Morgunblaðið - 16.06.2001, Síða 43

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 16. JÚNÍ 2001 43
✝ Járnbrá Einars-dóttir húsfreyja í
Hraungerði Bakka-
firði N-Múl var fædd
í Fjallalækjarseli,
Svalbarðshr. N-Þing
13. apríl 1918. Hún
lést á heimili sínu 9.
júní 2001. Foreldrar
hennar voru Stef-
anía Jónsdóttir f. 23.
mars 1892 í Krossa-
vík Svalbarðshr. N-
Þing d. 12 maí 1960
var tekin í fóstur til
Járnbráar Einars-
dóttur og Einars
Kristjánssonar Garði Svalbarðshr.
í N-Þing. og Einar Ófeigur Hjart-
arson f. 11. maí 1896 dáinn 11.
apríl 1963. Foreldrar Járnbráar
bjuggu í Fjallalækjaseli 1917-1922
á Hallgilsstöðum 1922-1930 og í
Saurbæ í Skeggjastaðahreppi frá
1930 til dauðdadags. Járnbrá gift-
ist 8. nóv. 1941 Magnúsi Jónasi Jó-
hannessyni f. 20. okt. 1913 á
Grænhól á Barðaströnd Vestur-
Barð. Börn þeirra hjóna:
Gunnar Jóhannes Magnússon f.
í Saurbæ Skeggjastaðahr. 29. apr-
íl 1942. K. Ólína Ingibjörg Hákon-
ardóttir f. 27. apríl 1945 á Húsa-
vík. Barn þeirra Hákon f. 19. nóv.
1970, bókmenntafræðingur.
Stefnir Einar Magnússon f. 30.
sept. 1943 í Saurbæ. K. Kristbjörg
Khorchai f. 4. jan. 1962 thailensk
að ætt, þau skildu. Börn þeirra: 1)
Jóhanna f. í 20. sept 1990. 2) Að-
alsteinn f. 15. des. 1992.
Guðjón Dagbjörn Haraldsson f. 7.
okt. 1969, rafvirkjameistari. Börn
Guðjóns og Valbjargar: 1) Gígja
Björg f. 11. feb 1996. 2) Þórður f.
29. sept. 2000. 2) Magnús Þórð-
arson f. 1. mars 1972, vélstjóri í
sambúð með Guðnýju Erlu Fann-
dal f. 2. feb 1971. 3) Sævar Smári
Þórðarson f. 13. maí 1974, raf-
virki sonur hans er Kjartan f. 5.
júl. 1997, barnsmóðir hans er Elsa
Nielsen, sambýliskona Sævars er
Ragnheiður Hauksdóttir f. 9.
ágúst 1977. 4) Einar Geir Þórð-
arson f. 11. maí 1982, nemi.
Freydís Sjöfn Magnúsdóttir f.
12. ágúst 1951 í Hraungerði Bak-
kaf. N-Múl. Húsmóðir og bréfberi
hjá Íslandspósti á Bakkafirði,
gagnfræðingur. M. Elías Ingjald-
ur Helgason f. 8. júlí 1952 á Pat-
reksfirði, útgerðarm., með skip-
stjórnarréttindi. Börn þeirra: 1)
Helgi f. 15. júní 1976. 2) Magnús f.
1. júlí 1977, nemi í húsasmíði. 3)
Hafþór f. 16. jan. 1980, stúdent
frá Laugum í Reykjadal, unnusta
hans er Sandra Ásgrímsdóttir f. 6.
maí 1981, stúdent frá VMA. 4)
Víðir f. 17. apríl 1981. 5) Stefnir f.
28. nóv 1985.
Rósa Björk Magnúsdóttir f. 27.
júlí 1957 í Hraungerði á Bakka-
firði, húsmóðir og stöðvarstjóri
Íslandspósts á Bakkafirði. Leik-
skólakennari að mennt. M. Ólafur
Björn Sveinsson f. 3. apríl 1958 í
Reykjavík bifvélavirki. Börn
þeirra 1) Bjarni Már Ólafsson f.
20. sept. 1980. 2) Járnbrá Ólafs-
dóttir f. 14. maí 1985. 3) Birkir
Ólafsson f. 19. nóv 1986. 4) Erla
Salome Ólafsdóttir f. 31. jan.
1997.
Jarðarförin fer fram frá
Skeggjastöðum laugardaginn 16.
júní kl. 14.
