Frjáls verslun - 01.04.1975, Qupperneq 55

Frá aðalfundi Félags ísl. stórkaupmanna á Hótel Sögu. Þar fóru fram líflegar umræður um vöriu-
flutninga innanlands og milli landa og voru fyrirspurnir margar.
tollar eru greiddir af bílnum
og þungaskattur, sagði Óttarr.
Þetta skulum við láta hlutlausa
aðila athuga. Ég þori að full-
yrða, að flutningar munu stór-
aukast með skipum á strönd-
ina, þegar jafnrétti hefur verið
náð að þessu leyti. Skip munu
sigla daglega til ísafjarðar og
Akureyrar, með gáma eða vör-
ur á pöllum. En hvernig á þetta
að geta gerzt í dag, þegar skip-
ið verður að endurgreiða til
ríkis og bæja allt upp í helm-
ing af flutningsgjaldinu?
ísleifur Runólfssón, sagði, að
bílarnir væru ekki vandamál í
sambandi við flutninga á landi
heldur lélegir vegir. Flugvélar
myndu ekki lenda á brautum,
sem voru notaðar fyrir 30 ár-
um og skipin koma ekki inn á
jafngamlar hafnir, nema þær
hefðu verið dýpkaðar. Bilarnir
hefðu þjónað stöðum, sem
skipin komust ekki á, á ísárun-
um, t. d. nokkrum stöðum á
Norðausturlandi.
Ræðumaður gat þess, að 10
tonna 'bíll, sem færi 50 ferðir
til iHúsavíkur greiddi 515 þús.
krónur í þungaskatt. Slíkur
bíll kostaði um 10 milljónir í
dag. Ef skip, sem kostaði 300
milljónir, væri tekið til sam-
anburðar væru þar komnar 15
milljónir í skatt miðað við verð
tækisins. Fólkið í landinu ætl-
ast til að njóta þjónustu vöru-
flutningabílanna. Það þykir
hagkvæmt. Ekkert réttlæti
kvaðst ræðumaður geta séð í
því að skattleggja bílana, af því
að engin pakkhúsleiga er tekin
vegna flutninga þeirra. Af-
hverju að skattleggja þá fyrir
að taka ekki, það sem þeir
þurfa ekki að taka?
0 Vandamál
flugsins
Örn O. Johnson svaraði fyr-
irspurn Árna Gestssonar um
flutninga varahluta erlendis
frá, þegar mikið lægi við. Þetta
kvað Örn vera meginvandamál
Flugleiða í sambandi við flutn-
inga á milli landa. Það stafaði
fyrst og fremst af því, að rými
væri hreinlega ekki fyrir hendi
og þeirri stefnu, að farþegar,
farangur þeirra og póstur hefðu
forgang. Vandinn yrði ekki
leystur fyrr en sérstakar áætl-
unarferðir með vörur yrðu
skipulagðar og það með svo
stórum tækjum, að þau gætu
annað þessum flutningum.
Til frekari skýringar nefndi
Örn, að gjarnan safnaðist sam-
an á einn stað meiri flutningur
en félagið réði við. Þá væri
reynt að nýta rýmið til hins
ýtrasta, þegar flugvél legði af
stað og þá tekið til allt það,
sem talið væri hægt að flytja
með. Stundum vill farþega-
flutningur verða mun meiri en
gert var ráð fyrir og þá er
brugðið á það ráð að láta vörur
fara tilbaka að einhverju leyti
en reynt að meta, þrátt fyrir
þröngan tíma, hvað helzt þurfi
að fara. Safnist vörur saman
að einhverju marki væru gerð-
ar sérstakar ráðstafanir, annað
hvort með því að takmarka far-
þegarými í næstu ferð og setja
vörupalla í staðinn eða fara
aukaferðir.
Örn gat um sérstök vanda-
mál á vissum áfangastöðum er-
lendis, þar sem ruglingur
komst á vörusendingar um leið
og ný tækni var tekin í notkun
við greiningu sendinga og
flutninga á færiböndum út að
flugvélunum. Nú væri við
slíkt vandamál að glíma í Lond-
on.
Miðað við reynslu undan-
farinna ára væri ástandið nú
almennt í þokkalega góðu lagi
á endaptöðvum félagsins erlend-
is. Um forgang fyrir vissar
vörutegundir sagði ræðumaður,
að það væri vandamál, erfitt
viðfangs. í reynd væri lögð á-
herzla á að taka frá allar
lyfjasendingar og senda með
fyrstu flugvél. En þetta væri
erfitt í framkvæmd vegna
tímaskorts, og þess líka, að fé-
lagið réði ekki yfir pakkhúsun-
um erlendis. í þriðja lagi yrði
líka að fara varlega í þessa
hluti, því að ekki væri gerður
munur á farmgjöldum eftir
vörutegundum.
FV 4 1975
55