Frjáls verslun - 01.03.1998, Síða 20

Ólafur Jóhann tekur hér á móti forsetahjónunum, Ólafi Ragnari Grímssyni og Guðrúnu Katrínu Þorbergsdóttur, við frum-
sýningu leikritsins Fjögur hjörtu sem gengið hefur fyrir fúllu húsi frá áramótum. Ólafur samdi við Advanta um þriggja daga
vinnuviku tíl að geta sinnt skriftum líka.
hef ég það fyrír
reglu að fara inn í
fyrirtækin og
reka höfuðið inn
um dyragættina
hjá fólki og efni til
óformlegra sam-
ræðna á göngum
og víðar.“ Olafur
Jóhann játar því að hans stjórnunar-
stíll sé að vera „sýnilegur“ forstjóri.
I þessu starfi þurfa menn, að hans
sögn, fremur að einbeita sér að því að
leiða hópinn ffekar en að vera með
puttana í rekstri dótturfyrirtækjanna
sem aðrír stjórna. „Ef maður ræður
gott fólk til þess að gegna ákveðnu
starfi, þá er maður því innan handar
en treystir því til að gegna starfinu af
sjálfsdáðum."
Halda mætti að þetta nýja starf
væri nokkuð frábrugðið því sem Olaf-
ur Jóhann hefur fengist við fram að
þessu. Hann segir svo ekki vera. I
raun séu forstjórastörf af þessu tagi,
þar sem mörg dótturfyrirtæki eru
samankomin, lík í reynd því lögmálin
séu þau sömu.
Hjá Sony var
erillinn oft á tíðum
gífurlegur hjá
Olafi og lýsti hann
því yfir eftir á að
svo yfirgengilega
vinnu myndi hann
aldrei koma sér í
aftur. „Enda held
ég að þegar komið er yfir ákveðið
mark hætti slík vinna að skila ár-
angri.“ Hann hefur ekki áhyggjur af
því að hætta sé á að sagan endurtaki
sig nú.
ENGINN ÁHUGIÁ PENINGUM
Missir maður, sem er að sýsla með
fimmtán hundruð milljarða í vinnunni,
ekki alla tilfinningu fyrir peningum?
„Þetta er svona eins og þegar
stjörnufræðingar
eru að reikna fjar-
lægðir til himin-
tungla. Þeir þurfa
samt að aka 50
kílómetra frá
Lækjartorgi til
Þingvalla.“
Hefur Ólafur Jóhann litið á sig sem
ijármálasnilling fram að þessu? „Nei
og geri ekki enn. Eg hef engan áhuga
á peningum per se en nýt þess að taka
þátt í uppbyggingu fyrirtækja."
Yill Ólafur Jóhann gefa sjálfum sér
einhvern hámarkstíma á þessum for-
stjórastóli. Svarið er stutt og laggott.
„Nei. Sjáum hverju við komum í
verk.“ Ein samviskuspurning. Fær
Ólafur leiða á því sem hann er að gera
ef allt gengur sinn vanagang? ,Já. Ég
hef einatt látið mig hverfa þegar hlut-
irnir eru orðnir fyrirsjáanlegir."
Hann segist fá mannsæmandi
laun fyrir forstjórastarfið. Sú vinna
skili enn í það minnsta fleiri krónum
í kassann en ritstörfin, enda hafi
þörfin tíl að skrifa fram að þessu ver-
ið óháð pening-
um. Hann hafi
alltaf haft fram-
færi sitt af öðru
þótt síst kvarti
hann undan við-
tökum bóka
sinna.
ENERGÍ OG TRÚ
„Ég er svo heppinn að hafa alltaf
verið energískur að eðlisfari. Hins
vegar hjálpar mikið að stunda líkams-
rækt. Hana stunda ég fimm sinnum í
viku og bý mér ekki til neinar
afsakanir til að sleppa við það.”
STARFIÐ FELST í AÐ LEIÐA HÓPINN
í þessu starfi þurfa menn fremur að
einbeita sér að því að ieiða hópinn
frekar en að vera með fingurna í
rekstri dótturfyrirtækjanna
sem aðrir stjórna.

20