Sólrún Magnúsdótt-
ir f. 11. Apríl 1945 í
Saurbæ d. 10. Sept.
2000, húsmóðir í
Hafnarfirði, hún vann
lengst af hjá Pósti og
Síma í Hafnarfirði,
gagnfræðingur. M.
Grétar Bjarnason f.
15. júní 1943 að Látr-
um í Aðalvík N-Ís-
afj.s., Húsasmíða-
meistari. Börn þeirra:
1) Sindri f. 15. jan.
1967, slökkviliðsmað-
ur. K. Elín Björg
Ragnarsdóttir f. 11.
júlí 1968 framleiðslustjóri og er
sonur þeirra Jón Bjarni f. 25.
sept. 1997, sonur Elínar og upp-
eldissonur Sindra er Hermann
Örn Sigurðsson f. 1. ágúst 1985. 2)
Stúlka f. 27. ágúst 1968 d. sama
dag. 3) Harpa Hrönn f. 15.júní
1972 d. 15. des. 1973 4) Harpa
Hrönn f. 1. Nóv 1974, leikskóla-
kennari, sambýlismaður hennar
er Hannes Jón Marteinsson f. 27.
nóv. 1974, flugmaður 5) Erna
Mjöll f. 12. Jan. 1976, flugumferð-
arstjóri sambýlismaður hennar er
Guðlaugur Jón Þórðarson f. 11.
júlí 1975, málari.
Björg Magnúsdóttir f. 3. apr.
1947 í Saurbæ húsmóðir í Reykja-
vík, vinnur við Landsbanka Ís-
lands. M. Þórður Sigurgeirsson f.
20. júní 1949 rafeindavirki, vinnur
við Landsbanka Íslands í Reykja-
vík. Börn þeirra 1) Valbjörg f. 18.
júlí 1969, hjúkrunarfræðingur. M.
Besta amma mín, það var gaman í
sumarbúðunum. Ég sakna þín og
mun alltaf sakna þín. Það var gaman
að spila við þig. Ég fór að gráta þeg-
ar ég vissi að þú værir dáin, þegar
pabbi kom og sagði mér það. Ég gat
sagt þér allt af því að þú varst besta
amma í heimi. Það var gaman að
hjálpa þér í garðinum. Ég er hrædd
um garðinn þinn núna. Það eru farin
að koma jarðarber og ungarnir sem
voru í hreiðrinu eru alltaf í garðinum
þínum.
Þú kenndir mér þessa bæn.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(H. Pétursson.)
Bless elsku amma mín, þín
Jóhanna.
Elsku mamma, ég sakna þín. Þú
ert best, þú hjálpaðir mér mikið þeg-
ar ég kom til Íslands. Þú varst eins
og mamma mín. Núna ertu ekki
lengur hér og ég hugsa til þín þegar
ég sé gróður. Og núna getur þú ekki
hjálpað mér meira, þú hjálpaðir mér
að læra íslensku og kenndir mér að
prjóna.
Þú ert besta mamman fyrir mig.
Alltaf.
(Kim) Kristbjörg Korchai.
Elskulega amma okkar. Það er
sárt að kveðja og vita það að þú ert
ekki lengur til staðar, en við trúum
því að einhvern tímann hittumst við
aftur! Takk fyrir allar yndislegu
stundirnar sem við áttum með þér,
það var svo mikið ævintýri á hverju
vori að pakka niður og koma á
„Bakkó“ eins og við kölluðum
Bakkafjörðinn okkar, enda var
Bakkafjörður nafli alheimsins í aug-
um okkar. Þú gafst okkur svo mikinn
tíma og hlýju og var margt brallað á
sumrin hjá ykkur afa, og nutu póst-
ferðirnar mikilla vinsælda að fá að
fara með þér og dreifa póstinum um
sveitina var ómissandi.
Mikið var skrýtið að koma á
Bakkafjörð í gær og sjá þig ekki á
tröppunum í Hraungerði með út-
breiddann faðminn að taka á móti
okkur eins og þú varst vön. En þú
kvaddir þennan heim ánægð, heima í
Hraungerði hjá elskulega afa okkar
sem eftir situr með söknuð í hjarta
og í kringum blómin þín sem voru þín
áhugamál og ber garðurinn þinn
þess merki um hve vel var um hann
hugsað, eins og þú gerðir um allt sem
þér þótti vænt um.
