Frjáls verslun - 01.05.1990, Blaðsíða 23

veldur óvissu í íslenskum sjávarút-
vegi. En vandinn einskorðast ekki við
það. Við íslendingar höfum oft gott
lag á að skapa okkur vandamál á
heimavelli og þurfum ekki endilega
atbeina frá útlöndum til þess. Þannig
er farið um mikinn ágreining sem nú
er uppi um stefnuna í útflutningi ís-
lendinga. Gagnrýni hefur m.a. beinst
að einkaleyfi SÍF á útflutningi saltfísks
og hafa útflytjendur utan stóru sam-
takanna krafist þess af stjómvöldum
að útflutningur þessi verði gefinn
frjáls.
Talsmenn SÍF eru þeirrar skoðun-
ar að íslendingum sé nauðsynlegt að
koma fram sameinaðir sem stórir og
öflugir seljendur, sem veitt geta
kaupendum öryggi, þjónustu og
markaðsaðstoð á saltfiskmörkuðun-
um. Útflytjendur utan stóm samtak-
anna telja að SÍF hefði gott af því að fá
samkeppni og benda á að afnám ein-
okunar tveggja stóru samtakanna í
Eslenskur saltfiskur í Barcelona
skorinn að hætti Spánverja.
freðfiskútflutningi hafi ekki skaðað
markaðinn. Mótrök SÍF við þessu eru
þau að saltfiskmarkaðamir séu mun
viðkvæmari og allt annars eðlis en
markaðir fyrir frystar sjávarafurðir,
m.a. vegna þess að unnt sé að selja
freðfisk í 150 löndum á meðan salt-
fiskur verði einungis seldur í 5-7 lönd-
um og auk þess bætist við að freðfisk-
ur sé seldur sem merkjavara en það
sé saltfiskur ekki að öllu leyti enda
þótt stöðugt sé unnið að því að auka
sölu á saltfiski sem merkjavöm.
HRÁEFNIEÐA NEYTENDAVARA
Þá standa stöðugt yfir innan sjávar-
útvegsins átök um ráðstöfun aflans.
Mörgum stendur ógn af útflutningi á
ferskum fiski þar sem hann er seldur
sem hráefni erlendis. Þykir óráðlegt
að senda hann þannig óunninn úr landi
í stað þess að fullvinna hann og selja
síðan í viðskiptalöndum okkar til
styrktar stöðu íslensks sjávarútvegs
verðið á okkar fiski hækkaði svo mik-
ið að aðrar fisktegundir urðu mögu-
legt hráefni í afurðir sem áður hafði
eingöngu verið notaður íslenskur
fiskur. Þar að auki dróst fiskneyslan
töluvert mikið saman á sama tíma
vegna þess hve verðið var orðið hátt.
Okkur hættir dálítið mikið til að
gleyma því að sjávarafurðir em í
beinni samkeppni við aðrar matvörar
og ef við hækkum þær umfram það
sem eðlileg kaupgeta almennings þol-
ir þá skiptir fólk um og kaupir það sem
er ódýrara.
Ég er trúaður á það að verð muni
verða nokkuð stöðugt á næstu mán-
uðum. Hins vegar hafa okkur nú bor-
ist þær fréttir, m.a. frá Noregi, að
Norðmenn séu farnir að spá því að
núverandi kreppuástand í Noregi
muni ekki vara í 5 ár eins og þeir
upphaflega gerðu ráð fyrir, heldur
aðeins í 3 ár. Það er því nauðsynlegt
fyrir okkur að hafa í huga að innan
e.t.v. skamms tíma mætum við aftur
þessum samkeppnisaðilum okkar og
öðrum með auknum þunga og þess
vegna eigum við, eins og ég sagði
áðan, að nota þennan tíma til þess að
tryggja okkur á neytendamörkuðum
því þar er verðið stöðugast þegar til
lengri tíma er litið. “
Magnús Gunnarsson framkvæmdastjóri SÍF og formaður Samstarfsnefndar
atvinnurekenda í sjávarútvegi.
23