Frjáls verslun - 01.03.1979, Side 69

urinn lánaði langmest til kaupa á
húsnæði en þar næst kæmi lána-
fyrirgreiðsla við ýmis smærri iðn-
fyrirtæki í bænum. Viöskipti við
útgerðina eru lítil sem engin.
Þegar Benedikt var spurður
hvernig markaðurinn skiptist milli
Útvegsbankans og sparisjóðsins
kvaðst hann telja í fljótu bragði að
Útvegsbankinn hefði um 60% allra
viðskipta í Vestmannaeyjum en
sparisjóðurinn um 40%.
Innlánsaukning hjá
Sparisjóði Vest-
mannaeyja aldrei
jafnmikil og á tveimur
fyrstu mánuðum
þessa árs
Haustsíldin bjargaði miklu
Við leiddum talið að almennri
afkomu manna og spurðum Bene-
dikt hvort atvinnuöryggi væri ekki
tiltölulega gott. Hann sagði svo
yfirleitt vera en þó bæri talsvert á
nokkrum lægðum ívinnuframboði.
Hann nefndi sem dæmi, að hefði
haustsíldin ekki komið í fyrra,
hefðu miklir erfiðleikar blasað við
mörgum. í kringum söltunina
skapaðist mikil vinna. Það þyrfti
ekki aðeins að koma síldinni nióur
í tunnur heldur væri t.d. enn verið
að skipa henni út. Af þessu hlytist
mikil vinna til lengri tíma þó upp-
gripin væru mest meöan sjálf sölt-
unin stæði yfir.
Benedikt bætti því við, að hefðu
fiskifræðingar og ráðamenn þjóð-
arinnar komið sér saman um að
stöðva loðnuveiðar eitthvað fyrr
en gert var, heföi alvarlegt ástand
getað skapazt í atvinnumálum
Vestmannaeyinga.
Fjöldaframleiðsla á
einbýlishúsum
Byggingarstarfsemi er með líf-
legra móti í Vestmannaeyjum og
Benedikt gat sérstaklega eins
þáttar hennar. Að undanförnu
hafa Vestmannaeyingar keypt
talsvert af verksmiðjuframleiddum
timburhúsunj ofan af landi. í fyrra
var framleiðsla slíkra húsa hafin í
Vestmannaeyjum og er stunduð í
vaxandi mæli. Tvö fyrirtæki koma
þarna við sögu, þ.e. Hellisholt,
sem Gunnar Helgason rekur, og
67
Tréverk, sem Garðar Björgvinsson
er forsvarsmaður fyrir. Dæmið er
lítillega að snúast við, því að þessir
framleiðendur í Vestmannaeyjum
eru með fyrirætlanir um að smíða
hús til að flytja upp á land.
Breytt viðhorf
Líf fólks í Vestmannaeyjum hef-
ur m.a. breytzt mikið eftir gos að
því leyti til að áður fóru menn kan-
nski ekki nema einu sinni á ári upp
á land en hafa nú rofið þessa ein-
angrun og fara með eigin bíla á
Herjólfi til Þorlákshafnar nokkuð
reglulega. Nú er hægt að skjótast
upp á land og fólk notar sér það
óspart.
“Að þessu leyti hefur viðhorf
Vestmannaeyinga tekið breyting-
um eftir gosið,” sagði Benedikt.
"Það hefur líka orðið greinileg
breyting á afstöðu fólks til úrræða í
húsnæðismálum. Fyrir gos var
næstum því litið niður á þá, sem
bjuggu í fjölbýli. Meðan gosið stóð
var fólk héðan neytt til þess að
flytja í blokkir. Eftir að menn sneru
aftur til Eyja eru það margir, sem
ekki vilja búa öðru vísi en í blokk.
Núna munu vera hér átta íbúðar-
blokkir íbænum. Fólk hefur jafnvel
selt einbýlishús hérna til að flytja í
blokkir.”
Verða einhverjar aðrar afleið-
ingár gossins á mannlíf í Eyjum
óafmáanlegar, þegar fram í sækir?
Hugarfarslega og tilfinningalega?
Benedikt sparisjóðsstjóri taldi
svo vera og þá sérstaklega hjá
eldra fólki. Hann sagðist vita dæmi
um að fólk, sem átti ágætis hús
austast í bænum en missti þau
undir gos, hafi ekki getað keypt
neitt annað fyrir þær bætur, sem
það fékk út á brunabótamat hús-
anna. Nú væri þetta fólk oröið
skuldum vafið, komið á efri ár.
Hann sagði að svona ástand legð-
ist þungt á það.
Framleiðsluiðnaður er lítill sem
Með bros á vör taka starfsmenn Sparisjóðsins við peningum Vest-
mannaeyinga til varðveizlu og ávöxtunar.