Yndislega amma okkar, takk fyrir
allt, við varðveitum minningu þína í
hjörtum okkar og eins og langömmu
stelpan þín sagði þegar henni var
sagt um fráfall þitt „núna er hún
komin til englanna“. Guð blessi
minningu þína og gefi elskulega afa
okkar styrk í þessari miklu sorg.
Þín
Valbjörg, Magnús, Sævar
Smári og Einar Geir.
Hún amma ykkar er dáin. Nei, það
getur ekki verið, var okkar fyrsta
hugsun, ekki hún amma okkar.
Amma okkar er ein af þessum eilífu
sterku konum sem við bjuggumst við
að lifði okkur öll. Okkur skortir orð
til að lýsa henni ömmu, hún var svo
margt en okkur var hún kannski
fyrst og fremst yndisleg amma sem
átti alltaf dúllur og mjólk.
Öll eigum við okkar minningar um
ömmu sem við nú geymum í hjarta
okkar og flestar eru þessar minning-
ar tengdar Bakkafirði. Margar jafn-
vel garðinum hennar. Garðurinn
hennar ömmu er ævintýraheimur,
sérstaklega þegar rabbarbarinn var
stærri en barnið sem á honum hélt,
stundum fékk barnið meira að segja
sykur í dollu til að dýfa rabbabara-
endanum í. Það var ekki bara rabb-
arbarinn sem heillaði, amma átti
sundlaug í garðinum sínum, að vísu
uppblásin barnasundlaug með köldu
vatni sem förum kannski ekki lengur
í en fyrir barn var hún stór og alveg
fullkomin og í henni mátti mikið
busla.
Í huga lítils barns var amma alveg
stórmerkileg kona, hún átti pósthús-
ið og flugvöllinn og hún var meira að
segja svo merkileg að kríurnar gogg-
uðu ekki í hana. Alveg sama hvað krí-
urnar voru grimmar og gerðu miklar
árásir þá arkaði amma hvergi bangin
með okkur upp í móa í berjamó eða
kannski að líta eftir hænunum og
með henni vorum við örugg fyrir
árásum kríunnar. Það fannst ungvið-
inu mjög merkilegt að krían skyldi
fara í manngreinarálit, enda hlaut
krían að vera mikill mannþekkjari
fyrst hún ekki goggaði í ömmu.
Og þótt amma hefði mikið að gera
við að sinna pósthúsinu sínu og flug-
vellinum að ekki sé minnst á garðinn
þá gaf hún sér alltaf tíma handa okk-
ur barnabörnunum. Hún hafði alltaf
smástund aflögu til að spila eða segja
okkur sögur. Það eru ófá sumrin sem
við eyddum á Bakkafirði og þar eign-
uðumst við minningar um ömmu sem
munu fylgja okkur alla tíð.
Við erum enn að átta okkur á því
að amma sé farin en við vonum að
okkur auðnist að rækta garðinn okk-
ar eins vel og henni.
Elsku amma, við biðjum fyrir
kveðju til mömmu.
Sindri, Harpa Hrönn og Erna
Mjöll Sólrúnarbörn.
Elsku amma, nú ertu búin að
kveðja þennan heim og komin til
himna. Við munum alltaf minnast þín
sem ömmunnar á Bakkafirði sem
gerði bestu snúða í heimi. Það var
alltaf hægt að koma til þín að spjalla
og spila. Við munum alltaf minnast
þess hvað það var gaman að spila við
þig en það var enn betra að vinna
hana ömmu en við vitum að þú leyfð-
ir okkur að vinna stundum. Við mun-
um líka þegar þú varst að kenna okk-
ur skák og þá fannst okkur við vera
eitthvað ef við unnum og þú leyfðir
okkur að halda að við hefðum unnið
sjálf en þú leyfðir okkur að vinna
stundum. Í garðinum hjálpuðum við
þér oft og færðum margar plöntur og
tré og að launum fengum við bestu
jarðarber í heimi. Bjarni Már man
þegar mamma var í Reykjavík með
yngri systkinin, þá var hann einn
vetur hjá þér og þú hjálpaðir honum
að læra og hélst honum við námið og
sást til þess að hann kæmi aldrei of
seint í skólann, þú varst þá eins og
mamma í hans augum.
