Morgunblaðið - 05.04.2001, Page 64

tískuljósmyndun, unnið að möpp-
unni minni og haldið sýningar sem
tengja saman listrænar myndir og
tískuljósmyndir, nú seinast í apríl og
í fyrrasumar. Svo hef ég unnið að
nokkrum auglýsingum,“ segir Katr-
ín aðspurð um verkefnin í New York.
„Þetta er listaskóli en lokaverk-
efnið mitt tengdist algjölega tísku-
ljósmyndun sem ég hafði þá mestan
áhuga á. En það var árið 1993 og er
búin að fá útrás fyrir það og hef orð-
ið mun meiri áhuga á almennri ljós-
myndun og listrænni.“
Svo skemmtilega vill til að Katrín
bjó á sama tíma og Bergþóra í Bost-
on og um leið og Guðbjörg í Kaup-
mannahöfn og hafði því unnið með
þeim báðum áður í sitthvoru lagi.
„Við ákváðum því að vinna eitt-
hvert verkefni allar þrjár saman.“
Þær komu til New York í haust og
þegar við gengum um
og spáðum í hvað við
ættum að gera kom sú
hugmynd að taka
myndir af dyrabjöll-
um, einhverju í um-
hverfinu sem fólk væri
vant að horfa á en tæki
aldrei eftir. Við kom-
umst að því að það eru
til milljón tegundir af
dyrabjöllum, allt mis-
munandi form og
margar hverjar mjög
fallegar. Guðbjörg
hannaði síðan skart-
gripi sem tengjast
formunum en ljós-
myndirnar eru síðan
þrykktar á fötin hjá
Bergþóru.“
– Af hverju heitir
ekki sýningin Dyra-
bjöllur?
„Það er of augljóst.
Þegar fólk veit ekki af
hverju myndirnar eru
þarf að benda því sér-
staklega á það. Sýn-
ingin er heldur ekki
um dyrabjöllur, heldur
um form, og við hefð-
um alveg eins geta val-
ið eitthvað allt annað.“
Í KVÖLD kl. 20–23 munu þær Berg-
þóra Guðnadóttir textílhönnuður,
Guðbjörg Kr. Ingvarsdóttir skart-
gripahönnuður og Katrín Elvars-
dóttir ljósmyndari halda sýningu í
versluninni Aurum, í bakhúsi á
Laugavegi 27.
Verkefnið, sem þær hafa unnið í
samvinnu að undanförnu, nefnist
„Samstilla“ og það er bræðingur
fatnaðar, skarts og ljósmynda. Þetta
er í fyrsta sinn sem þríeykið sam-
einar krafta sína á þennan hátt en
sýningin mun einungis standa þessa
einu kvöldstund og eru allir vel-
komnir meðan húsrúm leyfir.
Eitthvað sem
enginn tekur eftir
Frá því í desember 1999 hafa þær
Guðbjörg og Bergþóra rekið hönn-
unargalleríið Aurum þar sem þær
hafa sýnt og selt hönnun sína. Katrín
er hins vegar búsett og starfandi í
New York og hefur á undanförnum
árum sýnt verk sín víða. Hún lærði á
Art Institute of Boston, bjó síðan í
Danmörku í tvö og hálft ár og hefur
nú búið í New York í eitt ár.
„Ég hef aðallega verið að vinna við
Dyrabjöllur
eru fallegar
Þríeyki sýnir Samstillu í Aurum
Hvað er þetta?
Sýnishorn af Samstillu.
Ljósmynd/Katrín Elvarsdóttir
Á LAUGARDAGINN opna Bo Mel-
in og Erla Haraldsdóttir sýninguna
„Here, There and Everywhere“ í
galleríi@hlemmur.is. Á sýningunni
leika þau sér að því að skekkja þann
raunveruleika sem við eigum að
venjast úr okkar daglega umhverf-
i.Þau breyta hinni einsleitu Reykja-
vík í fjölþjóðlega borg með aðstoð
myndbreyttra ljósmynda.
Ást er frábær
Titilinn á sýningunni kannast
margir við sem titil á Bítlalagi sem
fjallar um ást og að sameina fólk.
