Frjáls verslun - 01.05.1990, Blaðsíða 19

Bandaríkjunum og sveiflna í raunvirði
hans.
I meðfylgjandi töflu um sjávarafla
íslendinga frá árinu 1979 til 1989,
kemur fram að þegar yfir þetta tímabil
er litið hafa breytingamar ekki orðið
miklar, þrátt fyrir fiskveiðistjómun
og aflatakmarkanir. Engu að síður eru
talsverðar sveiflur milli ára. Árið 1989
nam heildarafli íslendinga um 1430
þúsund tonnum, samkvæmt bráða-
birgðatölum Fiskifélags íslands. Þar
af var þorskur 345 þúsund tomt og
loðna 658 þúsund tonn en aðrar teg-
undir námu 426 þúsund tonnum. En
árið 1979 nam þorskafli 360 þúsund
tonnum, loðna var 964 þúsund tonn
og aðrar tegundir 317 þúsund tonn,
eða alls um 1640 þúsund tonn.
AUKIN VERÐMÆTI
Ur svipuðum eða minni heildarafla
tekst íslenskum sjávarútvegi stöðugt
að skapa meiri heildarverðmæti úr
sjávaraflanum og halda hinu háa hlut-
falli í heildarútflutningsverðmæti
þjóðarinnar, sem nú er um þrír fjórðu
hlutar alls vöruútflutnings lands-
manna. Með þessu móti megnar ís-
lenskur sjávarútvegur að standa und-
ir bróðurparti allrar gjaldeyrisöflunar
fyrir hið eyðslusama og kröfuharða
samfélag okkar þar sem eyðslan
eykst ár frá ári.
Svo virðist sem árangur af áratuga
starfi við að koma fótum undir aðrar
íslenskar útflutningsgreinar en sjáv-
arútveg hafi orðið næsta lítill. Um
árabil hefur verið rætt um að dreifa
áhættunni og auka hlut iðnaðar og
annarra þátta í útflutningi íslendinga.
Stóriðjufyrirtækin ísal og íslenska
jámblendifélagið eru það eina sem
munar urn í þeim efnum. Önnur við-
leitni hefur reynst afar fátækleg
þegar öllu er á botninn hvolft þrátt
fyrir stór orð ýmissa aðila í langan
19