Það eru margar fleiri minningar
sem hægt væri að festa á blað, en þá
yrðum við aldrei búin. Við eigum eft-
ir að sakna þín og minnast þín um
aldur og ævi, við munum líka halda
minningu þinni á lofti. Bless, amma,
við munum alltaf elska þig.
Bjarni Már, Járnbrá, Birkir og
Erla Salome.
Elsku amma okkar, nú ertu fallin
frá og verður þín sárt saknað jafnt af
okkur sem öðrum. Á svona stundum
er margt sem fer í gegnum huga okk-
ar bræðra og margs að minnast allt
frá því að við fæddumst og til þíns
síðasta dags.
Við teljum okkur geta sagt um-
hugsunarlaust að þú varst okkar
önnur móðir og voru mörg þau hand-
tökin sem þú leyfðir okkur að njóta
frá þér þegar við vorum ungir og
seinna meir voru það handtökin okk-
ar sem aðstoðuðu þig þegar við vor-
um orðnir sjálfbjarga, en þá vorum
við að hjálpa þér í garðinum sem var
þitt helsta áhugamál.
Þegar við vorum einir fórst þú
ekki að sofa fyrr en við vorum komn-
ir allir heim, það sáum við alltaf á
ljósinu í eldhúsinu í Hraungerði, en
það slokknaði ekki fyrr en við allir
vorum komnir heim.
Hraungerði var miðpunkturinn
hjá okkur, þar fórum við ef eitthvað
var sem á okkur lá og varst þú alltaf
tilbúin að ljá okkur visku þína og
dreifa huga okkar með því að spila
við okkur eða segja okkur sögur frá
því að þú varst ung. Þessar sögur
sem þú sagðir okkur munum við enn
þann dag í dag og leikirnir og spilin
sem þú kenndir okkur voru okkar
mesta skemmtun, en að fara að spila
við ömmu var helsta skemmtun okk-
ar bræðranna.
Eitt er víst að aldrei vildir þú að
við liðum skort á nokkurn hátt,
kannski vegna þess að þú hafðir gert
það sjálf, og sýnir það að þú vildir
okkur vel og vildir eiga í okkur og
það áttu svo sannarlega.
Með bónda þínum reistir bú
Á bjargi stóð það fast.
Því vinnusemi, von og trú
varð til að eigi brast.
Þú unnir öllu er andann dró
og einnig því sem grær.
Kjark og hugvit hafðir nóg
og hendur þínar tvær.
Þitt óðal sýnir öllum vel
hve iðin mund er hög.
Að blómagrund gerði beran mel
og blásin moldarflög.
Þitt hús æ opið öllum stóð
því enginn fram hjá gekk.
Hver gestur, sem að garði tróð,
þar greiða bestan fékk.
Þótt hafi manndómshjarta þitt
nú hætt, og slá’ei meir.
Og höndin endað hlutverk sitt
helg minning þín ei deyr.
Á meðan hrísla í hrauni grær
og hrynur áin köld.
Og foldu kyssir blíður blær
um broshýrt sumarkvöld.
(Höfundur óþekktur.)
Með þessu ljóði viljum við kasta
hinstu kveðju á þig, amma okkar, um
þig og þetta er aðeins lítilræðisgjöf
til þín miðað við það sem þú gafst
okkur á þinni ævi, það veraldlega og
andlega sem þú gafst okkur er okkur
ógleymanlegt í minningunni og mun-
um við halda minningu þinni á lofti
svo lengi sem við lifum.
Guð, styrk þú afa okkar á þessum
erfiða tíma og fjölskyldu okkar.
Helgi, Magnús, Hafþór, Víðir
og Stefnir.
Að leiðarlokum langar mig að
þakka tengdamóður minni Járnbrá
Einarsdóttur fyrir allt það sem hún
gerði fyrir mig. Hún var einstaklega
dugleg og ósérhlífin kona.
Heimilið í Hraungerði, sem þau
hjónin héldu meginhluta af sinni hjú-
skapartíð, var haldið með myndar-
brag og var ótrúlegt hvað húsið rúm-
aði af fólki. Það var alltaf húsrúm
fyrir alla, sem áttu leið um, hvort
sem þar var á ferðinni bryggjusmíði
eða símavinnuflokkar eða bara þing-
maður á ferð. Öllum var boðið í kaffi
og mat. Börnin henna sex bera sann-
arlega merki um þennan myndar-
brag.