„Ást er frábær og við vildum að titill-
inn á sýningunni væri jákvæður því
við viljum ekki að þessi sýning standi
fyrir einhverja martröð heldur frá-
bæran jákvæðan draum,“ segir Bo.
„Það að Reykjavík gæti litið svona út
væri alveg frábært. Útgáfa okkar á
því engan veginn að boða slæma
framtíð. Þetta er ein tillaga að raun-
veruleikanum. Tillaga sem við
stjórnum alveg sjálf.“
Þetta er fyrsta sinn sem Bo og
Erla sýna hér á landi en þau eru bú-
sett í Svíþjóð og hafa unnið að mynd-
list þar um þónokkurt skeið. „Við
komum að þessu verki á ólíkan hátt.
Bo hefur bara komið hingað nokkr-
um sinnum en ég er fædd og uppalin
á Íslandi. Ég flutti svo til Svíþjóðar
þegar ég var 10 ára,“ segir Erla og
heldur áfram: „Það hefur alltaf verið
mín tilfinning að Reykjavík væri svo-
lítið einsleitt samfélag. Í þannig
kringumstæðum er auðvelt að taka
hlutum og aðstæðum sem sjálfgefn-
um. Ef maður lifir í stöðugu sam-
félagi skapast auðveldlega hjá manni
eins konar miðlægt sjónarhorn, þar
sem upplifum manna um hvað er
rétt, rangt og eðlilegt mótast af
manns nánasta umhverfi.“
Raunveruleikinn skekktur
Bo og Erla komu hingað fyrir um
hálfu ári og tóku myndir af miðborg
Reykjavíkur og byrjuðu þá strax að
vinna að sýningunni. Í framhaldi
hafa þau svo ferðast bæði til San
Francisco og Berlínar þar sem þau
mynduðu stórborgarsamfélagið og
íbúa þess.
„Sýningin er gerð fyrir íslenskar
aðstæður og á henni erum við að
skekkja raunveruleikann aðeins,“
segir Erla. „Það má eiginlega segja
að við séum að notað ljósmyndina
sem lýsingu á hugmynd eða til að
koma til skila hugmyndum okkar.
Eins konar sjónræn frásögn eða
saga frá Reykjavík. Saga sem getur
ef til vill orðið að veruleika eða verð-
ur kannski bara til í huga okkar.
Reykjavík er bakgrunnurinn að sög-
unni og svo spinnum við myndir alls
staðar að frá bæði Evrópu og Am-
eríku inn í hann og þannig verður til
alveg nýr heimur í hjarta Reykjavík-
ur.“
Þau hafa áður unnið saman að
svipuðu verki en það var á síðasta ári
þegar þau unnu fimm metra langa
panorama-ljósmynd af torgi í Skog-
hall sem er lítill smábær í Mið-Sví-
þjóð. Í myndverki sínu þar, sem sýnt
var í listasafninu í Skoghall, gjör-
breyttu Erla og Bo smábænum í
stórbæjarúthverfi í algerri niður-
níðslu. Skoghall er mjög gott dæmi
um lítinn smábæ án stórra félags-
legra vandamála og var þess vegna
vel til verkefnisins fallinn.
Verk þeirra í Galleríi Hlemmi
teygir líka út anga sína því Bo og
Erla munu hengja upp veggspjöld í
Reykjavík með einni af myndunum
af sýningunni þar sem má sjá örlítið
breytta mynd af miðborginni.
Allir eru velkomnir á opnunina á
Laugardaginn klukkan 14–18 en
galleríið er annars opið fimmtudaga
til sunnudaga frá 14-18. Einnig má
skoða hluta af sýningunni á heima-
síðu gallerísins www.hlemmur.is.
Hér, þar og alls staðar
Morgunblaðið/Jim Smart
Bo Melin og Erla Haraldsdóttir.
Reykjavík framtíðarinnar með augum Bos og Erlu.
Bo Melin og Erla Haraldsdóttir sýna í galleríi@hlemmur.is
UM HELGINA verður opnuð í Gula
húsinu á horni Lindargötu og
Frakkastígs sýningin „Bitch“ sem
mætti þýða yfir á íslensku sem „Tík“
en það vilja sýnendur alls ekki gera.
