur hafi á neinn hátt ályktað, að úrlausn að-
steðjandi vandamála skyldi að meira cða
lcyti vcrða háð duttlungum kröfugcrðar-
meistaranna í launþcgahreyfingunni. Það cr
j)ví ckki að ástæðulausu að mcnn spyrja
sjálfa sig, hvort ríkisstjórnin liaí'i ckki sýnt
verkalýðsfcrystunni furðumikla kurtcisi mcð
tilbcðum sínum um samráð aðgerð, scm
verkalýðsforystan svaraði um hæl af hreinni
ósvífni.
Varanleg vegagerð
Islcndingum hcfur orðið tíðrætt um sam-
göngur á landi við gerð og opnun hringvcg-
arins. Auðvitað var ])að mikilsvcrð sam-
göngubót fyrir byggðarlögin suð-austanlands
og á sunnanvcrðum Austfjörðum, að leiðin
yfir Skciðarársand opnaðist auk ]>css sem
hún ýtir cflaust undir fcrðir Islendinga til að
skoða sitt eigið land. En Iiollt cr að liuga að
ástandi vegakerfisins í landinu í hcild sinni
og hvcrju hlutverki ])ví er ætlað að ])jóna
framvegis.
Þjóðvcgirnir, j)ar á mcðal hringvegurinn,
eru mjög lélegir á löngum köl'lum ef ckki í
heilum landshlutum. Þungaflutningar á landi
færast stöðugt í vöxt og malarvegir eins og
hér tíðkast j)ola ckki J)að aukna álag, einkum
j)cgar klaki cr að fara úr jörðu á vorin. Allir
þekkja, hvcrnig ofaníburður rýkur burt fyrir
mikilli umferð á jmrrviðraskeiðum cins og
eunnanlands i sumar. Er ])að til stórtjóns á
bifreiðum og óþæginda fyrir vegfarendur.
Umferð um vegi landsins á eftir að aukast
gifurlcga á komandi tímum og stærri og full-
komnari flutningabílar munu gegna æ veig-
armcira hlutvcrki við aðdrætti til byggða
landsins. Tími cr til kominn, að þjóðin setji
sér ])að markmið að gera varanlega vcgi um
landið með stórbuga framkvæmdum.
98
FV 7 1974