Ég kom til Bakkafjarðar um sum-
arið 1968, og var upplifunin eins og
að koma í sveitina ungur. Kýrin
hennar tengdamömmu var úti á túni
og mér til mikillar undrunar var búið
að venja hana á að mjólka hana úti.
Ég hafði sérstaklega gaman af því að
fá að fara með fötuna út á tún og
mjólka fyrir tengdamömmu. Í sum-
arleyfunum mínum réri ég með
tengdaföður mínum á trillunni hans.
Sem dæmi um myndarbrag heimilis-
ins í Hraungerði og ósérhlífni
tengdamömmu, þá var alveg sama
hvenær við fórum á sjó á morgnana,
klukkan 3,4,5 eða 6, alltaf var hún bú-
in að smyrja brauðið og hita kaffi
handa okkur og þegar við komum í
land, hvort sem var klukkan 7 að
kvöldi eða miðnætti, alltaf beið hún
með kvöldmatinn handa okkur. Megi
algóður guð geyma þig og styrkja
alla aðstandendur. Blessuð sé minn-
ing þín.
Þórður.
Það var fyrir mörgum árum að ég
kynntist Járnbrá Einarsdóttur, þeg-
ar unnusta mín, Sólrún dóttir henn-
ar, kynnti mig fyrir fjölskyldu sinni á
Bakkafirði. Það verður að viður-
kennast að mér stóð ekki á sama,
tengdamóðir mín væntanleg var
sköruleg og ákveðin kona í betra
lagi. Fljótlega kom þó í ljós að
Járnbrá var ákaflega hjartahlý kona,
og tók mér, fákunnandi unglingi,
sem væri ég sonur hennar. Alla tíð
síðan gat ég leitað til hennar með öll
þau mál sem mér brunnu á hjarta, og
alltaf gat ég vænst þes að hún ráð-
legði mér af heilindum. Fyrstu bú-
skaparár okkar Sólrúnar voru á
Bakkafirði, og þá var ekki ónýtt að
eiga að eins yndislega tengdamóður
og Járnbrá var, þegar verið var að
setja saman nýtt heimili. Þegar
fyrsta ömmubarnið hennar fæddist
var alveg ómetanlegt að geta leitað
til hennar, því það er ekki sjálfgefið
að ungir foreldrar kunni að sinna
börnum, svo sem ber. Þó svo að Sól-
rún hafi notið þess að hafa alist upp í
stórum systkinahópi, og margt lært
af móður sinni við umönnun yngri
systkina, þá var það ekki sama um
mig að segja. Með lagni og festu
tókst þeim mæðgum að koma mér í
skilning um, til hvers væri ætlast af
ungum föður. Fyrir það verður seint
fullþakkað. Fyrir nokkrum árum
veiktist Sólrún dóttir hennar af ill-
vígum sjúkdómi sem hún síðar laut í
lægra haldi fyrir. Enn kom Járnbrá
við sögu sem hin sterka móðir sem
unni dóttur sinni og studdi hana á
alla lund, þó sjálf væri hún öldruð
orðin og farin heilsu. Nú þegar ég sit
hér í eldhúsinu hennar tengdamóður
minnar við að skrifa þessar fátæk-
legu línur stíga minningarnar fram
ein af annarri og allar eru þær á einn
veg. Minningar um þig, hina sterku
en jafnframt kærleiksríku konu sem
meira hugsaði um hag annarra en
eigin. Um þessa mikilhæfa konu sem
hafði svo stórt og hlýtt hjarta að þar
var alltaf pláss fyrir þá sem þurftu
þess með. Járnbrá, ég þakka fyrir
þau forréttindi að hafa fengið að vera
tengdasonur þinn og megi algóður
Guð leiða þig þar sem þú ert í betri
heimi. Magnús tengdapabbi, ég veit
að missir þinn er mikill, en ég veit
líka að þú átt digran sjóð minninga
frá langri sambúð við konuna sem þú
elskaðir. Megi Guð blessa þig og
létta þér lífið sem framundan er án
hennar sem farin er og sárt er sakn-
að.
Grétar.
JÁRNBRÁ
EINARSDÓTTIR
#$$ 
% & ' ( '  )
 % ) ' "
 %  
  

 #$#%&$%'

()*+,-+,"
*( 
!  !

     !"