Engar tíkur
Það eru rúmlega tuttugu stelpur á
öllum aldri sem eiga verk á sýning-
unni en það er Melkorka Huldudóttir
sem hefur hrist hópinn saman en seg-
ist samt litlu sem engu stjórna: „Ork-
an sem fer af stað í sýningum sem
þessari er nánast stjórnlaus. Núna er
allt farið á fullt og sá hraði á eftir að
skila sér í sýningunni. Hérna verður
allt brjálað, örugglega alveg fullt hús
af drasli.“
Melkorka segir tíma kominn til að
halda sýningu í þessum anda: „Hug-
takið „Bitch“ er mjög teygjanlegt og
verkin á sýningunni eru allt frá því að
vera fyndin og kvikindisleg í það að
vera tilfinningalegur hamagangur á
hæsta stigi. Síðan kemur blóð og
hryllingur líka svolítið við sögu. Lítið
hefur verið um sýningar af þessu tagi
hérlendis en svona þema er alveg
eins sjálfsagt að nota og hvert annað
náttúruþema.“
Nett brjálæði og
kvikindisskapur
Melkorka segir að eftir að hún sjálf
gerði verk í anda brjálæðis og kvik-
indisskapar hafi hún farið á stúfana
við að skipuleggja sýningu með svip-
uðum verkum. Þá komst hún að því
að nánast allar stelpur sem hún talaði
við höfðu gert verk í þessum anda og
þær sem áttu ekki verk vildu ólmar
vera með og gera eitthvað fyrir sýn-
inguna. Þannig eru mörg verkanna á
sýningunni gerð með hana sérstak-
lega í huga en önnur eru staðfærð og
sett upp á nýtt fyrir nýjar aðstæður.
Hápólitískt eða ekki
Hópurinn sem stendur að sýning-
unni segir hana ekkert endilega vera
pólitíska, ekki frekar en þær mörgu
sýningar sem innihalda eingöngu
verk karlkyns listamanna í söfnum
Reykjavíkur. Hún sé í mesta lagi
pólitískt mótvægi við þá meðvituðu
eða ómeðvituðu listrænu stefnu. Fólk
sé eflaust farið að þyrsta í að skyggn-
ast inn í hvað stelpur eru að gera.
„Við erum að gefa innsýn í líf
ákveðinnar tegundar af konu. Konu
sem kann að bjarga sér. Það er
áhugavert að skoða mörg íslensk
dagblöð, til dæmis Fókus og Undir-
tóna, þar sem maður verður var við
að stelpur eru lítið kynntar,“ segja
skörungarnir.
Það sé kominn tími til að það heyr-
ist eitthvert öskur frá þeim öðru
hvoru um stefnu blaða eins og þess-
ara. Annars ætti þetta ekki að vera
það sem skiptir máli. „Það eru sýn-
ingar úti um allan bæ þar sem strák-
ar eru í aðalhlutverki, þannig að þessi
sýning er alveg jafn venjuleg og hún
er óvenjuleg. Þetta er daglegt
brauð!“ segir hópurinn að lokum.
Verkin á sýningunni verða margs
konar og miðlað á alls kyns vegu, með
myndböndum, ljósmyndum, mál-
verkum og innsetningum. Á opnun-
inni verða dansarar með sýningu og
svo er aldrei að vita hvað annað ger-
ist. Sýningin stendur aðeins þessa
einu helgi og er opin á sunnudag frá
14 og fram á kvöld en Gula húsið er
staður þar sem allir eru velkomnir.
List hefur ekkert kyn
Morgunblaðið/Þorkell
Hluti listakvennanna sem eiga verk á „Bitch“.
20 konur sýna í Gula húsinu um helgina
FÓLK Í FRÉTTUM
68 FIMMTUDAGUR 5. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Laugavegi 54 — sími 552 5201
VOR Í FLASH
Síðar skyrtur áður 3.990
.................nú 1.990
Buxur áður 4.990
.................nú 3.990
Bolir................. 1.490